نور در حرم نور

#حضرت_آقا

(در اثر استفامت، این بشارت‌ها باعث می‌شود انسان بیشتر استفامت کند و دلش پیر نشود.)

تا روزهای آخر زندگی، هیچ کس در حرف و عمل امام بزرگوار ما، نشانی از افسردگی و تردید و خستگی و وادادگی و تسلیم‌طلبی پیدا نکرد. بسیاری از انقلابی‌های دنیا وقتی که از دوران جوانی خارج میشوند و به پیری میرسند، دچار تردید میشوند، دچار محافظه‌کاری میشوند؛ حتّی گاهی حرفهای اصلی خودشان را هم پس میگیرند. بیانیه‌های امام در سالهای آخر عمر، حتّی از سخنان سال ۴۲ ایشان گاهی انقلابی‌تر بود، تندتر بود، قوی‌تر بود؛ پیر میشد، اما دل او جوان بود، روح او زنده بود؛ این همان استقامتی است که در قرآن کریم میفرماید: «و ان لو استقاموا علی الطّریقة لاسقیناهم ماء غدقا». در آیه‌ی دیگر میفرماید: «انّ الّذین قالوا ربّنا الله ثمّ استقاموا تتنزّل علیهم الملائکة».

۱۳۹۲/۰۳/۱۴بیانات در مراسم بیست‌ و چهارمین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه‌الله)

#حضرت_آقا

آرامش الهی
در یک چنین مواردی که این اضطرابهای گوناگون - چه به لحاظ مسائل شخصی، چه به لحاظ مسائل اجتماعی - برای مؤمنینِ به اسلام پیش می‌آید، اینجا باید منتظر سکینه‌ی الهی بود؛ آنوقت میفرماید: «هو الّذی انزل السّکینة فی قلوب المؤمنین»؛ خدا دلها را قرص کرد، آرامش به آنها داد، آنها را از تلاطمهای روحی برحذر و برکنار داشت و مسلمانها از لحاظ روانی، به خاطر این آرامشی که خدا به آنها داد، آسوده شدند. آنوقت نتیجه‌ی این سکینه‌ی الهی و آرامش روحی این میشود که: «لیزدادوا ایمانا مع ایمانهم»؛ آنوقت بذر ایمان در دل آنها عمیقتر میروید، نور ایمان دل آنها را بیشتر روشن میکند؛ ایمان آنها عمیقتر میشود. این است که برای یک مجموعه‌ی مسلمان، مجموعه‌ی مؤمن مهم است که به خدا حسن ظن داشته باشد، بداند که خدا کمک‌کار اوست، بداند که خدا پشت سر رهپویان راه حق است. وقتی دلها قرص شد، گامها هم محکم میشود؛ وقتی گامها استوار شد، راه به‌آسانی طی میشود، به هدف نزدیک میشود.
 

نماز جمعه‌ی تاریخی تهران، بیست و نهم خردادماه هشتاد و هشت

#حضرت_آقا

خاطرجمع باشید که خدا نصرت خواهد کرد
وقتی خدای متعال با تأکید فراوان و چندجانبه میفرماید: «و لینصرنّ اللَّه من ینصره»؛(1) بی‌گمان، بی‌تردید، حتماً و یقیناً خدای متعال نصرت میکند، یاری میکند کسانی را که او را، یعنی دین او را یاری کنند - وقتی خدا این را میگوید - من و شما هم میدانیم که داریم از دین خدا حمایت میکنیم، یاریِ دین خدا میکنیم. بنابراین، خاطرجمع باشید که خدا نصرت خواهد کرد.
 

دیدار اعضای دفتر رهبری و سپاه حفاظت ولی امر، پنجم مردادماه هشتاد وهشت

#حضرت_آقا

نتوانستند از توطئه‌‌ای که کردند، طرفی ببندند
انقلاب اسلامی، خیلی ریشه‌‌دار است؛ خیلی قوی است؛ خیلی ارکان مستحکمی دارد؛ و خدای متعال هم پشتیبان ماست؛ همین طور که من بارها از قول امام (رضوان اللَّه علیه) نقل کرده‌‌ام که فرمودند: من از اولی که وارد این قضیه شدیم، دیدم - یا احساس کردم - یک دست قدرتی دارد کارها را پیش میبرد. حقیقتاً همین جور است؛ و این را ایشان به من فرمودند. انسان این دست قدرت الهی را می‌‌بیند. البته این دست قدرت الهی، قوم و خویشی‌‌ای با ما ندارد - «من کان للَّه کان اللَّه له»، «إن تنصروا اللَّه ینصرکم»، «و لینصرنّ اللَّه من ینصره» - باید در خدمت این راه باشیم؛ خالصانه؛ آنچه که داریم، بیاوریم میدان و برای این راه تقدیم کنیم؛ تلاشمان و کارمان را برای این راه تقدیم کنیم. خدای متعال هم تفضل خواهد کرد؛ لطف خواهد کرد؛ امروز هم همین کار شده و خدای متعال تفضل کرده و سنگ دشمن به سوی خودش برگشته؛ تیرش کمانه کرده به طرف خودش؛ و نتوانستند از توطئه‌‌ای که کردند، طرفی ببندند.
 

دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری، دوم مهرماه هشتاد و هشت

#آیات_مرتبط

اجتناب از طاغوت باعث بشارت خداوند می‌شود

زمر/17و 18. ( وَ الَّذینَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ یَعْبُدُوها وَ أَنابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرى‏ فَبَشِّرْ عِبادِ... )

#آیات_مرتبط

ایمان و هجرت و جهاد مالی و جانی، عوامل نیل به بشارتهای الهی

توبه/21 – 22: (الذین ءامَنُوا و هاجَروا و جاهَدوا فی سَبیلِ اللهِ بِأَمْوَالهِمْ وَ أَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَاللَّهِ وَ أُوْلَئکَ هُمُ الْفَائزُونَ؛ یُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ... )

#آیات_مرتبط

بشارت دادن یکی از وظایف و فواید رهبر الهی

سوره فتح 8 و أحزاب 45: (یا أَیهَا النَّبِی إِنَّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیراً)

بقره 213: (کانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِیِّینَ مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ ...)

