#آیات_مرتبط

1- وَ قَاتِلُواْ فىِ سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَکُمْ وَ لَا تَعْتَدُواْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُعْتَدِین (بقره 190)

2- وَ لَا تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتىِ حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقّ‏ِ وَ مَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِیِّهِ سُلْطَانًا فَلَا یُسْرِف فىّ‏ِ الْقَتْلِ  إِنَّهُ کاَنَ مَنصُورًا (اسراء 33)

3- وَ الَّذِینَ لَا یَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَاهًا ءَاخَرَ وَ لَا یَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتىِ حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقّ‏ِ وَ لَا یَزْنُونَ وَ مَن یَفْعَلْ ذَالِکَ یَلْقَ أَثَامًا (فرقان 68)

4- مِنْ أَجْلِ ذَالِکَ کَتَبْنَا عَلىَ‏ بَنىِ إِسراءِیلَ أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفْساً بِغَیرِْ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فىِ الْأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا وَ مَنْ أَحْیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا وَ لَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَیِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ کَثِیرًا مِّنْهُم بَعْدَ ذَالِکَ فىِ الْأَرْضِ لَمُسرِْفُونَ (مائده 32)

#روایات_مرتبط

1- مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ یَحْیَى عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیٍّ ع‏ : أَنَّ النَّبِیَّ ص نَهَى‏ أَنْ‏ یُلْقَى‏ السَّمُ‏ فِی بِلَادِ الْمُشْرِکِینَ[1].

2- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع‏:  نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ص أَنْ یُلْقَى السَّمُّ فِی بِلَادِ الْمُشْرِکِینَ[2].

3- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّ النَّبِیَّ ص کَانَ إِذَا بَعَثَ أَمِیراً لَهُ عَلَى سَرِیَّةٍ أَمَرَهُ بِتَقْوَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی خَاصَّةِ نَفْسِهِ ثُمَّ فِی أَصْحَابِهِ عَامَّةً ثُمَّ یَقُولُ اغْزُ بِسْمِ اللَّهِ وَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ قَاتِلُوا مَنْ کَفَرَ بِاللَّهِ وَ لَا تَغْدِرُوا وَ لَا تَغُلُّوا وَ لا تُمَثِّلُوا وَ لَا تَقْتُلُوا وَلِیداً وَ لَا مُتَبَتِّلًا فِی شَاهِقٍ‏[3] وَ لَا تُحْرِقُوا النَّخْلَ‏ وَ لَا تُغْرِقُوهُ بِالْمَاءِ وَ لَا تَقْطَعُوا شَجَرَةً مُثْمِرَةً وَ لَا تُحْرِقُوا زَرْعاً لِأَنَّکُمْ لَا تَدْرُونَ لَعَلَّکُمْ تَحْتَاجُونَ إِلَیْهِ وَ لَا تَعْقِرُوا مِنَ الْبَهَائِمِ مِمَّا یُؤْکَلُ لَحْمُهُ إِلَّا مَا لَا بُدَّ لَکُمْ مِنْ أَکْلِه‏...[4]

4- فی الحدیث عن عبد اللّه بن مسعود قال‏: کنا مع النبی، صلّى اللّه علیه و سلّم، فی سفَر فنزلنا منزلًا فیه قرْیةُ نَمل فأَحْرقناها، فقال لنا: لا تُعَذِّبوا بالنار فإِنه لا یُعذب بالنار إِلَّا رَبُّها[5]

ترجمه: عبدالله بن مسعود گوید: در سفری همراه پیامبر (صلی الله علیه وآله) بودیم پس در منزلی فرود آمدیم که در آن محل زندگی مورچه‎ها بود. پس آن را آتش زدیم. پیامبر به ما فرمودند: به وسیله آتش عذاب نکنید چراکه به جز پروردگارش کسی این کار را نمی‎کند (نباید بکند).

