شرح کلی موضوع:

اصحاب کهف گـروهـى از جوانان با ایمان بودند که در یک زندگى پر زرق و برق در میان انواع نـاز و نـعـمت به سر مى بردند و در حکومت زمان خودشان دارای مسولیت هایی بودند در حالی که کفر بر جامعه شان استیلاء یافته بود، و باطل در میان آنان غلبه کرده بود، و زورگوئى اقویاء از هر سو مردم را احاطه کرده، سپاه یاءس و نومیدى از ظهور کلمه حق و آزاد شدن اهل دین بر دلهاى آنان یورش برده بود.

در چنین شرایطی، این جوانان که نسبت به انحرافات جامعه خود دغدغه مند بودند و حکومت کفر و ظلم و ستم را بر نمی تابیدند، دست از موقعیت اجتماعی خود کشیده و در راه خدا قیام نمودند.

اصحاب کهف در واقع حکمرانانی بودند که حاضر نشدند به هر قیمتی در مسولیت بمانند و نشان دادند که تا زمانی که بتوانند احقاق حق بکنند و باطلی را از بین ببرند در صدر مسولیت می مانند. لذا سرگذشت اصحاب کهف می تواند الگوی مناسبی برای حکمرانان طراز در نظام اسلامی باشد.

آیات مرتبط:

1. قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُمْ بِوَاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى ثُمَّ تَتَفَکَّرُوا مَا بِصَاحِبِکُمْ مِنْ جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلا نَذِیرٌ لَکُمْ بَیْنَ یَدَیْ عَذَابٍ شَدِیدٍ ﴿٤٦سبا﴾
2. وَالَّذینَ جاهَدوا فینا لَنَهدِیَنَّهُم سُبُلَنا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ المُحسِنینَ﴿۶۹ عنکبوت﴾
3. وَاَن لَوِ استَقاموا عَلَی الطَّریقَةِ لَاَسقَینٰهُم ماٰءً غَدَقًا( 16 سوره جن)
4. إِنَّ الَّذینَ آمَنوا وَالَّذینَ هاجَروا وَجاهَدوا فی سَبیلِ اللَّهِ أُولٰئِکَ یَرجونَ رَحمَتَ اللَّهِ ۚ وَاللَّهُ غَفورٌ رَحیمٌ(218 بقره)

#نکات تفسیری

اصحاب کهف چگونه افرادی بودند؟

اصحاب کهف مردمى بودند که کفر بر جامعه شان استیلاء یافته بود، و باطل در میان آنان غلبه کرده بود، و زورگوئى اقویاء از هر سو مردم را احاطه کرده، سپاه یاءس و نومیدى از ظهور کلمه حق و آزاد شدن اهل دین بر دلهاى آنان یورش برده بود.

حوصله ها از طول کشیدن عمر باطل و نیامدن دوران ظهور حق سر آمده بود، و مى خواستند دچار شک و تردید شوند که خدا نجاتشان داد. و بعد از آنکه وارد غار شدند از خداى تعالى درخواست رحمتى از ناحیه خودش و اهتدائى آماده نسبت به امر خود نمودند که در هر چه زودتر از این دو دلى و سرگردانى نجات یابند.

... از آنجائى که این پندار (که دیگر حق ظاهر شدنى نیست ) در نظرشان قوت گرفت و از زوال غلبه باطل ماءیوس ‍ شدند، خداوند سالهاى متمادى به خوابشان برده آنگاه بیدارشان کرد تا از یکدیگر بپرسند چقدر خوابیده ایم، یکى بگوید یک روز، دیگرى بگوید پاره اى از یک روز، آنگاه پیرامون خود نگریسته ببینند اوضاع و احوال دنیا طور دیگرى شده و کم کم بفهمند که صدها سال است که به خواب رفته اند و این چند صد سال که به نظر دیگران چند صد سال بوده به نظر ایشان یک روز و یا بعضى از یک روز مى آید.