انعام 48: (وَ ما نُرْسِلُ الْمُرْسَلینَ إِلاَّ مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ فَمَنْ آمَنَ وَ أَصْلَحَ فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ)

بدون این بشارتها، ادامه مسیر ناممکن است. فلذا در جای جای قرآن خداوند به پیامبرش دستور داده تا به مؤمنین و ... بشارت دهد:

بقره 25: (وَ بَشِّرِ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ کُلَّما رُزِقُوا مِنْها مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقاً قالُوا هذَا الَّذی رُزِقْنا مِنْ قَبْلُ وَ أُتُوا بِهِ مُتَشابِهاً وَ لَهُمْ فیها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فیها خالِدُونَ)

بقره 155: (وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرینَ)

توبه 111: (إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى‏ مِنَ الْمُؤْمِنینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ یُقاتِلُونَ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَ یُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْراةِ وَ الْإِنْجیلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفى‏ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذی بایَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیم‏)

و ....

#آیات_مرتبط

بشارتهای خداوند بر اساس حق و حقیقت است ولو با معادلات مادی تحلیل و فهمش دشوار و غیرممکن باشد.

سوره حجر:

قالُوا لا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُکَ بِغُلامٍ عَلیمٍ (53)

قالَ أَ بَشَّرْتُمُونی‏ عَلى‏ أَنْ مَسَّنِیَ الْکِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ (54)

قالُوا بَشَّرْناکَ بِالْحَقِّ فَلا تَکُنْ مِنَ الْقانِطینَ (55)

#آیات_مرتبط

بشارتهای خداوند بر اساس حق و حقیقت است ولو با معادلات مادی تحلیل و فهمش دشوار و غیرممکن باشد.

سوره حجر:

قالُوا لا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُکَ بِغُلامٍ عَلیمٍ (53)

قالَ أَ بَشَّرْتُمُونی‏ عَلى‏ أَنْ مَسَّنِیَ الْکِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ (54)

قالُوا بَشَّرْناکَ بِالْحَقِّ فَلا تَکُنْ مِنَ الْقانِطینَ (55)

#آیات_مرتبط

بشارت‌های خداوند فقط برای آخرت نیست بلکه شامل دنیا نیز می‌گردد:

یونس: لَهُمُ الْبُشْرى‏ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ لا تَبْدیلَ لِکَلِماتِ اللَّهِ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ (64)

#آیات_مرتبط

یکی از کارکردهای قرآن بشارت دادن است:

نحل:

وَ یَوْمَ نَبْعَثُ فی‏ کُلِّ أُمَّةٍ شَهیداً عَلَیْهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ جِئْنا بِکَ شَهیداً عَلى‏ هؤُلاءِ وَ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْکِتابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً وَ بُشْرى‏ لِلْمُسْلِمینَ (89)

قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّکَ بِالْحَقِّ لِیُثَبِّتَ الَّذینَ آمَنُوا وَ هُدىً وَ بُشْرى‏ لِلْمُسْلِمینَ (102)

اسراء:

إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ یَهْدی لِلَّتی‏ هِیَ أَقْوَمُ وَ یُبَشِّرُ الْمُؤْمِنینَ الَّذینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً کَبیراً (9)

مریم:

فَإِنَّما یَسَّرْناهُ بِلِسانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقینَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا (97)

#آیات_مرتبط

السجدة : 17 فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزاءً بِما کانُوا یَعْمَلُون‏

توبه:

ثُمَّ أَنْزَلَ اللَّهُ سَکینَتَهُ عَلى‏ رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنینَ وَ أَنْزَلَ جُنُوداً لَمْ تَرَوْها وَ عَذَّبَ الَّذینَ کَفَرُوا وَ ذلِکَ جَزاءُ الْکافِرینَ (26)
إِلاَّ تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذینَ کَفَرُوا ثانِیَ اثْنَیْنِ إِذْ هُما فِی الْغارِ إِذْ یَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَکینَتَهُ عَلَیْهِ وَ أَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها وَ جَعَلَ کَلِمَةَ الَّذینَ کَفَرُوا السُّفْلى‏ وَ کَلِمَةُ اللَّهِ هِیَ الْعُلْیا وَ اللَّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ (40)

فتح:

هُوَ الَّذی أَنْزَلَ السَّکینَةَ فی‏ قُلُوبِ الْمُؤْمِنینَ لِیَزْدادُوا إیماناً مَعَ إیمانِهِمْ وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ کانَ اللَّهُ عَلیماً حَکیماً (4)
لَقَدْ رَضِیَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنینَ إِذْ یُبایِعُونَکَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ ما فی‏ قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّکینَةَ عَلَیْهِمْ وَ أَثابَهُمْ فَتْحاً قَریباً (18)

#روایت

یکی از ویژگی های ضروری مؤمن، دل سپردن به همین بشارتها و اعتماد کامل به آنها است:

وَ قَالَ علیه السلام:

لَا یَصْدُقُ إِیمَانُ عَبْدٍ حَتَّى یَکُونَ بِمَا فِی یَدِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ أَوْثَقَ مِنْهُ بِمَا فِی یَدِهِ

حکمت 302 (در برخی چاپها310) نهج البلاغه

#تفسیر

#روایت

بشارت اهل ایمان و تقوا، در دنیا از طریق:

خواب‏ها و رؤیاهاى صادقه، الهامات الهى، نزول آرامش و سکینه، خنثى شدن توطئه‏ها، مستجاب شدن دعاها و دیدار معصومین به هنگام مرگ است

و در آخرت نیز:

دریافت نعمت‏هاى الهى است.

همچنان که رسول خدا صلى الله علیه و آله به مناسبت آیه 64 یونس فرمودند:

بشارت دنیوى همان خواب‏هاى‏ خوبى است که در آن مژده است وبشارت اخروى بشارتى است که لحظه‏ى مرگ به او داده مى‏شود که تو و کسانى که تو را به سوى قبر حمل مى‏کنند، آمرزیده مى‏شوید. «1»

و در روایتى امام باقر علیه السلام به ابوحمزه‏ ثمالى فرمودند:

لحظه‏ ى مرگ، محمّد و على علیهما السلام نزد مؤمن حاضر شده ومى‏ فرمایند: به سوى ما بیا که آینده‏ ى تو بهتر از گذشته است و روح تو به روح خداوند ملحق مى‏شود. «2»

 (1). تفسیر نورالثقلین.
 (2). تفسیر نورالثقلین.