5- عن زرارة عن أبى جعفر و أبی عبد الله علیهما السلام قال‏ سألتهما عن قوله‏ «وَ إِذا تَوَلَّى سَعى‏ فِی الْأَرْضِ» الى آخر الایة، فقال النسلُ الولدُ، و الحرثُ‏ الأرضُ‏، و قال ابو عبدالله الحرثُ الذریةُ[6].

#نکات_تفسیری

1. اگر صالحان حکومت را بدست گیرند، نماز به پا مى‏دارند و زکات مى‏دهند و امر به معروف و نهى از منکر مى‏کنند. ولى اگر نا اهل به قدرت رسید و ولایت مردم را بدست گرفت، بخاطر طوفان هوسهاى درونى و ناآگاهى‏ها و فشارهاى بیرونى، همه چیز جامعه را فداى خود مى‏کند[1].
2. " حرث" به معنى زراعت، و" نسل" به معنى اولاد است، و بر اولاد انسان و غیر انسان اطلاق مى‏شود، بنا بر این هلاک کردن حرث و نسل به معنى از میان بردن هر گونه موجود زنده است، اعم از موجودات زنده نباتى، یا حیوانى و انسانى... به هر حال تعبیر " یُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ‏"، کلام بسیار مختصر و جامعى است که تولید فساد را در سطح جامعه در زمینه اموال و انسانها، شامل مى‏شود[2].
3. (تفسیر نمونه ذیل آیه «و قاتِلوا فی سبیل الله...و لا تَعدوا إن اللهَ لا یُحبّ المعتدین») هنگامى که جنگ براى خدا و در راه خدا باشد، هیچگونه تعدى و تجاوز، نباید در آن باشد، و درست به همین دلیل است که در جنگهاى اسلامى- بر خلاف جنگهاى عصر ما- رعایت اصول اخلاقى فراوانى توصیه شده است، مثلاً افرادى که سلاح بر زمین بگذارند، و کسانى که توانایى جنگ را از دست داده‏اند، یا اصولا قدرت بر جنگ ندارند، همچون مجروحان، پیر مردان، زنان و کودکان نباید مورد تعدى قرار گیرند، باغستانها و گیاهان و زراعتها را نباید از بین ببرند، و از مواد سمى براى زهرآلود کردن آبهاى آشامیدنى دشمن (جنگ شیمیایى و میکروبى) نباید استفاده کنند[3].