منبع: تفسیر المیزان، سوره مبارکه کهف

# نکات تفسیری

اصحاب کهف چگونه افرادی بودند؟

گـروهـى از جوانان با هوش و با ایمان که در یک زندگى پر زرق و برق در میان انواع نـاز و نـعـمت به سر مى بردند، براى حفظ عقیده خود و مبارزه با طاغوت عصر خویش به هـمـه ایـنها پشت پا زدند، و به غارى از کوه که از همه چیز تهى بود پناه بردند، و از این راه استقامت و پایمردى خود را در راه ایمان نشان دادند.

... از آیات قرآن بطور اشاره و از تواریخ به صورت مشروح این حقیقت استفاده مـى شـود کـه اصـحاب کهف در محیط و زمانى مى زیستند که بتپرستى و کفر آنها را احاطه کـرده بـود و یـک حـکـومـت جـبـار و سـتـمـگـر کـه مـعـمـولا حـافـظ و پـاسـدار شرک و کفر و جهل و غارتگرى و جنایت است بر سر آنها سایه شوم افکنده بود.

امـا ایـن گـروه از جـوانمردان که از هوش و صداقت کافى برخوردار بودند سرانجام به فـسـاد ایـن آئیـن پـى بـردنـد و تـصـمـیـم بر قیام گرفتند و در صورت عدم توانائى ، مهاجرت کردن از آن محیط آلوده .

منبع: تفسیر نمونه: سوره مبارکه کهف

#نکات تفسیری

شاخصه های اصحاب کهف: جوانمردى و ایمان

همیشه روح توحید با یک سلسله صفات عالى انسانى همراه است ، هـم از آنـهـا سـرچـشـمـه مـى گـیـرد و هـم در آنـهـا تـاثـیـر مـتـقـابل دارد، به همین دلیل در این داستان اصحاب کهف مى خوانیم آنها جوانمردانى بودند که به پروردگارشان ایمان آوردند.

و بـاز روى هـمـیـن جـهـت بـعـضـى از دانـشـمـنـدان گـفتهاند: رأ س الفتوة الایمان سرچشمه جوانمردى ایمان است .

و بـعـضـى دیـگـر گـفـته اند الفتوة بذل الندى و کف الاذى و ترک الشکوى : جوانمردى بخشش و سخاوت است و خوددارى از آزار دیگران و ترک شکایت از حوادث و مشکلات .

بـعـضـى دیـگـر فـتـوت را چـنـیـن تـفـسـیـر کـرده انـد: هـى اجـتـنـاب المـحـارم و اسـتـعـمـال المـکـارم : جـوانـمـردى پـرهـیـز از گـنـاهـان و بـه کـار گـرفـتـن فضائل انسانى است .

منبع: تفسیر نمونه، سوره مبارکه کهف

#نکات تفسیری

امداد الهی نتیجه قیام اصحاب کهف در راه خدا

در چند مورد از آیات فوق این حقیقت به خوبى منعکس است که اگـر انـسـان گـامـهـاى نـخستین را در راه الله بردارد، و براى او به پاخیزد، کمک و امداد الهـى بـه سـراغ او مـى شـتـابـد، در یک جا مى گوید: آنها جوانمردانى بودند که ایمان آوردند و ما بر هدایتشان افزودیم .

در مورد دیگر مى گوید: ما دلهاى آنها را محکم ساختیم و نیرو و توان بخشیدیم .

و در پـایـان آیـات نـیـز خـوانـدیـم کـه آنـها در انتظار نشر رحمت الهى و یافتن راه نجات بودند.

آیـات دیـگـر قـرآن نـیـز ایـن حـقیقت را به روشنى تایید مى کند مگر نه این است که اگر انـسـان بـراى خـدا مـجـاهـده کـنـد خـدا او را به راه حق هدایت مى نماید؟ (و الذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا) (سوره عنکبوت آخرین آیه ).

