#آیات_مرتبط

قالَتْ إِحْداهُما یا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَیْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِیُّ الْأَمینُ (26قصص)

#آیات_مرتبط

وَ أَخی‏ هارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّی لِساناً فَأَرْسِلْهُ مَعی‏ رِدْءاً یُصَدِّقُنی‏ إِنِّی أَخافُ أَنْ یُکَذِّبُونِ (34قصص)

#آیات_مرتبط

قالَ اجْعَلْنی‏ عَلى‏ خَزائِنِ الْأَرْضِ إِنِّی حَفیظٌ عَلیمٌ (55یوسف)

#آیات_مرتبط

 قالَ الَّذی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ أَنَا آتیکَ بِهِ قَبْلَ أَنْ یَرْتَدَّ إِلَیْکَ طَرْفُکَ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِنْدَهُ قالَ هذا مِنْ فَضْلِ رَبِّی لِیَبْلُوَنی‏ أَ أَشْکُرُ أَمْ أَکْفُرُ وَ مَنْ شَکَرَ فَإِنَّما یَشْکُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ کَفَرَ فَإِنَّ رَبِّی غَنِیٌّ کَریمٌ (40نمل)

#روایات

الصّادق (علیه السلام)- قالَ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَنْ یَرْتَدَّ إِلَیْکَ طَرْفُکَ قَالَ فَفَرَّجَ أَبُوعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) بَیْنَ أَصَابِعِهِ فَوَضَعَهَا فِی صَدْرِهِ ثُمَّ قَالَ وَعِنْدَنَا وَ اللَّهِ عِلْمُ الْکِتَابِ کُلُّهُ.

امام صادق (علیه السلام)- قَالَ الَّذِی عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْکِتَابِ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَن یَرْتَدَّ إِلَیْکَ طَرْفُکَ، انگشتان دست خود را از هم باز کرد و بر سینه‌ی خویش نهاد و فرمود: «به خدا سوگند! تمام عِلم کتاب نزد ماست.»[1]

#روایات

امیرالمؤمنین (علیه السلام)- یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ لَکُمْ فِی هَذِهِ الْآیَاتِ عِبْرَهًًْ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ تَعَالَی جَعَلَ الْخِلَافَهًَْ وَ الْأَمْرَ مِنْ بَعْدِ الْأَنْبِیَاءِ فِی أَعْقَابِهِمْ وَ أَنَّهُ فَضَّلَ طَالُوتَ (علیه السلام) وَ قَدَّمَهُ عَلَی الْجَمَاعَهًِْ بِاصْطِفَائِهِ إِیَّاهُ وَ زِیَادَتِهِ بَسْطَهًًْ فِی الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ فَهَلْ تَجِدُونَ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ اصْطَفَی بَنِی أُمَیَّهًَْ عَلَی بَنِی هَاشِمٍ وَ زَادَ مُعَاوِیَهًَْ عَلَیَّ بَسْطَهًًْ فِی الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ.

أمیرالمؤمنین (علیه السلام) ای مردم! در این آیات برای شما عبرتی است تا بدانید که خداوند متعال امر [ولایت و نبوّت] و خلافت را پس از انبیاء، در عقبه‌ی (فرزندان) ایشان قرار داده است و پروردگار، طالوت (علیه السلام) را برتری بخشید و او را به سبب کثرت توان علمی و جسمی‌اش و نیز به دلیل آنکه او تنها برگزیده‌بود، بر جماعتی پیشوا گرداند. آیا شما دریافتید که خداوند متعال بنی‌امیّه را بر بنی‌هاشم برگزید و قدرت علمی و جسمی معاویه را بر علی (علیه السلام) افزون گرداند؟![1]

