نور در حرم نور

تفسیر قران در محضر حضرت معصومه سلام الله علیها

نور در حرم نور

تفسیر قران در محضر حضرت معصومه سلام الله علیها

کلمات کلیدی

آخرین نظرات

27-1.اهمیت ذکر و نقش تربیتی آن (ذاریات/55)

چهارشنبه, ۳۱ خرداد ۱۳۹۶، ۰۵:۰۴ ق.ظ
51:55
۹۶/۰۳/۳۱ موافقین ۰ مخالفین ۰
امیرحسین صفاریان

j27

نظرات  (۱۶)

۳۱ خرداد ۹۶ ، ۱۴:۱۳ امیرحسین صفاریان
#نکته

تعالیم ادیان آسمانى، در فطرت انسان‏ها ریشه دارد. وظیفه انبیا، بیدار کردن و یادآورى امور فطرى بشر است‏

۳۱ خرداد ۹۶ ، ۱۴:۱۷ امیرحسین صفاریان
#نمونه
مفسران گفته‏اند هنگامى که این 54 نازل شد پیامبر ص و مؤمنان اندوهگین شدند و تصور کردند که این آخرین سخن در برابر مشرکان است، وحى آسمانى قطع شده، و عذاب الهى به زودى فرا مى‏رسد، ولى چیزى نگذشت که آیه بعد نازل شد و به پیامبر ص دستور داد:" پیوسته تذکر و اندرز ده، چرا که تذکر مؤمنان را سود مى‏بخشد" (وَ ذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْرى‏ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِینَ).
اینجا بود که همگى احساس آرامش کردند
۳۱ خرداد ۹۶ ، ۱۴:۱۸ امیرحسین صفاریان
#نمونه
کشاورزى را در نظر بگیرید که مشغول بذرافشانى است، قسمتى از این بذرها را ممکن است به روى سنگها بریزد، مسلما هرگز بارور نخواهد شد.
قسمت دیگرى روى قشرهاى نازک خاک مى‏ریزد که سنگهاى سخت را پوشانده‏اند، در اینجا بذرها جوانه‏اى مى‏زنند اما چون محل کافى براى ریشه‏هاى موجود نیست به زودى مى‏خشکند و از بین مى‏روند.
قسمت دیگرى روى خاکهایى مى‏ریزد که عمق زیادى دارد ولى در لابلاى آن بذرها علف هرزه‏هاى مزاحم موجود است، این بذرها نمو مى‏کند و ریشه مى‏دواند ولى به زودى خارها و علف هرزه‏ها بر آنها مى‏پیچد و آنها را خفه مى‏کند.
از همه این بذرها خوشبخت‏تر بذرهایى است که در میان خاکهاى عمیق و بدون مزاحم قرار گیرند، چیزى نمى‏گذرد جوانه مى‏زنند و شاخ و برگ مى‏آورند و تنومند و پر بار مى‏شوند.
سخنان حق که از دهان انبیاء و فرستادگان الهى و جانشینان معصوم آنها خارج مى‏شود همانند این بذرها است، دلهایى که چون سنگ خارا است هرگز آن را نمى‏پذیرد. و دلهایى که نرمش ضعیف و کمى دارد موقتا مى‏پذیرد، سپس آن را بیرون مى‏افکند، و دلهایى که آماده پذیرش است اما خارهاى هوا و هوس و شهوات و صفات رذیله در آن روئیده، تاثیر آن را خنثى مى‏کند.
تنها دلهایى سخنان این پیشوایان بزرگ را مى‏پذیرد و پرورش مى‏دهد و بارور مى‏کند که هم روح حقجویى و حق‏طلبى بر آن حاکم است، و هم از این صفات خالى است، و آن دلهاى مؤمنان است، آرى" وَ ذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْرى‏ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِینَ" پند و اندرز ده که مؤمنان را فایده مى‏بخشد.
۳۱ خرداد ۹۶ ، ۱۴:۲۲ امیرحسین صفاریان
#شهید مطهری
در قرآن دو مطلب نزدیک به یکدیگر ذکر شده است: یکى تفکر و دیگر تذکر.