منبع: تفسیر نمونه، سوره مبارکه کهف

#نکات تفسیری

اهمیت غذای حلال و طیب

جالب اینکه در این داستان مى خوانیم که اصحاب کهف بعد از بیدارى با اینکه قاعدتا بسیار گرسنه بودند و ذخیره بدن آنها در این مدت طـولانـى مـصـرف شـده بود، ولى باز به کسى که مامور خرید غذا مى شود توصیه مى کـنـنـد هـر غـذائى را نـخـرد، بـلکـه بـنگرد در میان فروشندگان کدامین نفر غذایش از همه پاکتر است آنرا انتخاب کند

بـعـضـى از مـفـسـران گـفـتـه انـد این سخن ناظر به حیوانات ذبح شده است زیرا آنها مى دانـسـتـنـد در آن شـهـر افرادى هستند که گوشتهاى آلوده و احیانا مردار مى فروشند، و یا بعضى از آنها کسب و کارشان اصولا آلوده به حرام بوده ، آنها توصیه مى کنند از خرید طعام از چنین اشخاصى پرهیز شود.

ولى ظـاهـرا ایـن جـمـله مـفـهـوم وسـیـعـى دارد کـه هـر گـونـه پـاکـى ظـاهـرى و بـاطنى را شـامل مى شود، و این توصیهاى است به همه رهروان راه حق که نه تنها به غذاى روحانى بـیـندیشند، بلکه مراقب پاکى غذاى جسمانیشان نیز باشند، پاک از هر گونه آلودگى ، حـتـى در بـحـرانـیـتـریـن لحـظـات زنـدگـى نـیـز ایـن اصل را فراموش نکنند.

منبع: تفسیر نمونه، سوره مبارکه کهف

#نکات تفسیری

الگوگرفتن از اصحاب کهف در مورد تقیه سازنده:

از تعبیرات آیات فوق به خوبى استفاده مى شود که اصحاب کهف اصـرار داشـتـنـد در آن مـحـیـط کـسـى از جـایـگـاه آنـهـا آگـاه نـشود، مبادا آنها را مجبور به قـبـول آئیـن بـتـپـرسـتـى کـنـنـد، و یـا بـه بـدتـریـن وضـعـى آنـهـا را بـه قـتل برسانند یعنى سنگسارشان کنند، آنها مى خواستند ناشناخته بمانند تا از این طریق بـتـوانـنـد نـیـروى خـود را بـراى مـبـارزات آیـنـده ، و یـا لااقل براى حفظ ایمان خویش نگهدارند.

ایـن خـود یـکـى از اقسام تقیه سازنده است ، زیرا حقیقت تقیه این است که انسان از به هدر دادن نـیروها جلوگیرى کند و با پوشاندن خویش یا عقیده خویش موجودیت خود را حفظ کند، تا در موقع لزوم بتواند به مبارزات مؤ ثر خود ادامه دهد.

بـدیـهـى اسـت آنـجا که اخفاى عقیده باعث شکست هدف و برنامه ها است در اینجا تقیه ممنوع است ، باید همه چیز را آشکار کرد و لو بلغ ما بلغ (هر آنچه باداباد!).

منبع: تفسیر نمونه، سوره مبارکه کهف

#نکات تفسیری

منظور از رقیم چیست:

ظاهراً اصحاب کهف و رقیم،نام یک گروه باشد.وبرخی رقیم را نام منطقه ی اصحاب کهف دانسته اند.گرچه در برخی تفاسیر،اصحاب رقیم را آن سه نفری دانسته اند که برای کسب و کار و زندگی،از خانه بیرون رفتند،در راه باران گرفت و به غاری پناهنده شدند.با ریزش قطعه سنگی از کوه،دَرِ غار بسته شد و آنان زندانی شدند.آنان هر یک کار خیر و خالصانه ای را که انجام داده بودند یادآور شدند و از خدا خواستند به خاطر آن عمل،آنان را نجات دهد.

در هر نوبت،کمی سنگ کنار می رفت،تا سرانجام نجات یافتند.پیامبر صلی الله علیه و آله پس از نقل این داستان فرمودند:هرکه با خدا باشد نجات می یابد.

منبع: تفسیر نور، سوره مبارکه کهف

#نکات تفسیری

الگویی آموزنده از اصحاب کهف در مورد قیام لله و حفظ دین:

1-برای حفظ دین،جوانمردی،گذشت از رفاه و آسایش و هجرت لازم است.