#روایات

الرّضا (علیه السلام)- کُنَّا مَعَ الرِّضَا (علیه السلام) بِمَرْوَ فَدَخَلْتُ عَلَی سَیِّدِی (علیه السلام) فَأَعْلَمْتُهُ خَوْضَ النَّاسِ فِی أَمْرَ الْإِمَامَهًِْ فَتَبَسَّمَ (علیه السلام) ثُمَّ قَالَ یَا عَبْدَ الْعَزِیزِ جَهِلَ الْقَوْمُ وَ خُدِعُوا عَنْ آرَائِهِمْ ... إِنَّ الْأَنْبِیَاءَ وَ الْأَئِمَّهًَْ (صلی الله علیه و آله) یُوَفِّقُهُمُ اللَّهُ وَ یُؤْتِیهِمْ مِنْ مَخْزُونِ عِلْمِهِ وَ حِکَمِهِ مَا لَا یُؤْتِیهِ غَیْرَهُمْ فَیَکُونُ عِلْمُهُمْ فَوْقَ عِلْمِ أَهْلِ الزَّمَانِ فِی قَوْلِهِ تَعَالَی أَ فَمَنْ یَهْدِی إِلَی الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ أَمَّنْ لا یَهِدِّی إِلَّا أَنْ یُهْدی فَما لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ وَ قَوْلِهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی وَ مَنْ یُؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْراً کَثِیراً وَ قَوْلِهِ فِی طَالُوتَ إِنَّ اللهَ اصْطَفاهُ عَلَیْکُمْ وَ زادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ وَ اللهُ یُؤْتِی مُلْکَهُ مَنْ یَشاءُ وَ اللهُ واسِعٌ عَلِیمٌ.

امام رضا (علیه السلام) ما در کنار امام رضا (علیه السلام) در مرو بودیم. من نزد مولایم (علیه السلام) رفتم و او را از سخنانی که مردم درباره‌ی امامت می‌گفتند، باخبر کردم. ایشان تبسم کرده و فرمود: ای عبدالعزیز! مردم ناآگاه‌اند و فریب نظرات را می‌خوردند ... خداوند، پیامبران و امامان (علیهم السلام) را چنین توفیق داده که از خزانه‌ی علم و حکمتش چیزهایی به ایشان می‌بخشد که به دیگران عطا نمی‌کند. پس علم آن‌ها برتر از علم اهل زمان می‌باشد و این در کلام خداوند متعال آمده است، آیا کسی که هدایت به‌سوی حق می‌کند برای پیروی شایسته‌تر است، یا آن‌کس که خود هدایت نمی‌شود مگر هدایتش کنند؟ شما را چه می‌شود، چگونه داوری می‌کنید؟! )یونس/۳۵ (، و این سخن خداوند تبارک ‌وتعالی: و به هرکس دانش داده‌شود، خیر فراوانی داده شده است) . بقره/۲۱۹ (، و سخن او درباره‌ی طالوت (علیه السلام)؛ خدا او را بر شما برگزیده، و او را در علم و [قدرت] جسم، وسعت بخشیده است. خداوند، ملکش را به هرکس بخواهد، می‌بخشد و احسان خداوند، وسیع است و [از لیاقت افراد برای منصب‌ها] آگاه است.[1]

#روایات

ذیل آیه 40 سوره مبارکه نمل(درمورد علم)

الصّادق (علیه السلام)- قالَ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَنْ یَرْتَدَّ إِلَیْکَ طَرْفُکَ قَالَ فَفَرَّجَ أَبُوعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) بَیْنَ أَصَابِعِهِ فَوَضَعَهَا فِی صَدْرِهِ ثُمَّ قَالَ وَعِنْدَنَا وَ اللَّهِ عِلْمُ الْکِتَابِ کُلُّهُ.