#امام و آقا

1. مبنای قرآنی ممنوعیت سلاح اتمی (بیانات امام خامنه‎ ای در دیدار دست‎اندرکاران ساخت ناوشکن جماران 30/11/88): ما اعتقاد به بمب اتم نداریم، به سلاح اتمی نداریم؛ دنبالش هم نخواهیم رفت. برطبق مبانی اعتقادی ما، مبانی دینی ما، به کار بردن اینگونه وسائل کشتار جمعی اصلاً ممنوع است، حرام است؛ این، ضایع کردن حرث و نسل است که قرآن آن را ممنوع کرده؛ ما دنبال این نمی‎رویم.
2. به خاطر نظر اسلام دنبال این سلاح نمی‎رویم (بیانات امام خامنه‌ای در دیدار خبرگان رهبری، 4/12/99): دلقک صهیونیست بین‌المللی هم که مرتب حرف میزند که ما نمیگذاریم، شما چه کاره‌اید که نگذارید که ایران به سلاح هسته‌ای دست پیدا کند؟ ما اگر تصمیم داشتیم به سلاح هسته‌ای دست پیدا کنیم شما و بزرگ‌تر از شما هم نمیتوانستید مانع بشوید. ما تصمیم نداریم، این فکر اسلامی ما است، فکر اسلامی ما میگوید سلاحی که در او غیر مسلحین، غیر نظامی‌ها، مردم عادی تلف میشوند این سلاح ممنوع است، این سلاح ممنوع است، حالا هسته‌ای باشد یا شیمیایی باشد یا غیر اینها، این سلاح ممنوع است. ما به خاطر نظر اسلام است که نخواستیم دنبال این سلاح برویم و والّا اگر میخواستیم برویم شماها کی هستید؟ چه‌کاره هستید که بتوانید جلوگیری کنید؟ شما خودتان مراعات نمیکنید اینها را؛ آمریکا در یک روز ۲۲۰ هزار نفر را قتل‌عام کرد، در یک روز مردم عادی را [قتل‌عام کرد]... لذا ما به سلاح هسته‌ای اصلاً‌ فکر نمی‎کنیم[1].
3. با اینکه می‎توانستیم، طبق حکم اسلام در این راه وارد نشدیم (بیانات امام خامنه‌ای در دیدار با نخبگان و استعدادهای برتر علمی، 17/7/98): عزیزان من! یک نکته‌ی دیگر این است که علم، اگر جدای از فرهنگ صحیح بود، به خطا خواهد افتاد. یک علم پیچیده‌ی بسیار نافع، علم هسته‌ای است؛ چون با فرهنگ درست، فرهنگ انسان‌دوستی همراه نبود، [بلکه] همراه با فرهنگِ غلطِ قدرت‌طلبی بود، به بمب هسته‌ای منتهی شد و امروز بمب هسته‌ای همچنان تهدید دنیا است، تهدید بشریّت است؛کمااینکه یک روزی این تهدید عملی شد، امروز هم همه‌ی دنیا از آن میترسند، ناامنند. ما قاطعانه، شجاعانه، با اینکه میتوانستیم در این راه قدم برداریم، طبق حکم اسلام گفتیم در این راه وارد نمیشویم؛ هم ساختنش غلط است، هم نگه داشتنش غلط است، چون به کار بردنش حرام است. انسان محصولی را بسازد که نمیتواند آن را به کار ببرد، باید همان جا بماند؛ یعنی قطعاً حرام است؛ یعنی اگر چنانچه ما یک وقتی سلاح هسته‌ای میداشتیم، معلوم بود که هرگز امکان نداشت در هیچ جا آن را به کار ببریم، چون طبق موازین اسلامی قطعاً ‌حرام است، خب چیزی که حرام است، چرا انسان خرج کند بسازد؟ چرا خرج کند نگه دارد؟ چون نگهداری‌اش هم خیلی خرج دارد؛ اینهایی که دارند، هزینه‌ی زیادی مصرف میکنند فقط برای نگهداری‌اش. خب، ببینید! این علمِ بدونِ فرهنگ بود که صنعت بسیار مفید و حسّاس هسته‌ای را که بسیار صنعت مفیدی است برای بشریّت، کشاندند در راه غیر صلح‌آمیز، در راه غلط که بمب هسته‌ای از درون آن در آمد. علم این جوری است که اگر چنانچه با فرهنگِ درست، با مشی فکری درست همراه نباشد، چیز خطرناکی خواهد شد[2].
4. علت اصلی تهمت‌زنی به ایران در مورد ساخت سلاح هسته‏‎ایایای (بیانات امام خامنه‌ای در خطبه‌های نماز جمعه، 15/8/83): می بینند که جمهوری اسلامی از زیر این آوارها سربلند کرده و آن چه که توقع داشتند تا در زیر این آوارها خفه اش کنند، حالا با سینه ی سپر، با یک ملت زنده و با این همه جوان ایستاده و تهدیدها را به چیزی نمی گیرد. دشمن از این جهت عصبانی است، بنابراین تهمت می زنند که می خواهند سلاح اتمی درست کنند! نه، ما به فکر سلاح اتمی نیستیم. من بارها گفته ام سلاح اتمی ما این ملتند؛ سلاح اتمی ما این جوانهایند. ما سلاح اتمی نمی خواهیم. آن نظامی که این همه جوان مؤمن و این ملت یکپارچه را دارد، احتیاج به سلاح اتمی ندارد. سلاح اتمی، تولیدش، نگه داشتنش و به کار بردنش، هر کدامی یک اشکالی دارد؛ ما نظر شرعی خودمان را هم گفته ایم؛ روشن است و همه می دانند. دعوا سر این نیست؛ بی خود می گویند؛ خودشان هم می دانند. از این که جمهوری اسلامی این پیشرفت را پیدا کرده، ناراضی اند؛ مسأله این است.[3]
5. هم فتوای شرعی ما این است و هم فتوای عقلی (بیانات امام خامنه‎ ای در دیدار با مداحان اهل بیت ع 20/1/94): چند کشور جنایتکاری که خودهاشان یا بمب هسته‌ای را علیه ملّتها به کار بردند مثل آمریکا، یا آزمایش کردند مثل فرانسه - فرانسه همین ده دوازده سال قبل از این سه آزمایش هسته‌ای پشت سر هم در اقیانوس کرد که اینها مخرّب است و محیط دریایی را نابود میکند؛ سه آزمایش هسته‌ای بسیار خطرناک؛ [در] دنیا هم یک جنجال مختصری کردند، بعد هم دهنها را بستند، تمام شد- اینها دارند به ما میگویند! ما دنبال انفجار هسته‌ای نیستیم، دنبال آزمایش هسته‌ای نیستیم، دنبال سلاح هسته‌ای نیستیم؛ نه به‌خاطر اینکه آنها میگویند، [بلکه] به‌خاطر خودمان، به‌خاطر دینمان و به‌خاطر عقلمان. هم فتوای شرعی ما این است، هم فتوای عقلی ما این است. فتوای عقلی ما هم این است که ما امروز و فردا و هیچ وقت به سلاح هسته‌ای احتیاج نداریم؛ سلاح هسته‌ای برای یک کشوری مثل کشور ما مایه‌ی دردسر است.
6. سلاح هسته‌ای قدرت‌آفرین نیست (بیانات امام خامنه ‎ای در دیدار با دانشمندان هسته‌ای 3/12/90): ما می‎خواهیم به دنیا اثبات کنیم که داشتن سلاح هسته‌ای، قدرت‌آفرین نیست؛ به دلیل اینکه قدرتهائی که سلاح هسته‌ای دارند، امروز دارای سخت‌ترین مشکلاتند. آنها با تهدید هسته‌ای بر دنیا مسلط شدند، اما امروز این تهدید دیگر کاربرد ندارد. ما می‎خواهیم بگوئیم ما دنبال سلاح هسته‌ای نیستیم و اقتدار را در سلاح هسته‌ای نمیدانیم و اقتدار متکی به سلاح هسته‌ای را هم می‎توانیم بشکنیم.
7. حتی یک گلوله به شهرهای عراق نزنید (بیانات امام خمینی در جمع پرسنل سپاه و خانواده شهدا، 15/8/62): شما باید توجه بکنید که مبادا یک وقتی به واسطه بمباران‌های شهرهای شما و کشتن عزیزان شما، مبادا یک وقتی شما عصبانی بشوید و جبران بکنید این طوری، این انتقام از او نیست.  شما انتقامتان را از صدام باید بگیرید و از حزب بعث، و الآن دارید می‌گیرید. توجه کنید که نبادا حتی یک گلوله به طرف شهرهای اینها بیندازید. آنها شهرهایی هستند که همان طوری که این بهبهان ما مظلوم است، بصره هم مظلوم است، مندلی هم مظلوم است، همه اینها مظلومند. اینها تحت ستم هستند. ما باید جهات انسانی را تا آخر حفظ کنیم. ما جهات انسانی را تا مرز شهادت و فوت باید حفظ بکنیم و هیچ وقت عصبانی از این نشویم که او دارد این کار را می‌کند، پس ما هم خوب است یکی از شهرهای آنها را بزنیم؛ نه، هیچ همچو نیست. موازین، موازین اسلامی است. اینجا جمهوری اسلامی است. اینجا اسلام حکومت می‌کند.
8. ما نیامده‌ایم که حرث و نسل را از بین ببریم (نظر امام خمینی ره در مورد سلاحهای کشتار جمعی از زبان «محسن رفیق دوست» مسئول تدارکات و وزیر سپاه در اوایل جنگ تحمیلی):

