باور به اینکه ملکوتیان همواره در حال دعا و استغفار برای اهل زمین هستند و ازخدا تقاضای نجات آنها را از چنگال طاغوتیان دارند
دوشنبه, ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۶:۲۰ ب.ظ
ص 468 و 467
الَّذِینَ یحَْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ یُسَبِّحُونَ بحَِمْدِ رَبهِِّمْ وَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ رَبَّنَا وَسِعْتَ کُلَّ شىَْءٍ رَّحْمَةً وَ عِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِینَ تَابُواْ وَ اتَّبَعُواْ سَبِیلَکَ وَ قِهِمْ عَذَابَ الجَْحِیمِ(7)
رَبَّنَا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتىِ وَعَدتَّهُمْ وَ مَن صَلَحَ مِنْ ءَابَائهِمْ وَ أَزْوَاجِهِمْ وَ ذُرِّیَّتِهِمْ إِنَّکَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ(8)
وَ قِهِمُ السَّیَِّاتِ وَ مَن تَقِ السَّیَِّاتِ یَوْمَئذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَ ذَالِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ(9)
۹۵/۰۲/۲۷