امام صادق (علیه السلام)- قَالَ الَّذِی عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْکِتَابِ أَنَا آتِیکَ بِهِ قَبْلَ أَن یَرْتَدَّ إِلَیْکَ طَرْفُکَ، انگشتان دست خود را از هم باز کرد و بر سینه‌ی خویش نهاد و فرمود: «به خدا سوگند! تمام عِلم کتاب نزد ماست.»[1]

#نکات_تفسیری

سلطنت الهیه براى همین است که دیگر پول‏دارى ملاک برترى قرار نگیرد، سلطنت و استقرار حکومت در جامعه‏اى از مردم، تنها و تنها براى این است که اراده‏هاى متفرق مردم که با نداشتن حکومت همه به هدر مى‏رفت، در استقرار حکومت همه یک جا متمرکز شود، یعنى همه تابع اراده مسلمانان گردد، و تمامى زمام‏ها و اختیارات به یک زمام وصل شده، و سرنخ همه اختیارات به دست یک نفر بیفتد و در نتیجه هر فرد از افراد جامعه به راه کمالى که خود لایق آن است بیفتد و در این راه تکامل احدى مزاحم فردى دیگر نشود و هیچ فردى بدون داشتن حق (و فقط به خاطر داشتن ثروت یا قدرت) جلو نیفتد، و فردى دیگر فقط به خاطر نداشتن ثروت عقب نماند.

و سخن کوتاه اینکه: غرض از تشکیل ملک و حکومت این است که صاحب حکومت امور جامعه را طورى تدبیر کند که هر فردى از افراد جامعه به کمال لایق خود برسد، و کسى و چیزى مانع پیشرفتش نگردد، و براى چنین حکومت چیزى که لازم است داشتن دو سرمایه است، یکى علم به تمامى مصالح حیات جامعه و مفاسد آن، و دوم داشتن قدرت جسمى بر اجراى آنچه که صلاح جامعه مى‏داند، و این دو در طالوت هست:" وَ زادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ".[1]

#نکات_تفسیری

نسبت عالى و ثروت، هیچ امتیازى براى رهبرى نیست چون هر دو امر اعتبارى و بیرون ذاتى است، ولى علم و دانش و نیروى جسمانى دو امتیاز واقعى و درون ذاتى است که تاثیر عمیقى در مساله رهبرى دارد. رهبر باید با علم و دانش خود، مصلحت جامعه‏اى را که در رأس آن است تشخیص دهد و با قدرت خود آن را به موقع اجرا در آورد، با علم و تدبیر خود نقشه صحیح براى پیکار با دشمن بکشد و با نیروى جسمانى آن را پیاده کند.[1]

#نکات_تفسیری

تعبیر به" بسطة" (گسترش) اشاره به این است که وسعت وجودى انسان در پرتو علم و قدرت است، هر قدر اینها افزوده شود هستى انسان گسترده‏تر مى‏شود.

در اینجا گسترش علم بر گسترش نیروى جسمانى، مقدم داشته شده، زیرا شرط اول علم و آگاهى است.[1]

#نکات_تفسیری

 نداشتن امکانات فراوان مالی، مایه نداشتن قدرت فرماندهی نیست، زیرا فرمانده باید همراه تقوای الهی، دو ویژگی تخصص علمی و توان بدنی را داشته باشد و خداوند هر دو را به طالوت مرحمت کرده بود: ﴿وزادَهُ بَسطَةً فِی العِلمِ والجِسم﴾، پس فرمانده باید دارای گوهری طاهر و استعدادی ممتاز و برگزیده خدا و متعهّد باشد: ﴿اِنَّ اللهَ اصطَفهُ عَلَیکُم﴾ و در مسائل علمی نیز فردی متخصص، کارآمد و آگاه به مسائل جنگ و در هدایت عملیات نیز از نیروی بدنی مناسبی برخوردار و از همه زیردستان نیرومندتر باشد. حاصل آنکه از آیه شریفه استفاده می‌شود که فرمانده لشکر باید دارای سه ویژگی باشد:

الف. تعهّد و شایستگی لازم: ﴿اِنَّ اللهَ اصطَفهُ عَلَیکُم﴾.