تفکر یعنى کشف چیزى که نمى‏دانیم، اندیشیدن براى به دست آوردن آنچه که نمى‏دانیم. قرآن دعوت به تفکر هم مى‏کند. و اما تذکر یعنى یادآورى. تَذکار یعنى به یاد آوردن. خیلى مسائل در فطرت انسان و حتى گاهى در تعلیم انسان وجود دارد ولى انسان از آنها غافل است؛ احتیاج به تنبّه و بیدارى دارد، احتیاج به تذکر و یادآورى دارد. به عبارت دیگر بشر دو حالت مختلف دارد: یکى حالت جهل و دیگر حالت خواب. گاهى ما از اطراف خودمان بى‏خبریم به دلیل اینکه نمى‏دانیم؛ بیداریم ولى چون نمى‏دانیم بى‏خبریم. و گاهى از اطراف خود بى‏خبریم نه به دلیل اینکه نمى‏دانیم؛ مى‏دانیم ولى فعلًا خوابیم. آدم خواب، عالم است ولى حالتى بر او استیلا پیدا کرده است که از دانسته‏هاى خود استفاده نمى‏کند. این، در خواب ظاهرى. بشر یک خواب دیگرى هم دارد که اسم آن را «خواب غفلت» یا «غفلت» مى‏گذارند. اى پیغمبر! تو خیال نکن که فقط با جاهل روبرو هستى، با غافل هم روبرو هستى. جاهل را به تفکر وادار و غافل را به تذکر، و مردم بیش از آن اندازه که جاهل باشند غافل و خوابند؛ خوابها را بیدار کن و غافلها را متنبّه. وقتى خواب را بیدار کردى او خودش دنبال کار مى‏رود. یک آدم اگر خواب باشد و خطرى متوجه او باشد (مثلًا قافله حرکت کرده و او خواب مانده است) تو او را بیدار کن. وقتى بیدار کردى، دیگر لازم نیست به او بگویى خطر! بلکه همینکه بیدار بشود خودش مى‏بیند خطر است. به عبارت دیگر وقتى که بیدار شد لازم نیست به او بگویى برو، بلکه وقتى بیدار شد و دید قافله حرکت کرده خودش دنبال قافله راه مى‏افتد. این‏ است که [قرآن خطاب به پیغمبر اکرم مى‏فرماید] آن احساسهایى که در مردم وجود دارد [و از آنها غافل‏اند]، احساسهاى خفته را بیدار کن. قسمتى از ایمان، بیدارى احساسهاى خفته است. و لهذا در اسلام جبر یعنى اجبار در ایمان وجود ندارد:
 «فَذَکِّرْ انَّما انْتَ مُذَکِّرٌ. لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ.».
۳۱ خرداد ۹۶ ، ۱۴:۳۳ امیرحسین صفاریان
#حدیث
عن لقمان:
یا بُنَىَّ ... عَلَیکَ بِالمَوعِظَةِ فَاعمَل بِها فَإنَّها عِندَ العاقِلِ أَحلى مِنَ العَسَلِ الشَّهدِ؛
۳۱ خرداد ۹۶ ، ۱۴:۳۴ امیرحسین صفاریان
#حدیث
عن محمد بن علی ع:
 الْمُؤْمِنُ یَحْتَاجُ إِلَى ثَلَاثِ خِصَالٍ تَوْفِیقٍ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ وَاعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّنْ یَنْصَحُهُ.
۳۱ خرداد ۹۶ ، ۱۴:۳۵ امیرحسین صفاریان
#حدیث
عن الباقر ع: لِیَنصَحِ الرّجُلُ مِنکُم اَخاهُ کَنَصیحَتِهِ لِنَفسِه.
۳۱ خرداد ۹۶ ، ۱۴:۳۷ امیرحسین صفاریان
#شعر
امبران الهی و جانشینان آنان، از پند و اندرز مردم چیزی فروگذار نکردند، با این حال، بسیاری بودند که پند دلسوازنه آنان را نمی پذیرفتند و به راه نادرست خود همچنان گستاخانه ادامه می دادند.
بدین سان است که گاه کار انسان در اثر پیروی از هوا و هوس به جایی می رسد که پند در او بی تأثیر است، هرچند اندرزگو، پیامبر خدا و یا جانشین بحق او باشد. مولانا جلال الدین رومی در این باره گوید:

بس وصیت کرد و تخم وعظ کاشت ... چون زمینشان شوره بُد، سودی نداشت
گرچه ناصح را بُود صد داعیه ... پند را اُذنی بیاید واعیه
تو به صد تلطیف پندش می دهی ... او ز پندت می کند پهلو تهی
یک کس نامستمع زاستیزورد ... صد کس گوینده را عاجز کند
ز انبیا ناصحتر و خوش لهجه تر ... کی بُود که گرفت دَمشان در حجَر
ز آنچ کوه و سنگ در کار آمدند ... می نشد بدبخت را بگشاده بند