بعد از فتح خرمشهر امام شعار را عوض کردند از «جنگ جنگ تا پیروزی»، شد «جنگ جنگ تا رفع فتنه». برداشت منِ محسن رفیق‌دوست از فتنه، این بود که ما باید این‌ قدر قوی شویم که کسی به حمله به ما فکر نکند و در وزارت سپاه تشکیلات صنعتی به وجود آوردم که بعد ادغام شد، ... من همان سال‌ها ١۸ گروه در صنایع وزارت سپاه درست کردم، از فشنگ تا موشک، زیردریایی، هواپیما، پرنده، تانک، نفربر، اپتیک مخابرات گروهی هم درست کرده بودم به نام گروه ش.م.ه یا ش.م.ر (شیمیایی، میکروبی هسته‌ای) یا (شیمیایی، میکروبی، رادیواکتیو). خدمت امام شرفیاب شدم و توضیح دادم. امام همه را گوش دادند و گفتند: این آخری چیست؟ گفتم شیمیایی، میکروبی، رادیواکتیو یا هسته‌ای. گفتند: رادیواکتیو یا هسته‌ای‌اش بمب اتم است؟ گفتم: بله. ایشان فرمودند: نخیر، ما بمب اتم نمی‌سازیم. صلاح است که شیمیایی و میکروبی هم نسازید. وقتی ملاقاتم تمام شده بود، آقا گفتند: می‌دانی چرا نباید بمب اتم بسازی؟ گفتم نه. گفتند: «منطق را بدان! ما نیامده‌ایم که حرث و نسل را از بین ببریم. بمب اتم سلاح جنگ نیست، حرث و نسل را از بین می‌برد، بمب اتم نسازید[4].

