باور به ربوبیت آن به آن و دائمی خداوند در عالم و باور به توحید در ربوبیت
سه شنبه, ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۹:۱۰ ق.ظ
ص 563
سوره ملک
أَ وَ لَمْ یَرَوْا إِلَى الطَّیْرِ فَوْقَهُمْ صافَّاتٍ وَ یَقْبِضْنَ ما یُمْسِکُهُنَّ إِلاَّ الرَّحْمنُ إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ بَصیرٌ (19)
أَمَّنْ هذَا الَّذی هُوَ جُنْدٌ لَکُمْ یَنْصُرُکُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمنِ إِنِ الْکافِرُونَ إِلاَّ فی غُرُورٍ (20)
أَمَّنْ هذَا الَّذی یَرْزُقُکُمْ إِنْ أَمْسَکَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا فی عُتُوٍّ وَ نُفُورٍ (21)
از این فراز که می فرماید «جز خدا کسی آنها را نگه نمیدارد» برداشت می شود که ربوبیت منحصرا از آن خداست و دائمی هم هست.
۹۵/۰۲/۲۸