 

#تفسیر

بشارت‏هاى خداوند به اولیایش در دنیا، در آیات دیگر قرآن آمده است که نشان مى‏دهد اولیاى خدا در همین دنیا نیز فائز و برنده‏ اند،

زیرا:
1. آرامش دارند. «أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» «3»
2. توکّل دارند. «فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ» «4»
3. امداد غیبى مى‏شوند. «وَ جُنُوداً لَمْ تَرَوْها» «5»
4. همواره پیروز هستند. «إِحْدَى الْحُسْنَیَیْنِ» «6»
5. بینش و نور دارند. «یَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقاناً» «7»
6. در بن بست قرار نمى‏گیرند. «یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً» «8»
7. کارشان را بیهوده نمى‏بینند. «فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَهُ» «9»
8. از ملامت‏ها نمى‏ترسند. «لا یَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ» «10»
9. از مردم نمى‏ترسند. «إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إِیماناً» «11»
10. از طاغوت نمى‏ترسند. «فَاقْضِ ما أَنْتَ قاضٍ» «12»
11. گرفتار حیرت نیستند. «یَهْدِیهِمْ رَبُّهُمْ بِإِیمانِهِمْ» «13»
12. محبوبیّت دارند. «سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا» «14»
13. کارهاى فانى خود را با رنگ الهى جاودانه مى‏کنند. «صِبْغَةَ اللَّهِ» «15»
__________________________________________________
 (3). رعد، 28.
 (4). آل‏عمران، 122.
 (5). احزاب، 9.
 (6). توبه، 52.
 (7). انفال، 29.
 (8). طلاق، 2.
 (9). زلزال، 7.
 (10). مائده، 54.
 (11). آل‏عمران، 173.
 (12). طه، 72.
 (13). یونس، 9.
 (14). مریم، 96.
 (15). بقره، 138.

تفسیر نور ذیل آیه 64 یونس

#کرونا

از آنجا که حضرت اقا هم فرمودند تلاش همه در برابر بیماری کرونا جهاد فی سبیل الله است، پس هر کس در راستای مبارزه با این بیماری و برای حفظ سلامتی مسلمین تلاش می کند، مشمول تمامی این بشارتهای خداوند خواهد بود.

لهم البشری ...

بیانات حضرت آقا:

امروز میخواهم راجع‌ به مسئله‌ی جاری کشور، یعنی این مسئله‌ی بیماری شایعی که در کشور هست، چند جمله عرض بکنم. قبلاً از پزشکان و پرستاران و مجموعه‌های درمانی، من صمیمانه تشکّر کرده‌ام؛ لازم میدانم مجدّداً از همه‌ی این عزیزان سپاسگزاری کنم. حقّاً و انصافاً در این روزها نمونه‌هایی دیده شد که درس برای همه‌ی ما است و بحمدالله نشان‌دهنده‌ی مسئولیّت‌پذیری و تعهّد انسانی و دینیِ مجموعه‌های درمانی ما در کشور است. پزشکان، پرستاران، بقیّه‌ی عوامل درمانی حقیقتاً در حال جهاد فی‌سبیل‌الله‌ هستند؛ این کاری که امروز اینها میکنند جهاد فی‌سبیل‌الله است و ارزش خیلی بالایی دارد. لازم میدانم از خانواده‌های این عزیزان هم تشکّر کنم -همسرانشان، فرزندانشان و پدر مادرهایشان که تحمّل میکنند این سختی را- بعضی از این عزیزان روزها، شبهای متوالی به منازل خودشان سر نمیزنند و مشغول کار هستند، کار شبانه‌روزی در واقع میکنند، خانواده‌ها تحمّل میکنند، صبر میکنند، از آنها هم من عمیقاً متشکّرم. ....

14اسفند98

#حضرت_آقا

یکی از بشارت‌های امروز برای ما

یکی از نقاط امید، فرسودگی جبهه‌ی مقابل ما است. بنده به طور قاطع میگویم -البتّه یک عدّه‌ای فوراً بنا میکنند توجیه و تأویل و انکار و مانند اینها، لکن بنده قاطعاً این را میگویم، میتوانم این را ثابت هم بکنم که حالا وقتش نیست- امروز تمدّن غربی دچار انحطاط است، یعنی واقعاً در حال زوال است: عَلیٰ شَفا جُرُفٍ هارٍ فَانهارَ بِه؛ فی نارِ جَهَنَّم؛(۱) لب گودال است؛ این جوری است. البتّه حوادث و تحوّلات جوامع بتدریج اتّفاق می‌افتد؛ یعنی زود احساس نمیشود. حتّی خود اندیشمندان غربی این را احساس کرده‌اند و بر زبان می‌آورند و میگویند. این هم یکی از نقاط امید ما است. تمدّن غربی، تمدّن مادّی در مقابل ما قرار دارد و رو به فرسودگی است. این هم یکی از نقاط امیدبخش است؛ و بعد هم وعده‌ی تخلّف‌ناپذیر خدا که «اِن تَنصُرُوا اللهَ یَنصُرکُم».(۲) خب، وَمَن اَصدَقُ مِنَ اللهِ قیلًا؟(۳) چه کسی از خدا راستگوتر است؟ وعده‌ی ‌چه کسی از خدا درست‌تر است؟ خدا میگوید: اِن تَنصُرُوا اللهَ یَنصُرکُم؛ اگر شما نصرت کردید خدا را، یعنی به سمت تمدّن اسلام و جامعه‌ی اسلامی و تحقّق دین خدا پیش رفتید، خدا شما را یاری میکند؛ نقطه‌ی امید. پس عنصر سوّم هم که وجود نقطه‌ی امید است، وجود دارد.۱۳۹۸/۰۳/۰۱

#حضرت_آقا

خداوند متعال دلهای ما را با اتکال به خود روشن کرده است؛ دلهای ما را پر از امید کرده است. ما یک لحظه از کمک الهی مأیوس نشدیم، و امیدوارم تا آخر هم یک لحظه از این کمک مأیوس نشویم. همانطور که فرمود «لا تیأسوا من روح‌اللَّه» (۱) خدای متعال این ملت را، یک ملت با اراده، با شوق و امیدوار قرار داده است.۱۳۸۷/۰۴/۲۶