«أَوَی الْفِتْیَهُ إِلَی الْکَهْفِ»

2-دعا همراه با تلاش و حرکت مؤثّر است. أَوَی ... رَبَّنا

3-هجرت از محیط فاسد برای حفظ ایمان و ارزشها،کاری جوانمردانه است. «أَوَی الْفِتْیَهُ إِلَی الْکَهْفِ»

4-هجرت و قیام برای خدا،زمینه ی دریافت امدادهای الهی است. «أَوَی الْفِتْیَهُ إِلَی الْکَهْفِ .. فَضَرَبْنا»

5- در برابر انحرافات جامعه،نشستن جایز نیست،باید قیام کرد. «إِذْ قامُوا»

6- امدادهای الهی،در سایه ی ایمان،وحدت،قیام و توکّل بر اوست. «رَبَطْنا عَلی قُلُوبِهِمْ إِذْ قامُوا»

7- قیام در برابر ستمگر،نیاز به ایمانی استوار و دلی مطمئن دارد. «رَبَطْنا عَلی قُلُوبِهِمْ إِذْ قامُوا»

8- ایمان واقعی همراه با قیام است. «رَبَطْنا عَلی قُلُوبِهِمْ إِذْ قامُوا»

منبع: تفسیر نور، سوره مبارکه کهف

#نکات تفسیری

افراد جامعه در مقابل فساد سه دسته اند:

الف:گروهی در فساد جامعه هضم می شوند.(آنان که هجرت نکنند و ایمان کامل نداشته باشند.) «کُنّا نَخُوضُ مَعَ الْخائِضِینَ»

ب:گروهی که در جامعه ی فاسد،خود را حفظ می کنند.(مثل اصحاب کهف) «إِنَّهُمْ فِتْیَهٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ»

ج:گروهی که جامعه ی فاسد را تغییر می دهند و اصلاح می کنند.(مثل انبیا و اولیا) «یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَهَ»

*در روایات آمده است که اصحاب کهف،جزو اصحاب و یاران حضرت مهدی(عجّل اللّه تعالی فرجه)خواهند بود.

منبع: تفسیر نور، سوره مبارکه کهف

#نکات تفسیری

دغدغه مندی اصحاب کهف نسبت به انحراف جامعه از راه حق(آیه 15):

1-بی تفاوتی نسبت به گمراهی وانحراف دیگران،ممنوع است. «هؤُلاءِ قَوْمُنَا» (اصحاب کهف،از انحراف قوم خود ناراحت بودند.)

2-بزرگ ترین دغدغه ی مردان خدا،انحراف عقیدتی مردم است. «اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَهً»

3-تقلید و تبعیّت از محیط در عقاید،منطق صحیحی نیست،برای عقاید،باید دلیل روشن داشت. قَوْمُنَا اتَّخَذُوا ... لَوْ لا یَأْتُونَ عَلَیْهِمْ بِسُلْطانٍ بَیِّنٍ

منبع: تفسیر نور، سوره مبارکه کهف

#نکات تفسیری

وحدت اصحاب کهف در قیام و مبارزه علیه فساد(آیه 19):

الف:در تهیه غذا همه یکی هستیم. «أَحَدَکُمْ»

ب:پول برای همه است. «بِوَرِقِکُمْ»

ج:غذایی که تهیه می شود برای همه است. «فَلْیَأْتِکُمْ»

د:حفاظت از جان همه لازم است. «لا یُشْعِرَنَّ بِکُمْ»

منبع: تفسیر نور، سوره مبارکه کهف

#شان نزول

شان نزول :

مـفـسـران بـراى آیـات فـوق شان نزولى نقل کرده اند که خلاصه اش چنین است : جمعى از سـران قـریـش ، دو نـفـر از یاران خود را براى تحقیق در باره دعوت پیامبر اسلام (صلى اللّه عـلیـه و آله و سـلّم ) به سوى دانشمندان یهود در مدینه فرستادند، تا ببینند آیا در کتب پیشین چیزى در این زمینه یافت مى شود؟

آنها به مدینه آمدند و با علماى یهود تماس گرفتند و گفتار قریش را بازگو کردند.