#نظر شخصی و بیان مصادیق

1. ایالات متحده آمریکا تنها استفاده کننده از سلاحهای هسته‏ای می‎باشد. این رژیم سفاک در جنگ جهانی دوم در دو عملیات اتمی جداگانه به فاصله 3 روز دو بمب اتمی بر سر مردم هیروشیما و ناکازاکی ژاپن انداخت که باعث ویرانی و کشتار گسترده شهروندان این دو شهر گردید. حدود ۲۲۰۰۰۰ نفر در اثر این دو بمباران اتمی جان باختند. بیش از ۱۰0۰۰۰ نفر بلافاصله هنگام بمباران کشته شدند و بقیه تا پایان سال ۱۹۴۵ بر اثر اثرات مخرب تشعشعات رادیو اکتیو جان خود را از دست دادند.
2. یکی از مفاسد بزرگ سلاحهای کشتار جمعی بویژه سلاحهای هسته‎ای آسیبهای زیست‎محیطی شدیدی است که در اثر آزمایش این سلاحها در طبیعت به جای می‎ماند. آثار به جای مانده از تشعشعات رادیواکتیو ناشی از این آزمایشها تا ده‎ها سال در طبیعت باقی‎ می‎ماند. فقط در الجزایر در اثر آزمایشات اتمی که فرانسه در دهه 60 میلادی در صحرای الجزایر انجام داد، هزاران نوزاد ناقص‎الخلقه در روستاهای اطراف محل آزمایش به دنیا آمدند و ساکنان محلی با انواع سرطانها دست به گریبان بوده و  هستند.
3. کشورهای بزرگ دارای سلاح هسته‎ای علاوه بر میلیاردها دلار هزینه‎ای که صرف تولید این سلاحها کرده‎اند سالانه صدها میلیون دلار نیز صرف نگهداری و بروزرسانی این سلاحها می‎کنند.