#تاریخ

#حضرت_آقا

در سخت‌ترین شرایط در جنگِ خندق که داشتند خندق میکندند -در یک ضلع مهمّی از مدینه، مسلمانها خندق میکندند- گرسنه هم بودند، هوا هم بسیار گرم بود، خود پیغمبر هم با اینها مشغول بود؛ یک جا مسلمانها رسیدند به یک سنگ سختی که هرچه کردند نتوانستند این سنگ را جابه‌جا کنند؛ به پیغمبر عرض کردند یا رسول‌الله اینجا یک سنگ خیلی سختی هست و نمیتوانیم آن را حرکت بدهیم؛ حضرت خودشان تشریف آوردند آنجا، کلنگ را گرفتند، یک ضربه‌ی محکمی با کلنگ زدند و برق جست از این ضربه‌ی مهم؛ پیغمبر فرمود که من در این برق، کاخ کسریٰ را دیدم که شما خواهید گرفت. شما ببینید! پیغمبر اکرم در چه شرایطی، در سخت‌ترین شرایط، میفرماید که من کاخ کسریٰ را میبینم که شما میگیرید؛ من امپراتور روم را -در یک ضربه‌ی دیگر- میبینم که شما [شکست میدهید]؛ [یعنی] امید، اعتمادبه‌نفس. البتّه نگاه پیغمبر با نگاه امثال ماها و امید دادن او و خبر دادن او با خبر دادن امثال ماها، زمین تا آسمان تفاوت دارد؛ او میدید، به طور واقعی مشاهده میکرد، امّا ما تحلیل میکنیم. امید و اعتماد، در تبلیغ باید وجود داشته باشد. برای یک ملّت بدترین حادثه این است که اعتمادبه‌نفس‌اش را از دست بدهد، امیدش به آینده را از دست بدهد.۱۳۹۶/۱۰/۰۶

#تاریخ

#روایت

#حضرت_آقا

هَوَّنَ عَلَیَّ مَا نَزَلَ بِی أَنَّهُ بِعَیْنِ اللَّهِ

................................
« قَالَ وَ لَمَّا رَأَى الْحُسَیْنُ ع مَصَارِعَ فِتْیَانِهِ وَ أَحِبَّتِهِ عَزَمَ عَلَى لِقَاءِ الْقَوْمِ بِمُهْجَتِهِ وَ نَادَى هَلْ مِنْ ذَابٍّ یَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللَّهِ ص هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ یَخَافُ اللَّهَ فِینَا هَلْ مِنْ مُغِیثٍ یَرْجُو اللَّهَ بِإِغَاثَتِنَا هَلْ مِنْ مُعِینٍ یَرْجُو مَا عِنْدَ اللَّهِ فِی إِعَانَتِنَا فَارْتَفَعَتْ‏ أَصْوَاتُ النِّسَاءِ بِالْعَوِیلِ فَتَقَدَّمَ‏ إِلَى الْخَیْمَةِ وَ قَالَ لِزَیْنَبَ نَاوِلِینِی وَلَدِیَ الصَّغِیرَ حَتَّى أُوَدِّعَهُ فَأَخَذَهُ وَ أَوْمَأَ إِلَیْهِ لِیُقَبِّلَهُ فَرَمَاهُ حَرْمَلَةُ بْنُ الْکَاهِلِ الْأَسَدِیُّ لَعَنَهُ اللَّهُ تَعَالَى بِسَهْمٍ فَوَقَعَ فِی نَحْرِهِ فَذَبَحَهُ فَقَالَ لِزَیْنَبَ خُذِیهِ ثُمَّ تَلَقَّى الدَّمَ بِکَفَّیْهِ فَلَمَّا امْتَلَأَتَا رَمَى بِالدَّمِ نَحْوَ السَّمَاءِ ثُمَّ قَالَ هَوَّنَ عَلَیَّ مَا نَزَلَ بِی أَنَّهُ بِعَیْنِ اللَّهِ. »
ترجمه:
راوى گفت: حسین که دید جوانان و دوستانش کشته شده و روى زمین افتاده‏اند آهنگ شهادت و رویارویی با دشمن نمود و صدا زد: آیا دفاع کننده ای هست که از حرم رسول خدا دفاع کند؟ آیا خداپرستى هست که در حق ما از خداوند بترسد؟ آیا فریادرسی هست که به خاطر خدا به ما کمک کند؟ آیا یاورى هست که به امید آنچه نزد خداست ما را یارى کند؟ پس صدای زنان به شیون و زاری بلند شد حسین علیه السّلام به در خیمه آمد و به زینب فرمود: فرزند خردسال مرا به من بده تا با او خداحافظی کنم. کودک را گرفت و همین که خواست کودکش را ببوسد حرملة بن کاهل اسدىکه خدا او را لعنت کند، او را با تیر زد که در گلوى کودک جا گرفت و همان دم جان داد. حسین علیه السّلام به زینب فرمود: کودک را بگیر سپس هر دو کف دست را به زیر خون گلوى کودک گرفت و چون دستهایش پر از خون شد خون را به سوى آسمان پاشید و سپس فرمود:

آنچه بر من وارد آمد برایم آسان است، چون در محضر خدا است.

اللهوف على قتلى الطفوف، سید ابن طاووس ص ۱۱۶

..............

انسان برای کار انگیزه دارد. یک عامل درونی، انسان را وادار میکند. انسان نیاز را بفهمد، به نتیجه ایمان داشته باشد - و برای مردم مؤمن، در زیر نظر خدا بودن را هم بداند - این میشود انگیزه‌ی کامل. بعضی‌ها این اعتقاد را دارند، این آگاهی را دارند، این ایمان به نتیجه را دارند، اما خدا ندارند؛ آنها انگیزه‌شان کمتر است. اما وقتی من و شما میدانیم کاری که میخواهیم انجام بدهیم، کاری که داریم انجام میدهیم، کاری است برای خدا، کاری است برای نظام اسلامی، کاری است برای مردم و به سود مردم، و خدا این را می‌بیند، و اگر دیگران نفهمند، دیگران ما را تحسین نکنند، آفرین نگویند، برای ما کف نزنند، اما خدای متعال می‌بیند و قدر میداند و پاداش میدهد. امام حسین در روز عاشورا فرمود: «انّ ذلک بعین اللَّه»(۱)؛ می‌بینم که کار من زیر نظر خداست. با این دید، این میشود آن انگیزه‌ای که با وجود آن، انسان هرگز دیگر بیکار نمیماند. و اسلام و تاریخ اسلام و وجود مقدس خاتم‌الانبیاء (صلّی اللَّه علیه و اله و سلّم) در تقویت این انگیزه و شناخت مواقع وجود این انگیزه و بهره‌برداری از آن به نفع اهداف و آرمانها، غوغائی کردند. انسان وقتی که تاریخ اسلام را نگاه میکند، می‌بیند در این خصوص غوغاست.۱۳۸۹/۰۴/۲۳

#تاریخ

#روایت

امام حسین علیه السلام پس از نماز ظهر عاشورا به اصحاب خود فرمود:«ای یاران من! درهای بهشت به روی شما باز شده و نهرهای آن جاری و میوه هایش آماده است. بنگرید، پیامبر خدا است و شهدایی که در راه خدا کشته شده‌اند منتظر قدوم شما هستند و شما را به بهشت بشارت می دهند. پس، از دین خدا و پیامبر خدا حمایت و از حرم پیامبر دفاع کنید.»
اصحاب گفتند:«جان‌های ما فدای تو باد و خون‌های ما نگاهبان خون تو. به خدا سوگند، تا وقتی کسی از ما زنده باشد، هیچ گزندی به تو و حرمت نخواهد رسید.»