عـلمـاء یـهـود به آنها گفتند شما سه مساله را از محمد (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) سؤ ال کـنـیـد، اگـر هـمـه را پـاسـخ کـافـى گـفت پیامبرى است از سوى خدا (و طبق بعضى از روایـات اگـر دو سـؤ ال از آنـرا پـاسـخ کـافـى و یـک سـؤ ال را سـربـسـته جواب داد پیامبر است ) و گرنه مرد کذابى است که شما هر تصمیمى در باره او مى توانید بگیرید.

نـخـسـت از او سؤ ال کنید داستان آن گروهى از جوانان که در گذشته دور، از قوم خود جدا شدند چه بود؟ زیرا آنها سرگذشت عجیبى داشتند!

و نیز از او سؤ ال کنید مردى که زمین را طواف کرد و به شرق و غرب جهان رسید که بود و داستانش چه بود؟.

و نیز سؤ ال کنید حقیقت روح چیست ؟.

آنـهـا حـرکـت کردند و به مکه بازگشتند و سران قریش را ملاقات کردند و گفتند ما معیار سنجش صدق و کذب محمد (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) را پیدا کردیم ، سپس سرگذشت خود را بازگو کردند، بعد خدمت پیامبر رسیدند و سؤ الات خود را مطرح کردند.

پیامبر فرمود فردا به شما پاسخ خواهم گفت - ولى انشاء الله نفرمود - پانزده شبانه روز گـذشـت کـه وحـى از نـاحـیـه خـدا بـر پـیـامـبـر نـازل نـشـد، و جـبـرئیـل بـه سـراغـش نـیـامـد، هـمـیـن امـر مـوجـب شـد کـه اهـل مـکه شایعاتى بسازند و مطالب ناموزونى نسبت به پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) بگویند.

ایـن امـر بـر پـیـامـبـر (صـلى اللّه عـلیـه و آله و سـلّم ) گـران آمـد، ولى سـرانـجـام جـبـرئیـل فـرا رسـیـد و سـوره کـهـف را از سـوى خـداوند آورد که در آن داستان آن گروه از جوانان و همچنین آن مرد دنیاگرد بود، بعلاوه آیه یسئلونک عن الروح ... را نیز بر پیامبر نازل کرد

پیامبر به جبرئیل فرمود چرا اینقدر تاخیر کردى ؟ گفت من جز به فرمان

پروردگارت نازل نمى شوم ، اجازه نداشتم !

منبع: تفسیر نمونه، سوره مبارکه کهف

#روایات

1. الصّادق ( عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ جَعْفَرٍ الْهُذَلِیِّ قَالَ: قَالَ لِی جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ (یَا سُلَیْمَانُ مَنِ الْفَتَی قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ الْفَتَی عِنْدَنَا الشَّابُ قَالَ لِی أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْکَهْفِ کَانُوا کُلُّهُمْ کُهُولًا فَسَمَّاهُمُ اللَّهُ فِتْیَهًًْ بِإِیمَانِهِمْ یَا سُلَیْمَانُ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ اتَّقَی فَهُوَ الْفَتَی.

امام صادق (علیه السلام)- سلیمان‌بن‌جعفر هذلی گوید: امام صادق (علیه السلام) به من فرمود: «ای سلیمان! فتی چه کسی است»؟ به ایشان گفتم: «جانم به فدایت، نزد ما فتی کسی است که جوان باشد». ایشان به من فرمود: «آیا ندانستی که اصحاب کهف میانسال بودند، ولی خداوند به‌واسطه‌ی ایمانشان آن‌ها را فتی نامید. ای سلیمان! فتی کسی است که به خدا ایمان آورد و تقوای الهی پیشه کند».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۸، ص۴۳۲ بحارالأنوار، ج۱۴، ص۴۲۸/ نورالثقلین/ البرهان؛ «بتفاوت»

#روایات

الصّادق ( إِنَّ أَصْحَابَ الْکَهْفِ أَسَرُّوا الْإِیمَانَ وَ أَظْهَرُوا الْکُفْرَ وَ کَانُوا عَلَی جِهَارِ الْکُفْرِ أَعْظَمَ أَجْراً مِنْهُمْ عَلَی الْإِسْرَارِ بِالْإِیمَانِ.

