فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذِینَ هادُوا حَرَّمْنا عَلَیْهِمْ طَیِّباتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَ بِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ کَثِیراً «160»
سؤال: اگر ایمان و تقوا سبب نزول برکات است، پس چرا کشورهاى کافر، وضع بهترى دارند و کشورهاى اسلامى با مشکلات فراوانى روبرو هستند؟
پاسخ: اوّلًا آن کشورها از نظر علم و صنعت جلو هستند، ولى از نظر روحى و روانى آرامش ندارند. از این نظر آنان نیز مشکلات فراوانى دارند.
ثانیاً: اغلب کشورهاى اسلامى، تنها نام اسلام را با خود دارند و قوانین و رهنمودهاى دین اسلام در آنجا حاکم نمىباشد.
به علاوه گاهى رفاه مادّى، نوعى قهر الهى است. چنانکه قرآن مىفرماید: «فَلَمَّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أَبْوابَ کُلِّ شَیْءٍ» «1» چون تذکّرات الهى را فراموش کردند، درهاى همه چیز را به رویشان گشودیم تا سرمست شوند.
در قرآن، دو نوع گشایش براى دو گروه مطرح است: الف: رفاه و گشایش براى خوبان که همراه با برکات است، «لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ». ب: رفاه و گشایش براى کفّار و نااهلان که دیگر همراه با برکت نیست، «فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أَبْوابَ کُلِّ شَیْءٍ»، زیرا چه بسا نعمتها، ناپایدار و سبب غفلت و غرور و طغیان باشد. خداوند، این رفاه و گشایش کفّار را وسیلهى مهلت و پرشدن پیمانهى آنان قرار داده است. بنابراین به هر نعمت ظاهرى نباید دل خوش کرد، زیرا اگر این نعمتها براى مؤمنان باشد، مایهى برکت است و اگر براى کفّار باشد، ناپایدار و وسیلهى قهر الهى است.
یا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْرارًا وَ یَزِدْکُمْ قُوَّهً إِلى قُوَّتِکُمْ ... (هود 52)
قال أمیر المؤمنین (علیه السلام): إن الله تعالی یبتلی عباده عند ظهور الاعمال السیئة بنقص الثمرات و حبس البرکات و إغلاق خزائن الخیرات لیتوب تائب و یقلع مقلع و یتذکر متذکر و یزدجر مزدجر و قد جعل الله تعالی الاستغفار سببا لدرور الارزاق و رحمة الخلق فقال سبحانه اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفّاراً یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهاراً (نوح 12- 10) فرحم الله عبدا قدم توبته و استقال عثرته
قال الصادق (علیه السلام): إذا أمسکت الزکاة هلکت الماشیة و إذا جار الحاکم فی القضاء أمسکت القطر من السماءN
قَال رَسُولاللَّهِ (ص): إِذَا مَنَعُوا الزَّکَاةَ هَلَکَتِ الْمَوَاشِی
کشاورزان ما اگر زکات بدهند یک باران بموقع مىآید جبران مىکند همه زکاتى را که دادهاند. مىگوید من زکات بدهم خوب کم مىشود. ملخ مىآید! فرق مىکند تا باران، برکت بیاید یا ملخ بیاید یا آفت بیاید. یک مقدارى به اینها توجه کنیم. متأسفانه بسیارى از ما در ردههاى مختلف به این مسائل توجه نمىکنیم به راننده مىگوییم نگهدار نماز. مىگوید والله من الآن زودتر برسم به ترمینال یک شیفت دیگر. به خاطر این که یک شیفت مسافر کشى کند هر چه مىگویند نماز راننده نگه نمىدارد. البته بعضى از ایشان بعد مىبینند پنچر مىشود حادثه پیش مىآید دو ساعت مىایستد. حالا ده
برنامه درسهایى از قرآن سال 72، خانواده،انتخابهمسر، ص: 9
دقیقه براى خدا نایستاد. دو ساعت مقابل یک سرگرد مىایستد. آقاى سرگرد غلط کردم معذرت مىخواهم. جزاى کسى که در برابر خدا تعظیم نکند این است که در مقابل سرگرد به التماس بیفتد. جزاى کسى که زکات ندهد این است که سیل بیاید ببرد. جزاى کسى که مدام مىگوید تولید و ده دقیقه نماز را تعطیل نمىکند این است که یک مرتبه کارخانهاش ورشکست بشود.عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: کَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ یُصَلِّی بِاللَّیْلِ وَ هُوَ یَجُوعُ إِنَّ صَلَاةَ اللَّیْلِ تَضْمَنُ رِزْقَ النَّهَارِ.
قَالَ أَمِیرُ الْمُومِنِینَ (ع): أداء الامانة مفتاح الرزق
قَالَ الرِّضَا (ع): مَنْ سَمِعَ الاذَانَ فَقَالَ: کَمَا یَقُولُ الْمُوذِّنُ زِیدَ فِی رِزْقِهi
وَ أَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ یُمَتِّعْکُمْ مَتاعاً حَسَناً إِلی أَجَلٍ مُسَمًّی وَ یُوتِ کُلَّ ذی فَضْلٍ فَضْلَهُ هود/ 3.