منابع:
قصه کربلا، ص 308.
تنقیح المقال، ج 2، ص 28
مقتل الحسین مقرم، ص 246

#تفسیر

 [بیان حسن حال مؤمنین استقامت پیشه و آینده نیکویى که در انتظارشان است‏]
و این آیه و آیه بعدش حسن حال مؤمنین را بیان مى‏کند، هم چنان که آیات قبلش بدى حال کفار را بیان مى‏کرد.
" تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ"- این آیه شریفه از آینده‏اى که در انتظار مؤمنین است، و ملائکه با آن به استقبال ایشان مى‏آیند، خبر مى‏دهد. و آن تقویت دلها و دلگرمى آنان و بشارت به کرامت است.
پس ملائکه ایشان را از ترس و اندوه ایمنى مى‏دهند. و ترس همیشه از مکروهى است که احتمال پیش آمدن دارد، و در مورد مؤمنین یا عذابى است که از آن مى‏ترسند، و یا محرومیت از بهشت است که باز از آن بیم دارند. و حزن و اندوه هم، همواره از مکروهى است که واقع شده، و شرى که پدید آمده، مانند گناهانى که از مؤمنین سر زده و از آثارش غمنده مى‏شوند و یا خیراتى که باز به خاطر سهل‏انگارى از آنها فوت شده، و از فوت آن اندوهگین مى‏گردند، و ملائکه ایشان را دلدارى مى‏دهند به اینکه ایشان از چنان خوف و چنین اندوهى در امانند، چون گناهانشان آمرزیده شده، و عذاب از ایشان برداشته شده است.

آن گاه بشارتشان مى‏دهند به بهشتى که وعده داده شده‏اند، مى‏گویند:" أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ". و اینکه گفتند" کُنْتُمْ تُوعَدُونَ" دلالت دارد بر اینکه نازل شدن ملائکه بر مؤمنین به این بشارت، بعد از زندگى دنیا است، چون معناى عبارتشان این است که: مژده باد شما را به آن بهشتى که همواره وعده‏اش را به شما مى‏دادند." نَحْنُ أَوْلِیاؤُکُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ ..." این آیه شریفه تتمه بشارت ملائکه است.

المیزان ذیل آیه 30 فصلت

ترجمه تفسیر المیزان، ج‏17، ص: 592

#تفسیر

در ادامه پست قبلی:

 وَ لَکُمْ فِیهَا مَا تَشْتَهِى أَنفُسُکُمْ وَ لَکُمْ فِیهَا مَا تَدَّعُون‏...

و بنا بر این، آیه شریفه به ایشان بشارت مى‏دهد به اینکه در آخرت هر خیر و لذتى را که تصور بشود، و براى شهوتشان ممکن باشد که اشتهاى آن کند، دارا هستند، چه از خوردنیها و چه نوشیدنیها، و چه لذتهاى جنسى، و چه غیر آن. بلکه از این هم وسیع‏تر و بالاتر دارند، و آن این است که هر چه را بخواهند بیش از آن را دارند، هم چنان که فرمود:" لَهُمْ ما یَشاؤُنَ فِیها وَ لَدَیْنا مَزِیدٌ" «1».

المیزان ذیل آیه 31

#تفسیر

7بشارت به مومنان با استقامت

... در آیات مورد بحث سخن از مؤمنانى است که در ایمانشان راسخ و پا بر جا هستند، و خداوند به هفت پاداش و موهبت که براى آنها قرار داده اشاره مى‏کند که غالبا نقطه مقابل کیفرهاى گذشته است:
1. نخست مى‏گوید:" کسانى که مى‏گویند پروردگار ما اللَّه است، سپس بر سر گفته خود مى‏ایستند و کمترین انحرافى پیدا نمى‏کنند، و آنچه لازمه آن است در عمل و گفتار نشان مى‏دهند فرشتگان الهى بر آنها نازل مى‏شوند که نترسید و غمگین مباشید" (إِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا).
چه تعبیر جامع و جالبى که در حقیقت همه نیکى‏ها و صفات برجسته را در بر دارد، نخست دل به خدا بستن و ایمان محکم به او پیدا کردن، سپس تمام زندگى را به رنگ ایمان در آوردن و در محور آن قرار دادن «1».

__________________________________________________
 (1)" استقاموا" از ماده" استقامت" به معنى ملازم طریق مستقیم بودن و ثبات بر خط صحیح است، و بعضى از ارباب لغت نیز آن را به معنى" اعتدال" تفسیر کرده‏اند، و جمع میان این دو معنى بعید نیست‏.

بسیارند کسانى که دم از عشق اللَّه مى‏زنند، ولى در عمل استقامت ندارند .....

پس از نخستین و دومین بشارت در مورد عدم" خوف" و" حزن" که به آن اشاره شد.

در سومین مرحله مى‏گویند:" بشارت باد بر شما به آن بهشتى که به آن وعده داده مى‏شدید" (وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ).

و در چهارمین بشارت مى‏افزایند:" ما یاران و مددکاران شما در زندگى‏ دنیا و در آخرت هستیم" هرگز شما را تنها نمى‏گذاریم، در نیکى‏ها به شما کمک مى‏کنیم، و از لغزشها شما را حفظ مى‏نمائیم تا وارد بهشت شوید (نَحْنُ أَوْلِیاؤُکُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ).

در پنجمین بشارت مى‏گویند: در بهشت براى شما هر چه بخواهید از مواهب و نعمتها فراهم است و هیچ قید و شرطى در کار نیست" (وَ لَکُمْ فِیها ما تَشْتَهِی أَنْفُسُکُمْ).

ششمین بشارت این که نه تنها نعمتهاى مادى و آنچه دلخواه شما است به شما مى‏رسد، بلکه" آنچه از مواهب معنوى طلب کنید در اختیار شما است" (وَ لَکُمْ فِیها ما تَدَّعُونَ).