#متفرقه

1. سلاح­های کشتار جمعی[1] بنا بر یک تعریف به طبقه­ای از تسلیحات گفته می­شود که می تواند تنها در یک لحظه میلیون­ها غیرنظامی را به قتل برساند، محیط طبیعی را به خطر بیاندازد و اساساً جهان و زندگی نسل­های آینده را با اثرات فاجعه بار خود تغییر دهد.[2]  
2. عراق از ۲۷ مهر ۱۳۵۹ تا ۳ شهریور ۱۳۶۷ در مجموع ۵۸۲ بار حمله‌ی شیمیایی شامل حملات آزمایشی، محدود، گسترده‌ی حجیم و فوق گسترده انجام داد. در نتیجه‌ی این حملات بیش از ۱۰ هزار نفر شهید، حدود ۱۰۰ هزار نفر مصدوم شدید و نیازمند مداومت درمان و قریب به ۲۵۰ هزار نفر دچار مصدومیت خفیف شدند. تنها در بمباران شیمیایی حلبچه که در ۲۶ اسفند ۱۳۶۶ انجام شد، حدود ۵ هزار نفر شهید و تعداد بیشتری مصدوم شدند. در چنین وضعیتی جمهوری اسلامی ایران نه‌تنها اقدام به مقابله‌به‌مثل نکرد، بلکه فرماندهان نظامی و مسئولان بهداری، رسیدگی به مصدومانِ عراقی بمباران‌ها را وجهه‌ی همت خویش ساختند و آسیب‌دیدگان و آوارگان را به داخل خاک ایران انتقال داده و تحت مداوا و رسیدگی قرار دادند. بر اساس اسناد ارائه‌شده از سوی سازمان ملل متحد ـ که همواره در طول این جنگ موضعی جانبدارانه نسبت به عراق داشت ـ ایران هیچ‌گاه از سلاح‌های شیمیایی علیه نظامیان و غیرنظامیان عراقی استفاده نکرد[3].

#شرح کلی موضوع

در آیات 204 و 205 سوره مبارکه بقره به شخص منافق زبان بازی اشاره شده است که وقتی به حکومت می‎رسد (و یا به هنگام رویگردانی از پیامبر ص) تلاش می‎کند تا در زمین فساد به بار آورده و حرث و نسل را نابود سازد. مفسرین با توجه به روایات شأن نزول و سیاق آیات تفاسیر مختلفی برای این دو آیه و به ویژه مصادیق نابودی حرث و نسل ذکر کرده­اند. اما با توجه به خصوصیت جاودانگی و زبان عامّ قرآن در کنار بررسی دقیق معانی لغات و مفاهیم آن و همچنین مطالعه در مورد پدیده­های نوظهور در عصر کنونی، می­توان مصادیق متعدد دیگری را یافت که اطلاق آیه شامل آن­ها نیز می­شود. «حرث» در لغت به معنى زراعت، و« نسل» به معنى اولاد و ذریه است، و بر اولاد انسان و غیر انسان اطلاق مى‏شود. «فَساد یا إفساد در زمین[1]» نیز به معنای از بین بردن سامان، صلاح و تعادل در یکی از شئون زندگی بشر در زمین می‎باشد. لذا مفاسدی مانند استفاده از سلاح­های کشتار جمعی، تخریب محیط زیست، در معرض انقراض قرار دادن گونه‎های گیاهی و جانوری و سیاستهای استعماری برای کاهش فرزندآوری را می‎توان از مصادیق امروزی این آیه شریفه دانست[2]. از این رو یکی از سیاستهای اصولی و تغییرناپذیر دولت اسلامی «ممنوعیت سلاحهای کشتار جمعی» می‎باشد. علاوه بر آیه فوق، آیات و روایات دیگری نیز بر این معنا دلالت می‎کنند. جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری که خود قربانی این سلاحها بوده، بارها اعلام کرده که به عنوان یک اصل دینی و عقلی و بر اساس فتوای رهبر معظم انقلاب و نه در اثر فشارهای خارجی، هر گونه تولید، نگاه‎داری و بکارگیری سلاح‎های کشتار جمعی را حرام و ممنوع می‎داند. در طول جنگ 8 ساله نیز علیرغم استفاده مکرر دشمن بعثی از سلاحهای شیمیایی حتی بر علیه غیر نظامیان، ایران اسلامی به اذعان سازمان ملل و با وجود آنکه توانایی ساخت، تهیه و بکارگیری این سلاحها را داشت تنها بر اساس تفکر اسلامی و توصیه رهبر دینی خود از این کار خودداری کرد.