ب. تخصّص و آگاهی کافی به مسائل نظامی و جنگ: ﴿وزادَهُ بَسطَةً فِی‌العِلم﴾.

ج. توانایی و قدرت بدنی مناسب: ﴿وزادَهُ بَسطَةً فِی العِلمِ والجِسم﴾.

تذکر:  جمله ﴿وزادَهُ بَسطَةً فِی العِلم﴾ که بر آگاهی و تخصص طالوت به عنوان فرمانده لشکر دلالت دارد، نسبت به مسائل جنگ و نقشه‌های نظامی و رشته افسری و فرماندهی نص است و نسبت به سایر رشته‌های علوم اسلامی کشورداری ظهور اطلاقی دارد.[1]

#نکات_تفسیری

توصیفی از طالوت:

طالوت مردى بلند قامت و تنومند و خوش‏اندام بود اعصابى محکم و نیرومند داشت از نظر قواى روحى نیز بسیار زیرک، دانشمند و با تدبیر بود بعضى علت انتخاب نام طالوت را براى وى همان طول قامت او مى‏دانند ولى با این همه شهرتى نداشت و با پدرش در یکى از دهکده‏ها در ساحل رودخانه‏اى مى‏زیست و چهار پایان پدر را به چرا مى‏برد و کشاورزى مى‏کرد.[1]

#امام_و_آقا

من البتّه -همچنان که قبلاً هم در سال گذشته تأکید کردم و مکرّر هم گفته‌ام- به دولت جوان و حزب‌اللهی معتقدم و به آن امیدوارم و البتّه دولت جوان صرفاً به معنای این نیست که باید یک رئیس دولت جوان، آن هم مثلاً جوان به معنای ۳۲ ساله داشته باشد؛ نه، دولت جوان، [یعنی] یک دولت سرِ  پا و بانشاط و آماده‌ای که در سنینی باشد که بتواند تلاش کند و کار بکند و خسته و از کارافتاده نباشد؛ منظور این است. بعضی‌ها تا سنین بالا هم به یک معنا جوانند؛ حالا همین شهید عزیزی که شما از او اسم بردید -شهید سلیمانی، و بنده شب و روز به یاد او هستم- شصت و چند سال سنّش بود، ایشان که خیلی جوان نبود؛ اگر دَه سال دیگر هم زنده میماند و بنده زنده میماندم و بنا بود که من مشخّص بکنم، او را در همین جا نگه میداشتم، یعنی کنار نمیگذاشتم او را که جوان هم نبود. بنابراین بعضی اوقات افرادی که در سنین جوانی هم نیستند، کارهای جوانانه‌ی خوبی را میتوانند انجام بدهند. به ‌هر حال به نظر من علاج مشکلات کشور، دولت جوان حزب‌اللهی و جوان مؤمن است که میتواند کشور را از راه‌های دشوار عبور بدهد.

(بیانات در ارتباط تصویری با نمایندگان تشکل‌های دانشجویی، 1399/۰۲/28)

#امام_و_آقا

 طبیعت جوان، با امید، با ابتکار، با صراحت، با خطرپذیری، با خستگی‌ناپذیری همراه است و اینها برای اداره‌ی جامعه عناصر ذی‌قیمتی هستند.

(بیانات در ارتباط تصویری با نمایندگان تشکل‌های دانشجویی، 1399/۰۲/28)

#داستان_و_شعر

به دانش بزرگ و به همت بلند              به بازو دلیر و به دل هوشمند

(سعدی)

#داستان_و_شعر

هر عمل دارد به علمی احتیاج                کوشش از دانش همی گیرد رواج

 (جامی)