امام صادق (علیه السلام)- اصحاب کهف ایمان را پنهان کردند و کفر را اظهار، و اجر و ثواب اینکه کفر را اظهار کردند، بیشتر از پنهان‌کردن ایمانشان بود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۸، ص۴۲۶ نورالثقلین/ البرهان

#کلام امام و آقا

ویزگی های حکمرانان در نگاه رهبری:

هر کدام از شما تلاش کنید که برای این مسؤولیتها خودتان را با الگوی اسلامی منطبق سازید؛ یعنی دینتان، تقوایتان، رعایتتان نسبت به حال مردم، رعایتتان نسبت به شرع، رعایتتان نسبت به بیت‌المال، اجتنابتان از خودخواهیها و خودپرستیها و رفیق‌بازیها و قوم‌وخویش‌پرستیها و اجتنابتان از تنبلی و بیکارگی و بی عملی و هوی و هوس و این چیزها مطابق با الگوی اسلام باشد.

بیانات در دیدار کارگزاران نظام۱۳۷۹/۰۹/۱۲

#کلام امام(ره) و آقا

از گناهان مخصوص مسئولان بپرهیزید

علاوه‌ی بر گناهان شخصی آحاد مردم، یک سیاهه‌ای از گناهان است که مخصوص مسئولان است و یکی از آنها همین است: «کوتاهی کردن»؛ کاری را که میتوان انجام داد و میباید انجام داد، انجام ندادن. از جمله «دست‌درازی به اموال عمومی»، جزو گناهان من و شماست؛ یعنی من و شما هستیم که میتوانیم مرتکب این گناه بشویم؛ اما آحاد مردم نمیتوانند. تأثیرش هم نسبت به سرقتی که فلان آدم معمولی ممکن است بکند، به‌مراتب بیشتر و مضاعف است. «کُند کردن حرکت عمومی کشور با ایجاد یأس»، یکی دیگر از گناهان ماست. مردم را مأیوس کنیم، نیروی محرکه را مأیوس کنیم و افق را در چشم آن کسانی که بایستی با شوق و امید جلو بروند، تیره و تار نشان بدهیم؛ این کُند کردن حرکت مردم است؛ این یک گناه بزرگی است. یکی از چیزهایی که حرکت کشور را کُند میکند، تفرقه، اختلاف و دست به گریبان شدن است؛ این ایجاد اختلاف یا دامن زدن به اختلاف، جزو گناهان مخصوص طبقه‌ی ماها مجموعه‌ی مسئولان و سیاستمدارها - است. یا فساد اقتصادی؛ چه دست داشتن در فساد اقتصادی، چه چشم بستن بر فساد اقتصادی، چیزهایی است که حرکت عمومی کشور را کُند میکند. فساد اقتصادی، هم خودش یک کُندکننده است، از جهت اینکه فساد است و مسئله‌ی مالیه‌ی عمومی کشور را دچار مشکل میکند، هم انعکاسش در ذهن مردم از جهت دیگری موجب فساد است، که ناامیدی ایجاد میکند؛ لذا چه شرکت داشتن در یک فساد - العیاذباللَّه و خدای نخواسته - چه دیدن و چشم بستن بر یک فساد؛ یا کشاندن مردم به فساد؛ نوع ادبیات، نوع حرف و کاری که مردم را نسبت به مسائل مفسدانه جَری و گستاخ کند - چه فساد مالی، چه فساد امور جنسی و امثال اینها - کُند کردن حرکت کشور است، و اینها گناهان ماست؛ ما باید مراقب باشیم.