و بالآخره هفتمین و آخرین مژده‏اى که به آنها مى‏دهند این است که شما میهمان خدا در بهشت جاویدان او هستید، و" همه این نعمتها به عنوان پذیرایى یک میزبان از یک میهمان گرامى از سوى پروردگار غفور و رحیم به شما ارزانى داشته مى‏شود" (نُزُلًا مِنْ غَفُورٍ رَحِیمٍ).

تفسیر نمونه

تفسیر نمونه، ج‏20، ص: 273

#تفسیر

زمان این بشارتها کی هست؟

آیا نزول فرشتگان بر مؤمنان با استقامت به هنگام مرگ و انتقال از این عالم به جهان دیگر است؟ همانگونه که جمعى از مفسران احتمال داده‏اند، یا در سه موقف" به هنگام مرگ" و" به هنگام ورود در قبر" و" به هنگام زنده شدن در رستاخیز" به سراغ آنها مى‏آیند؟
و یا اینکه این بشارتها دائمى و مستمر است که با الهامهاى معنوى این حقایق را در گوش جان مؤمنان پیوسته مى‏خوانند، هر چند به هنگام مرگ یا ورود در عرصه محشر صداى فرشتگان رساتر و روشنتر مى‏شود؟
از آنجا که آیه قید و شرطى ندارد با معنى اخیر سازگارتر است، به خصوص اینکه فرشتگان در چهارمین بشارت مى‏گویند:" ما دوستان شما در دنیا و آخرت هستیم" و این دلیل بر آن است که این مژده‏ها را به هنگامى که آنها در دنیا زنده‏اند از فرشتگان مى‏شنوند، اما نه بشارتى با زبان و الفاظ، بلکه بشارتهایى که مؤمنان با گوش جان مى‏شنوند، و در مشکلات و گرفتاریها در اعماق دل احساس مى‏کنند و آرامش مى‏یابند.
درست است که در روایات متعددى این آیه تفسیر به زمان فرا رسیدن مرگ شده است، ولى در روایات دیگرى نیز تفسیر به معنى گسترده‏ترى که حال حیات را نیز شامل مى‏شود گردیده «1».
و از مجموع این روایات مى‏توان نتیجه گرفت که ذکر خصوص حال مرگ به عنوان یک مصداق روشن از این مفهوم وسیع و گسترده است، و مى‏دانیم تفسیرهایى که در روایات وارد شده غالبا به صورت بیان مصادیق روشن است.
به هر حال این بشارتهاى فرشتگان الهى است که در روح و جان انسان با ایمان و پر استقامت پرتوافکن مى‏شود، در طوفانهاى سخت زندگى به آنها نیرو و توان مى‏بخشد، و در پرتگاهها و لغزشگاهها به آنها ثبات قدم مى‏دهد.

تفسیر نمونه، ج‏20، ص: 274

#تفسیر

بشارتهای راه، الهام بخش مسلمانان در راه پیروزی بر مشکلات

با دقت در عمق این مفاهیم و عظمت این وعده‏هاى الهى که به وسیله فرشتگان به مؤمنان داده مى‏شود روح آدمى به پرواز در مى‏آید، و تمام وجود او را به سوى ایمان و استقامت جذب مى‏کند.
در پرتو این فرهنگ و تعلیمات بود که اسلام از یک مشت عرب جاهلى انسانهاى نمونه‏اى ساخت که از هیچگونه ایثار و فداکارى مضایقه نداشتند، و همین‏ها است که امروز مى‏تواند الهام بخش مسلمانان در راه پیروزى بر همه مشکلات باشد.
البته نباید فراموش کرد که" استقامت" همچون" عمل صالح" میوه درخت" ایمان" است زیرا ایمان هنگامى که عمق و نفوذ کافى پیدا کند انسان را دعوت به استقامت خواهد کرد، همانگونه استقامت در مسیر حق بر عمق ایمان نیز مى‏افزاید، و این دو تاثیر متقابل دارند.
از آیات دیگر قرآن نیز استفاده مى‏شود که ایمان و استقامت نه تنها برکات معنوى را به سوى انسان سرازیر مى‏کند، بلکه از برکات مادى این جهان نیز در سایه این دو بهره‏مند خواهد شد، در سوره" جن" آیه 16 مى‏خوانیم: وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّرِیقَةِ لَأَسْقَیْناهُمْ ماءً غَدَقاً:" هر گاه افراد با ایمان بر طریقه حق پایدارى کنند آب فراوان به آنها مى‏نوشانیم" (و سالهایى پر باران و پر برکت نصیب آنها مى‏کنیم).

تفسیر نمونه، ج‏20، ص: 276

#تفسیر

برخی نکات مرتبط با موضوع بشارت‌های راه از تفسیر نور(ذیل این 3آیه)

نمونه‏ ى روشن نزول فرشتگان بر مؤمنان را در سوره‏ ى آل عمران آیه‏ ى 125 مى‏خوانیم که مى‏فرماید: «بَلى‏ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا وَ یَأْتُوکُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هذا یُمْدِدْکُمْ رَبُّکُمْ بِخَمْسَةِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِکَةِ مُسَوِّمِینَ» آرى، اگر شما رزمندگان جنگ بدر استقامت و تقوا پیشه کنید و دشمن به همین زودى به سراغ شما بیاید، خداوند شما را به پنج هزار نفر از فرشتگان نشاندار یارى مى‏کند.
مشابه این آیه را نیز در سوره‏ى احقاف، آیه‏ى 13 و 14 مى‏خوانیم: «إِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ أُولئِکَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ خالِدِینَ فِیها جَزاءً بِما کانُوا یَعْمَلُونَ» کسانى که گفتند: «پروردگار ما «اللّه» است» و سپس استقامت کردند پس نه‏ خوفى بر آنهاست و نه اندوهى، آنان اصحاب بهشت هستند که به پاداش عملکردشان براى همیشه در آن جا هستند.