#نظرشخصی_و_بیان_مصادیق

آیه 54 سوره مبارکه روم می فرماید: «اللَّهُ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفاً وَ شَیْبَةً یَخْلُقُ ما یَشاءُ وَ هُوَ الْعَلِیمُ الْقَدِیرُ »(54) چنانچه از این آیه و تفاسیر ذیل آن بر می آید ، دید روشنی نسبت به دوران ضعف و قوت به ما نشان می دهد ، که این زمان ها دقیق نیستند ؛ لذا به طور کلی از این نکته استفاده می شود که با پشت سرگذاشتن دوران کودکی ، مراحل قوت ظاهر می شود اما زمان دقیق به قوت رسیدن و نیز به ضعف گراییدن بستگی به موارد مختلفی دارد که نمی توان برای افراد مختلف ، نتیجه ای کلی گرفت . حضرت آیت الله خامنه ای (مد ظله العالی) در بیانات خود درمورد ویژگی های جوانی و پویایی آن به این نکته اشاره فرمودند که جوانی را به سن نبینیم و مصداق امروزی این نکته را هم شهید سلیمانی معرفی نمودند. در ادامه این بخش از بیانات ایشان ذکر می شود:

"دولت جوان، [یعنی] یک دولت سرِ  پا و بانشاط و آماده‌ای که در سنینی باشد که بتواند تلاش کند و کار بکند و خسته و از کارافتاده نباشد؛ منظور این است. بعضی‌ها تا سنین بالا هم به یک معنا جوانند؛ حالا همین شهید عزیزی که شما از او اسم بردید -شهید سلیمانی، و بنده شب و روز به یاد او هستم- شصت و چند سال سنّش بود، ایشان که خیلی جوان نبود؛ اگر دَه سال دیگر هم زنده میماند و بنده زنده میماندم و بنا بود که من مشخّص بکنم، او را در همین جا نگه میداشتم، یعنی کنار نمیگذاشتم او را که جوان هم نبود. بنابراین بعضی اوقات افرادی که در سنین جوانی هم نیستند، کارهای جوانانه‌ی خوبی را میتوانند انجام بدهند."

#نظرشخصی_و_بیان_مصادیق

با تاملی در تفاسیر و آیات ، و نیز بیانات رهبری و امام خمینی(ره)،  علم مطلوب ، علمی است که همراه با اخلاق و معنویت باشد . لذا آنچه امروزه به عنوان علم  در بین آحاد جامعه جا افتاده است ، معمولاً علوم غربی هستند که متاسفانه آن را بر علوم اسلامی مقدم داشته ایم و بجای بهره مندی بیش از پیش از علوم اسلامی در زمینه های مختلف، چشم امید به این علوم داریم و بعضاً با علوم اسلامی خلط می شود یا به عنوان علوم جدید و تازه کشف شده از آن ها استفاده می شود .

برای مثال، اهتمام هرچه بیشتر به اقتصاد اسلامی به جای چشم داشتن به نسخه های غیر اسلامی آن ، مبنا قرار دادن اسلام و قرآن در تعاملات سیاسی و نظامی  داخلی و خارجی کشور ،پیش بردن نظام تعلیم و تربیتی بنا نهاده شده بر اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه و آله و سلم) ، ساختارسازی ، نگاه ، کنش و واکنش اسلامی بر فضای مجازی  و دیگر زمینه های کشورداری اسلامی، مایه ی عزت و اقتدار کشور و بنا نهادن امور بر پایه های محکم و الهی خواهد بود.

با وجود آنکه در جهت به کارگیری علوم اسلامی در دنیای امروز، کارهای بسیاری شده و دغدغه مندان بسیاری در راه اشاعه ی این فرهنگ می کوشند ، لازم است کارگزاران نظام  بیش از پیش به این علوم روی آورند و مطلوب زندگی را بر این علوم بنا نهند و بستر آن را در جامعه بیش از پیش فراهم نمایند تا به تبع آن ، آحاد جامعه نیز طعم شیرین این علوم را در زندگی خود بچشند.