بیانات‌ در دیدار کارگزاران نظام ۱۳۸۵/۰۷/۱۸

#کلام آقا

هدایت و نصرت الهی، نتیجه مجاهدت در راه مبارزه با ظلم و فساد

اگر امامْ شجاع نبود، اگر امام میترسید، اگر امام ناامید میشد، اگر امام خسته میشد، اگر امام تنبلی میکرد، این حادثه‌ی به این عظمت اتّفاق نمی‌افتاد. امام در قضایای روزهای آخر نهضت که منتهی به پیروزی انقلاب شد، لحظه به لحظه مراقب حوادث بود و داخل در جریانات بود تا رسید به آنجایی که حکومت نظامی را نفی کرد، مردم را به خیابانها کشاند و قضیّه تمام شد. [ثانیاً] مردم هم شجاعت به خرج دادند و نترسیدند و وارد میدان شدند و به معنای واقعی کلمه حضور پیدا کردند.

هرگاه این مجاهدت باشد، هدایت الهی هم هست؛ یعنی وقتی این مجاهدت شد، این از خودگذشتگی به وجود آمد، خدای متعال وانمیگذارد؛ وَالَّذینَ جٰهَدوا فینا لَنَهدِیَنَّهُم سُبُلَنا؛

بیانات در ارتباط تصویری با مردم آذربایجان شرقی 29 /11 / 1399

#کلام امام(ره)

قیام برای خدا هیچ وقت ضرر و خسارت ندارد/ اصحاب کهف از تبعات قیام در راه خدا نترسیدند.

قیامهای برای دنیا دو رو دارد: یک رویش ضرر است؛ یک رویش نفع است. تجارت‌ انسان می‌کند، سایر کسبها را می‌کند، این یک طرفش ضرر است، یک طرفش نفع است. گاهی انسان ضرر می‌برد از این تجارت، گاهی نفع می‌برد. و هر کاری که انسان برای دنیا بکند، خدا در کار نباشد و همان جهت دنیوی باشد، اینها صددرصد نفع نیست؛ گاهی نفع است، نفع مادی دارد؛ گاهی ضرر مادی است. اما اگر چنانچه قیام برای خدا باشد، انسان کاری را برای خدا بکند، این هیچ توی آن ضرر نیست. ممکن است که انسان تخیل بکند که ما رفتیم به جنگ با کفار- مثلاً- و کشتیم، کشته شدیم؛ خیال بکند که این ضرر است؛ لکن این ضرر نیست، کشته‌ها پیش خدا زنده‌اند. اجرهایی که آنجا هست ربطی به این عالَم ندارد. اینکه برای خداست، همیشه نفع دارد؛ همیشه از خسارت محفوظ است.

صحیفه امام، ج۵، ص۳۴

#کلام آقا

درس آموزنده از اصحاب کهف: غلبه بر عافیت طلبی و راحت طلبی، لازمه قیام در راه خدا

معنای «و الّذین هاجروا و جاهدوا فی سبیل‌الله»(5) این است که باید حرکت کرد، باید اقدام کرد، باید تصمیم گرفت. این همان مبارزه‌ی مقدسی است که یک مؤمن عمر خود را وقف آن میکند. خب، نقطه‌ی مقابلش هم میل به راحت‌طلبی است. مبارزه دردسر دارد؛ شکی نیست. هر حرکت دشواری در راه هر آرمان بلندی، نفس راحت‌طلبِ عافیت‌جوی انسان را می‌آزارد. انسان میل به راحت‌طلبی دارد. اگر بر این میل فائق آمدیم، اگر توانستیم همت خود را، نیروی خود را در راه این آرمانها بسیج کنیم، البته سختی‌هائی دارد، اما رسیدن به قله، موفقیت را هم دارد.

بیانات در دیدار سفرا و رؤسای نمایندگی‌های سیاسی ایران در خارج از کشور تاریخ : 1390/10/07

#ضرب المثل

ضرب المثل نادرست:

منطقِ«خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو» با قرآن مخالف است. «یُعِیدُوکُمْ فِی مِلَّتِهِمْ وَ لَنْ تُفْلِحُوا»

منبع: تفسیر نور