تفسیر نور، ج‏8، ص: 336

#تفسیر

برخی از پیام‌های مرتبط با موضوع بشارت‌های راه از تفسیر نور(ذیل این 3آیه)

1- انسان در اثر ایمان و مقاومت، فرشتگان را به خود جلب مى‏کند. «تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ»
2- فرشتگان بر غیر پیامبران نیز نازل مى‏شوند. «تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ»
3- بر مؤمنان مقاوم فرشتگان نازل مى‏شوند. «تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ» و بر گناهکاران، شیاطین. «هَلْ أُنَبِّئُکُمْ عَلى‏ مَنْ تَنَزَّلُ الشَّیاطِینُ تَنَزَّلُ عَلى‏ کُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٍ» (شعراء، 221)
4- مقاومتِ در راه حقّ، هم خوف از آینده را برطرف مى‏کند. «أَلَّا تَخافُوا» و هم‏ حزن و اندوه نسبت به گذشته را. «لا تَحْزَنُوا»
5- بالاترین هدیه‏ى آسمانى که فرشتگان براى مؤمنان مقاوم مى‏آورند، آرامش روحى و روانى است. «أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا»

6- مؤمن مقاوم، دوستان آسمانى دارد. «نَحْنُ أَوْلِیاؤُکُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا»
7- توجّه به حمایت و پشتیبانى فرشتگان، دلهره مؤمنان را برطرف مى‏کند.
 «أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا .. نَحْنُ أَوْلِیاؤُکُمْ»
8- تمام خواسته‏هاى انسان در بهشت قابل دسترسى و تأمین است. وَ لَکُمْ فِیها ما تَشْتَهِی ...
9- در بهشت، هم لذّت‏هاى مادّى تأمین مى‏شود «تَشْتَهِی أَنْفُسُکُمْ» و هم درخواست‏هاى معنوى. «ما تَدَّعُونَ» در جاى دیگر نیز مى‏فرماید: «دَعْواهُمْ‏ فِیها سُبْحانَکَ اللَّهُمَّ ... وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ» (یونس، 10)
10- همه‏ى لذّت‏هاى بهشت، گوشه‏اى از لطف الهى است. «نُزُلًا»
11- الطاف الهى برخاسته از بخشش و لطف اوست. (نه طلب انسان) «نُزُلًا مِنْ غَفُورٍ رَحِیمٍ»

تفسیر نور، ج‏8، ص: 337و338

#روایت

الْإِمَامُ أَبُو مُحَمَّدٍ الْعَسْکَرِیُّ (عَلَیْهِ السَّلَامُ)، قَالَ: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ): لَا یَزَالُ الْمُؤْمِنُ خَائِفاً مِنْ سُوءِ الْعَاقِبَةِ، لَا یَتَیَقَّنُ الْوُصُولَ إِلَى رِضْوَانِ اللَّهِ حَتَّى یَکُونَ وَقْتُ نَزْعِ رُوحِهِ، وَ ظُهُورِ مَلَکِ الْمَوْتِ لَهُ، وَ ذَلِکَ أَن‏ مَلَکَ الْمَوْتِ یَرِدُ عَلَى الْمُؤْمِنِ وَ هُوَ فِی شِدَّةِ عِلَّتِهِ، وَ عَظِیمِ ضِیقِ صَدْرِهِ بِمَا یُخَلِّفُهُ مِنْ أَمْوَالِهِ وَ عِیَالِهِ، وَ مَا هُوَ عَلَیْهِ مِنْ اضْطِرَابِ أَحْوَالِهِ فِی مُعَامِلِیهِ وَ عِیَالِهِ، وَ قَدْ بَقِیَتْ [فِی‏] نَفْسِهِ حَزَازَتُهَا، وَ انْقَطَعَتْ آمَالُهُ «1» فَلَمْ یَنَلْهَا.
فَیَقُولُ لَهُ مَلَکُ الْمَوْتِ: مَا لَکَ تَجَرَّعُ غُصَصَکَ؟ فَیَقُولُ: لِاضْطِرَابِ أَحْوَالِی وَ انْقِطَاعِی دُونَ آمَالِی، فَیَقُولُ لَهُ مَلَکُ الْمَوْتِ: وَ هَلْ یَجْزَعُ عَاقِلٌ مِنْ فَقْدِ دِرْهَمٍ زَائِفٍ، وَ قَدْ اعْتَاضَ عَنْهُ بِأَلْفِ أَلْفِ ضِعْفِ الدُّنْیَا؟ [فَیَقُولُ: لَا.] فَیَقُولُ لَهُ مَلَکُ الْمَوْتِ: فَانْظُرْ فَوْقَکَ. فَیَنْظُرُ، فَیَرَى دَرَجَاتِ الْجِنَانِ وَ قُصُورَهَا الَّتِی تَقْصُرُ دُونَهَا الْأَمَانِیُّ، فَیَقُولُ لَهُ مَلَکُ الْمَوْتِ: هَذِهِ مَنَازِلُکَ وَ نِعَمُکَ وَ أَمْوَالُکَ وَ عِیَالُکَ وَ مَنْ کَانَ مِنْ ذُرِّیَّتِکَ صَالِحاً فَهُوَ هُنَاکَ مَعَکَ، أَ فَتَرْضَى بِهِ بَدَلًا مِمَّا هَاهُنَا؟ فَیَقُولُ: بَلَى وَ اللَّهِ.
ثُمَّ یَقُولُ مَلَکُ الْمَوْتِ: انْظُرْ. [فَیَنْظُرُ] فَیَرَى مُحَمَّداً وَ عَلِیّاً وَ الطَّیِّبِینَ مِنْ آلِهِمَا فِی أَعْلَى عِلِّیِّینَ، فَیَقُولُ لَهُ:
أَ وَ تَرَاهُمْ هَؤُلَاءِ سَادَاتُکَ وَ أَئِمَّتُکَ، هُمْ هُنَا جُلَّاسُکَ وَ أُنَّاسُکَ، أَ فَمَا تَرْضَى بِهِمْ بَدَلًا مِمَّا تُفَارِقُ هَاهُنَا؟ فَیَقُولُ: بَلَى وَ رَبِّی. فَذَلِکَ مَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: إِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا فَمَا أَمَامَکُمْ مِنَ الْأَهْوَالِ فَقَدْ کُفِیتُمُوهُ، وَ لَا تَحْزَنُوا عَلَى مَا تُخَلِّفُونَهُ مِنَ الذَّرَارِیِّ وَ الْعِیَالِ وَ الْأَمْوَالِ، فَهَذَا الَّذِی شَاهَدْتُمُوهُ فِی الْجِنَانِ بَدَلًا مِنْهُمْ وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ هَذِهِ مَنَازِلُکُمْ وَ هَؤُلَاءِ أُنَّاسُکُمْ وَ جُلَّاسُکُمْ وَ نَحْنُ أَوْلِیاؤُکُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ وَ لَکُمْ فِیها ما تَشْتَهِی أَنْفُسُکُمْ وَ لَکُمْ فِیها ما تَدَّعُونَ* نُزُلًا مِنْ غَفُورٍ رَحِیمٍ».

روایت 9436 البرهان(البرهان فی تفسیر القرآن، ج‏4، ص: 789)

از التفسیر المنسوب إلى الإمام العسکریّ (علیه السّلام): 239/ 117

#روایت

مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبَّاسِ، قَالَ: حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ بْنِ حُمَیْدٍ، عَنْ جَعْفَرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْمُحَمَّدِیِّ، عَنْ کَثِیرِ بْنِ عَیَّاشٍ، عَنْ أَبِی الْجَارُودِ، عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (عَلَیْهِ السَّلَامُ)، فِی قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ: إِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ یَقُولُ:
 «اسْتَکْمَلُوا طَاعَةَ اللَّهِ وَ طَاعَةَ رَسُولِهِ وَ وَلَایَةَ آلِ مُحَمَّدٍ (عَلَیْهِمُ السَّلَامُ): ثُمَّ اسْتَقامُوا [عَلَیْهَا] تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ فَأُولَئِکَ الَّذِینَ إِذَا فَزِعُوا یَوْمَ الْقِیَامَةِ حِینَ یُبْعَثُونَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِکَةُ وَ یَقُولُونَ لَهُمْ: لَا تَخَافُوا وَ لَا تَحْزَنُوا نَحْنُ کُنَّا مَعَکُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا، لَا نُفَارِقُکُمْ حَتَّى تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ، وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ».

روایت 9433 البرهان فی تفسیر القرآن، ج‏4، ص: 788

از تأویل الآیات 2: 536/ 8.

#روایت

مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفَّارُ: عَنْ عِمْرَانَ بْنِ مُوسَى، عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ، قَالَ:
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنِ سَهْلٍ الْأَشْعَرِیِّ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ أَبِی الْیَسَعِ، قَالَ: دَخَلَ حُمْرَانُ بْنُ أَعْیَنَ عَلَى أَبِی جَعْفَرٍ (عَلَیْهِ السَّلَامُ)، فَقَالَ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ، یَبْلُغُنَا أَنَّ الْمَلَائِکَةَ تَنَزَّلُ عَلَیْکُمْ؟
قَالَ: «إِی وَ اللَّهِ، لَتَنَزَّلُ عَلَیْنَا، فَتَطَأُ بُسُطَنَا «3»، أَ مَا تَقْرَأُ کِتَابَ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى: إِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ».

روایت 9431 البرهان فی تفسیر القرآن، ج‏4، ص: 787

بصائر الدرجات 111/3

#روایت

قَالَ عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ: حَدَّثَنِی أَبِی، عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ، عَنِ ابْنِ سِنَانٍ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (عَلَیْهِ السَّلَامُ)، قَالَ: «مَا یَمُوتُ مُوَالٍ لَنَا، مُبْغِضٌ لِأَعْدَائِنَا، إِلَّا وَ یَحْضُرُهُ رَسُولُ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ) وَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ (عَلَیْهِمُ السَّلَامُ)، فَیَسُرُّونَهُ وَ یُبَشِّرُونَهُ، وَ إِنْ کَانَ غَیْرَ مُوَالٍ لَنَا یَرَاهُمْ بِحَیْثُ یَسُوءُهُ، وَ الدَّلِیلُ عَلَى ذَلِکَ قَوْلُ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (عَلَیْهِ السَّلَامُ) لِحَارِثٍ الْهَمْدَانِیِّ:
         یَا حَارِ هَمْدَانَ مَنْ یَمُتْ یَرَنِی             مِنْ مُؤْمِنٍ أَوْ مُنَافِقٍ قُبُلًا»

روایت 9429 البرهان فی تفسیر القرآن، ج‏4، ص: 787

از تفسیر قمی 2، 265

#روایت

فِی تَفْسِیرِ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِی نَجْرَانَ عَنْ عَاصِمِ بْنِ حُمَیْدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ قَالَ: قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنِّی أَرَدْتُ أَنْ أَسْأَلَکَ عَنْ شَیْ‏ءٍ أَسْتَحْیِی مِنْهُ هَلْ فِی الْجَنَّةِ غِنَاءٌ؟ قَالَ: إِنَّ فِی الْجَنَّةِ شَجَراً یَأْمُرُ اللَّهُ رِیَاحَهَا فَتَهُبُّ فَتَضْرِبُ تِلْکَ الشَّجَرَةُ بِأَصْوَاتٍ لَمْ یَسْمَعِ الْخَلَائِقُ مِثْلَهَا حُسْناً، ثُمَّ قَالَ: هَذَا عِوَضٌ لِمَنْ تَرَکَ السَّمَاعَ لِلْغِنَاءِ فِی الدُّنْیَا مَخَافَةَ اللَّهِ.

تفسیر نور الثقلین، ج‏4، ص: 548

از تفسیر علی بن ابراهیم

#روایت

در قبض روح مؤمن امام سجاد علیه السلام با نقل حدیثی قدسی می فرمایند:

قال اللَّه عزّ و جلّ: ما مِنْ شَی أتُرَدَّدُ عَنْهُ تَرَدُّدِی عَنْ قَبْضِ رُوحِ المُومِنْ یکرَهُ الْمَوتَ وَ أنا أکرَهُ مسائَتَهُ فاذا حَضَرَهُ اجَلَهُ الَّذی لایؤَخَّرُ فیه بَعَثَتُ الَیهِ بِرَیحانتَین مِنَ الجَنَّةِ، تَسَمّی احْدا هُما الْمُسَخِّیهُ وَالاخَرُ المُنْسِیةُ فَامَّا المُسَخِیةُ فتُسَخَّیهِ عَنْ مالِهِ وَ أمّا المُنْسِیةُ فتُنْسِیهِ أمْرَ الدُّنیا.

من در هیچ امری درنگ نکردم مانند درنگ در قبض روح مؤمن، چون وی از مرگ کراهت داشت و من کراهت داشتم که به وی ناراحتی برسانم. وقتی اجل حتمی او فرا رسد، دو شاخه گل معطر بهشتی برای وی می فرستم، یکی مُسَخِّیه نام داشت و دیگری مُنْسِیه، مسخیه وی رابه مالش بی اعتنا نمود و منسیه دنیایش را فراموشش نمود.

بحارالانورا، ج 6، ص 152.