#نظرشخصی_و_بیان_مصادیق

آنچه به نظر می رسد به عنوان بسط علم و جسم باید برای کارگزار در نظر گرفت ، تجمیعی از همه ی جوانب و نیز متناسب با شرایط است و این نکته که کارگزاران در هر بخش می توانند نقش مکملی برای یکدیگر ایفا کنند به نظر می رسد باید در این تصمیم گیری لحاظ شود و اینگونه به نظر نمی رسد که اگر شخصی برخی کمالات را داشت اما در برخی مورد هم دچار نقصان بود، این فرد کلاً نادیده گرفته شود؛ برای مثال در آیات قرآن کریم می بینیم حضرت موسی (علیه السلام) زمانی که برانگیخته شد، از خداوند خواست تا برادرش هارون را که فصاحت زبان بیشتری داشت، به همراه او بفرستد.

#متفرقه

ارائه تحلیل و توصیفی از دولت جوان حزب اللهی در کلام رهبری ، با عنوان"دولت جوان حزب اللهی بن بست ندارد"

مقداری که از دولت جوان حزب‌اللّهی می‌فهمیم و درک می‌کنیم و در کلام ایشان هم روشن هست، این است که ایشان از انسان‌هایی که از تخصص و عقلانیت یا از ابتکار و نوآوری برخوردار نیستند، صحبت نمی‌کنند. بلکه بحث مدیریت جهادی است. یعنی ویژگی جوان، روحیه‌ی جهادی و روحیه‌ی ریسک پذیری و شجاعت در تصمیم‌گیری‌های صحیح و اقدام در مورد آن‌هاست.

یک عده‌ای خدمت پیامبرخدا صلی‌الله‌وعلیه‌وآله‌وسلم آمدند و اظهار ناامیدی ‌کردند و ‌گفتند ما هرچه تبلیغ می‌کنیم، این‌ها جذب نمی‌شوند؛ پیامبر صلی‌الله‌وعلیه‌وآله‌وسلم فرمودند: «علیکم بالاحداث»؛ بروید سراغ جوانان. برای چه؟ برای اینکه جوان فطرتش دست نخورده و سالم است. یعنی وقتی با حقایق روبرو می‌شود، هم خوب جذب می‌کند و هم به‌دنبالش قیام می‌کند. امام رحمه‌الله‌علیه هم در انقلاب برای جوانان خیلی نقش قائل بودند. نه اینکه پیرمردها و پیرزن‌ها نقش نداشتند، ولی عمده‌ی بار پیروزی انقلاب بر روی دوش جوانان بود. در دفاع مقدس هم آن کسانی که جبهه‌ها را حفظ ‌کردند و پیروزی آفریدند، عمدتاً جوانان بودند. البته پیرمردهایی هم که همان روحیه را دارند و از مدیریت جهادی برخوردار هستند را می‌توانیم به آن‌ها جوان بگوییم. برای اینکه از روحیه‌ی جوانی برخوردارند. مثل حبیب‌بن‌مظاهر در بین اصحاب امام حسین علیه‌السلام که عابد آن‌چنانی بود و در نمازش قرآن ختم می‌کرد. ولی به‌صورت عموم، کسانی که اهل مدیریت و شجاعت و نوآوری هستند و بن‌بست‌ها را دور می‌زنند، نسل جوان هستند. البته جوان‌هایی که در چهارچوب عقلانیت اسلامی حرکت می‌کنند.

 مهندس سیدمرتضی نبوی (عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و هیأت عالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه‌گانه)،  1399/06/10

#متفرقه

قوّت و نشاط جوان، هم در زمینه مادّی و هم در زمینه معنوی، جوان است. همچنان‌که شما در ورزش جسمانی، از پیر قویتر و بانشاطترید و استعدادتان بیشتر است، در زمینه معنوی هم همین‌طور است و می توانید پیش بروید. این را قدر بدانید.

(بیانات رهبری در دیدار دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی،    1382/۰۲/22)