۳۱ خرداد ۹۶ ، ۱۴:۴۳ امیرحسین صفاریان
#بیانات
لبته شما معتقد به این معنا هستید؛ عامل به این معنا هستید؛ سالک این راه هستید. منتها انسان فراموشکار است. این‌که ما عرض میکنیم، برای خاطر این است که انسان به «تذکّر» و توجه دائم احتیاج دارد. البته، همه محتاجند. ما بزرگانی از اهل سلوک و اهل اخلاق - سلوک اخلاقی - را میشناسیم که به کسانی میگفتند: «بنشین مرا نصیحت کن!» برای خاطر این‌که انسان به نصیحت احتیاج دارد؛ به تذکّر احتیاج دارد. شما دائم باید خودتان را متذکّر نگه‌دارید. ترتیبی بدهید که متذکّر بمانید. به روایات اخلاقی مراجعه کنید. به کتب اخلاقی مراجعه کنید. آنچه را که در فضیلت خدمت به مردم است و آن‌چیزی که فلسفه حکومت را در اسلام مشخّص میکند، بخوانید.
۳۱ خرداد ۹۶ ، ۱۴:۴۵ امیرحسین صفاریان
#نکته
همه انسان ها به تذکر و نقد نیاز دارند. اصلا معنا ندارد به اسم بی سوادی و... دهان یک عده را بست که دیگر تذکر ندهند. حال شخص مقابل هر کسی میخواهد باشد. بالاخره او هم انسان است و از این قاعده مستثنی نیست. او باید نقد و تذکر را مغتنم شمرده و از آن خوشحال شود نه اینکه با نسبت دادن القابی به شخص منتقد او را نا امید کند و خود را محروم.
۳۱ خرداد ۹۶ ، ۱۴:۴۸ امیرحسین صفاریان
#حدیث
عن امیرالمومنین ع:
لا خَیْرَ فِی قَوْمٍ لَیْسُوا بِناصِحِینَ وَ لایُحِبُّونَ النّاصِحِینَ
۳۱ خرداد ۹۶ ، ۱۴:۴۹ امیرحسین صفاریان
#نکته
تذکر، موعظه، پند، نقد، نصحیت کلماتی هستند که ذیل این عنوان قابل بررسی هستند.
۳۱ خرداد ۹۶ ، ۱۴:۵۲ امیرحسین صفاریان
#نکته
بابی در کتاب شریف کافی هست تحت عنوان:
بَابُ الِاهْتِمَامِ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِینَ وَ النَّصِیحَةِ لَهُمْ وَ نَفْعِهِم‏
۳۱ خرداد ۹۶ ، ۱۴:۵۲ امیرحسین صفاریان
#حدیث
ٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: یَجِبُ لِلْمُؤْمِنِ عَلَى الْمُؤْمِنِ النَّصِیحَةُ لَهُ فِی الْمَشْهَدِ وَ الْمَغِیبِ.
۳۱ خرداد ۹۶ ، ۱۴:۵۳ امیرحسین صفاریان
#نکته
نگوییم این منابر و مجالس برای ما فایده ای ندارد و ما همه آنها را بلدیم. خیر. خود تذکر مایه منفعت است.
۳۱ خرداد ۹۶ ، ۱۴:۵۹ امیرحسین صفاریان
#حدیث
قَالَ الرِّضَا (ع): إِنَّمَا أُمِرَ النَّاسُ بِالاذَانِ لِعِلَلٍ کَثِیرَةٍ مِنْهَا أَنْ یَکُونَ تَذْکِیراً لِلنَّاسِی وَ تَنْبِیهاً لِلْغَافِلِ وَ تَعْرِیفاً لِمَنْ جَهِلَ الْوَقْتَ وَ اشْتَغَلَ عَنْهُ وَ یَکُونَ الْمُوذِّنُ بِذَلِکَ دَاعِیاً لِعِبَادَةِ الْخَالِقِ وَ مُرَغِّباً فِیهَا وَ مُقِرّاً لَهُ بِالتَّوْحِیدِ مُجَاهِراً بِالایمَانِ مُعْلِناً بِالاسْلامِ مُوذِّناً لِمَنْ یَنْسَاهَا

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی