نور در حرم نور

.... المیزان

ظاهر الخلافة أنها خلافة الله فتنطبق على ما فی قوله تعالى: «وَ إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَةً:» البقرة:- 30 و من شأن الخلافة أن یحاکی الخلیفة من استخلفه فی صفاته و أعماله فعلى خلیفة الله فی الأرض أن یتخلق بأخلاق الله و یرید و یفعل ما یریده الله و یحکم و یقضی بما یقضی به الله- و الله یقضی بالحق- و یسلک سبیل الله و لا یتعداها.

..... نمونه

این جمله نشان مى‏دهد که حکومت در زمین باید از حکومت الهى نشات گیرد و هر حکومتى از غیر این طریق باشد حکومتى است ظالمانه و غاصبانه.

در جمله دوم دستور مى‏دهد: اکنون که این موهبت بزرگ به تو داده شده وظیفه تو این است که در میان مردم به حق حکم کنى، در حقیقت نتیجه خلافت الهى حکومت حق است، و از این جمله مى‏توان استفاده کرد که حکومت حق نیز تنها از خلافت الهى ناشى مى‏شود و محصول مستقیم آن است....

ممکن است هواى نفس در اینجا معنى وسیعى داشته باشد که هم هواى نفس خود انسان را شامل شود، و هم هواى نفس مردم را، و به این ترتیب قرآن قلم بطلان بر مکتبهایى که پیروى از افکار عمومى را- هر چه باشد- براى حکومتها لازم مى‏شمرند مى‏کشد، چرا که نتیجه هر دو گمراهى از طریق خدا و صراط حق است.

ما امروز شاهد آثار نکبت‏بار این طرز تفکر در دنیاى به اصطلاح متمدن هستیم که گاهى شنیعترین اعمال زشت را به خاطر تمایلات مردم شکل قانونى داده، و رسوایى را به حد اعلى رسانده‏اند که قلم از شرح آن شرم دارد.

درست است که پایه‏هاى حکومت باید بر دوش مردم باشد، و با مشارکت عموم تحقق یابد، اما این به آن معنى نیست که معیار حق و باطل در همه چیز و در همه جا تمایلات اکثریت باشد.

حکومت باید چهارچوبه‏اى از حق داشته باشد اما در پیاده کردن این چهارچوب از نیروى جامعه کمک گیرد. و معنى جمهورى اسلامى که ما خواهان آن هستیم و از دو کلمه"

... نور الثقلین

فی عیون الاخبار فی باب مجلس الرضا علیه السلام عند المأمون مع أصحاب الملل و المقالات و ما أجاب به على بن جهم فی عصمة الأنبیاء صلوات الله علیهم حدیث طویل یقول فیه الرضا علیه السلام: و اما داود فما یقول من قبلکم فیه؟ فقال على بن محمد ابن الجهم: یقولون: ان داود علیه السلام کان یصلى فی محرابه إذ تصور له إبلیس على صورة طیر أحسن ما یکون من الطیور، فقطع داود صلاته و قام یأخذ الطیر، فخرج الطیر الى الدار فخرج فی اثره فطار الطیر الى السطح فصعد فی طلبه، فسقط الطیر فی دار أوریا بن حیان، فاطلع داود فی اثر الطیر فاذا بامرأة أوریا تغتسل، فلما نظر إلیها هواها و کان قد اخرج أوریا فی بعض غزواته، فکتب الى صاحبه ان قدم أوریا امام التابوت، فقدم فظفر أوریا بالمشرکین فصعب ذلک على داود، فکتب الیه ثانیة: ان قدمه امام التابوت، فقدم فقتل أوریا رحمه الله و تزوج داود بامرأته؟

قال: فضرب الرضا علیه السلام یده على جبهته و قال: إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ، لقد نسبتم نبیا من أنبیاء الله علیهم السلام الى التهاون بصلوته، حتى خرج فی اثر الطیر، ثم بالفاحشة ثم بالقتل؟ فقال: یا ابن رسول الله فما کانت خطیئته؟ فقال: ویحک ان داود علیه السلام انما ظن انه ما خلق الله خلقا هو اعلم منه، فبعث الله عز و جل الیه الملکین فسورا المحراب فقال: خَصْمانِ بَغى‏ بَعْضُنا عَلى‏ بَعْضٍ فَاحْکُمْ بَیْنَنا بِالْحَقِّ وَ لا تُشْطِطْ وَ اهْدِنا إِلى‏ سَواءِ الصِّراطِ إِنَّ هذا أَخِی لَهُ تِسْعٌ وَ تِسْعُونَ نَعْجَةً وَ لِیَ نَعْجَةٌ واحِدَةٌ فَقالَ أَکْفِلْنِیها وَ عَزَّنِی فِی الْخِطابِ فعجل داود علیه السلام على المدعى علیه، فقال: لَقَدْ ظَلَمَکَ بِسُؤالِ نَعْجَتِکَ إِلى‏ نِعاجِهِ و لم یسئل المدعى البینة على ذلک و لم یقبل على المدعى علیه، فیقول له: ما تقول؟ فکان هذا خطیئة رسم الحکم لا ما ذهبتم الیه الا تسمع الله عز و جل یقول: یا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناکَ خَلِیفَةً فِی الْأَرْضِ فَاحْکُمْ بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ الى آخر الآیة فقال: یا بن رسول الله فما قصته مع أوریا؟ قال الرضا علیه السلام: ان المرءة فی أیام داود علیه السلام کانت إذا مات بعلها أو قتل لا تتزوج بعده أبدا، فأول من أباح الله عز و جل له ان یتزوج بامرأة قتل بعلها داود علیه السلام، فتزوج بامرأة أوریا لما قتل و انقضت عدتها فذلک الذی شق على الناس من قبل أوریا.

حضرت داوود ع بر خلاف خواست مردم به حکم خدا حکم کرده است.

.... آیات

فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَرِثُوا الْکِتابَ یَأْخُذُونَ عَرَضَ هذَا الْأَدْنى‏ وَ یَقُولُونَ سَیُغْفَرُ لَنا وَ إِنْ یَأْتِهِمْ عَرَضٌ مِثْلُهُ یَأْخُذُوهُ أَ لَمْ یُؤْخَذْ عَلَیْهِمْ میثاقُ الْکِتابِ أَنْ لا یَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ وَ دَرَسُوا ما فیهِ وَ الدَّارُ الْآخِرَةُ خَیْرٌ لِلَّذینَ یَتَّقُونَ أَ فَلا تَعْقِلُونَ (169)

وَ قالَ لَهُمْ نَبِیُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَکُمْ طالُوتَ مَلِکاً قالُوا أَنَّى یَکُونُ لَهُ الْمُلْکُ عَلَیْنا وَ نَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْکِ مِنْهُ وَ لَمْ یُؤْتَ سَعَةً مِنَ الْمالِ قالَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاهُ عَلَیْکُمْ وَ زادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ وَ اللَّهُ یُؤْتی‏ مُلْکَهُ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ (247)

قُلْ إِنِّی عَلى‏ بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّی وَ کَذَّبْتُمْ بِهِ ما عِنْدی ما تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ إِنِ الْحُکْمُ إِلاَّ لِلَّهِ یَقُصُّ الْحَقَّ وَ هُوَ خَیْرُ الْفاصِلینَ (57)

کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ الْأَحْزابُ مِنْ بَعْدِهِمْ وَ هَمَّتْ کُلُّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِیَأْخُذُوهُ وَ جادَلُوا بِالْباطِلِ لِیُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْ فَکَیْفَ کانَ عِقابِ (5)

أَمْ یَقُولُونَ افْتَرى‏ عَلَى اللَّهِ کَذِباً فَإِنْ یَشَإِ اللَّهُ یَخْتِمْ عَلى‏ قَلْبِکَ وَ یَمْحُ اللَّهُ الْباطِلَ وَ یُحِقُّ الْحَقَّ بِکَلِماتِهِ إِنَّهُ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ (24)

وَ اعْلَمُواْ أَنَّ فِیکُمْ رَسُولَ اللَّهِ  لَوْ یُطِیعُکمُ‏ْ فىِ کَثِیرٍ مِّنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَ لَاکِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَیْکُمُ الْایمَانَ وَ زَیَّنَهُ فىِ قُلُوبِکمُ‏ْ وَ کَرَّهَ إِلَیْکُمُ الْکُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیَانَ  أُوْلَئکَ هُمُ الرَّاشِدُونَ(7)

وَ أَنِ احْکُمْ بَیْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ وَ احْذَرْهُمْ أَنْ یَفْتِنُوکَ عَنْ بَعْضِ ما أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَیْکَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّما یُریدُ اللَّهُ أَنْ یُصیبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ وَ إِنَّ کَثیراً مِنَ النَّاسِ لَفاسِقُونَ (49) أَ فَحُکْمَ الجَْاهِلِیَّةِ یَبْغُونَ  وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُکْمًا لِّقَوْمٍ یُوقِنُونَ(50)

إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى‏ أَهْلِها وَ إِذا حَکَمْتُمْ بَیْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْکُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا یَعِظُکُمْ بِهِ إِنَّ اللَّهَ کانَ سَمیعاً بَصیراً (58)

أَ فَغَیْرَ اللَّهِ أَبْتَغی‏ حَکَماً وَ هُوَ الَّذی أَنْزَلَ إِلَیْکُمُ الْکِتابَ مُفَصَّلاً وَ الَّذینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّکَ بِالْحَقِّ فَلا تَکُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرینَ (114)

وَ أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتابِ وَ مُهَیْمِناً عَلَیْهِ فَاحْکُمْ بَیْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ عَمَّا جاءَکَ مِنَ الْحَقِّ لِکُلٍّ جَعَلْنا مِنْکُمْ شِرْعَةً وَ مِنْهاجاً وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَجَعَلَکُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ لکِنْ لِیَبْلُوَکُمْ فی‏ ما آتاکُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَیْراتِ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُکُمْ جَمیعاً فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ فیهِ تَخْتَلِفُونَ (48)

إِنَّما کانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنینَ إِذا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ أَنْ یَقُولُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (51)

....روایت

فی الکافی عدة من أصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن أبیه رفعه عن أبی عبد الله علیه السلام قال: الحکم حکمان حکم الله و حکم الجاهلیة، فمن اخطأ حکم الله حکم بحکم الجاهلیة.

عَلِیٌ‏^[1]، عَنْ أَبِیهِ، عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حُمْرَانَ، عَنْ أَبِی بَصِیرٍ، قَالَ:

سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ یَقُولُ: «مَنْ حَکَمَ فِی دِرْهَمَیْنِ بِغَیْرِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ- عَزَّ وَ جَلَّ- فَهُوَ کَافِرٌ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ».^[2]

مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیى‏، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ، عَنِ ابْنِ رِئَابٍ، عَنْ أَبِی عُبَیْدَةَ، قَالَ:

قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَیْهِ السَّلَامُ: «مَنْ أَفْتَى النَّاسَ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ لَا هُدًى مِنَ اللَّهِ‏[3]، لَعَنَتْهُ مَلَائِکَةُ الرَّحْمَةِ وَ مَلَائِکَةُ الْعَذَابِ‏[4]، وَ لَحِقَهُ وِزْرُ مَنْ عَمِلَ بِفُتْیَاهُ».[5]

فی تفسیر العیاشی عن ابى عمر و الزبیری عن أبی عبد الله علیه السلام قال: من تولى آل محمد و قدمهم على جمیع الناس بما قدمتهم من قرابة رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم فهو من آل محمد بمنزلة آل محمد، لا انه من القوم بأعیانهم، و انما هو منهم بتولیه إلیهم و اتباعه إیاهم، و کذلک حکم الله فی کتابه: وَ مَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ.

...نکته

حسن روحانی روز چهارشنبه در ضیافت افطار اساتید دانشگاه سخنان در باب نفی مشروعیت انتصابی امامت ابراز داشت که: «امیرالمؤمنین مبانی حکومت و مبنای ولایت را نظر مردم و انتخاب مردم می داند». او در ادامه با قرائت بخش کوتاهی از خطبۀ 92 نهج البلاغه که «لِمَن وَلَّیتُموا اَمرَکُم» ادامه داد: «[علی (ع)] گفت: هرکسی که شماها بروید و برگزینید او را به عنوان ولی خودتان و به عنوان رهبر جامعه من هم اطاعت می کنم، من هم می شنوم و [حکم او را] اجرا می کنم...»

واکنش آیت‌الله مکارم شیرازی به سخنان اخیر روحانی: یک صفحه از نهج البلاغه را دیده و بقیه را ندیده است!

یکی از مراجع اعظام تقلید بامداد امروز در مراسم احیای شب قدر در مدرسه علمیه امام کاظم(ع) با انتقاد از سخنان اخیر روحانی گفت:

🔹یکی از دولتمردان گفته است که مبنای ولایت از دیدگاه امام علی(ع) نظر مردم بود و دموکراسی میراث این امام معصوم است، این حرف عجیبی است، او یک صفحه از نهج البلاغه را دیده و بقیه را ندیده است.

🔹نباید بگوییم که حاکم را رای مردم تعیین می‌کند، رسول اکرم(ص) فرمود که تعیین جانشین من با خدا است و خداوند به هر کسی که خواست، ولایت می‌دهد و کتاب‌های زیادی در خصوص غدیر نوشته شده است.

🔹امام با رای مردم انتخاب نمی‌شود و نباید با یک صفحه نهج البلاغه، نظام حکومتی اسلام را دگرگون نشان بدهیم.

2-بررسی سند2030 با توجه به پذیرش حکم طاغوت، تبعیت از اهواء آنان و از بین رفتن استقلال الهی  مااست

قال على(علیه‎السلام):

«اَیُّهَا النّاسُ لا تَسْتَوْحِشُوا فى طَریقِ الْهُدى لِقِلَّةِ اَهْلِهِ»؛ اى مردم! در راه هدایت از کمى طرفداران آن وحشت نکنید.»(1)