باور به اینکه خداوند هیچ کفو و همتایی ندارد

ص 604

وَ لَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدُ (4/اخلاص)

باور به اینکه انسان همواره در حال خسران است (در مورد از بین رفتن عمرش)

ص 601

إِنَّ الْانسَانَ لَفِى خُسْرٍ(2/عصر)
إِلَّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَ تَوَاصَوْاْ بِالْحَقّ‏ِ وَ تَوَاصَوْاْ بِالصَّبرِْ(3/عصر)

باور به اینکه روز قیامت از همه نعمات الهی سوال پرسیده میشود

ص 600

ثُمَّ لَتُسَْلُنَّ یَوْمَئذٍ عَنِ النَّعِیمِ(8/ تکاثر)

باور به اینکه انسان جزای کوچکترین عمل خود از خیر و شر را خواهد دید

ص 599

فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ(7/زلزله)
وَ مَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ(8/ زلزله)

باور به اینکه بی نیازی انسان را به طغیان میکشد

ص 597

کلاََّ إِنَّ الْانسَانَ لَیَطْغَى(6/علق)
أَن رَّءَاهُ اسْتَغْنىَ(7/علق)

باور به اینکه همراه هر سختی آسانی هست

ص 597

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا(5/شرح)
إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا(6/شرح)

باور به اینکه هدایت از جانب خداست

ص 596

إِنَّ عَلَیْنَا لَلْهُدَى‏(12/لیل)

باور به اینکه انسان در رنج و سختی آفریده شده است

ص 594

لَقَدْ خَلَقْنَا الْانسَانَ فىِ کَبَدٍ(4/بلد)

باور به اینکه خداوند در کمین است

ص 593

إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ(14/ فجر)

باور به اینکه تزکیه راه رستگاری است

ص 592

قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَکىَ‏(14/اعلی)

باور به اینکه هر کسی نگهبانی دارد

ص 591

إِن کلُ‏ُّ نَفْسٍ لمََّّا عَلَیهَْا حَافِظٌ(4/طارق)

باور به اینکه یاد معاد انسان را از گناه باز میدارد

ص 589

إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن یحَُورَ(14/ انشقاق)

باور به اینکه برای بهمره مندی از نعمات بهشتی باید از هم سبقت بگیریم

ص 588

خِتَمُهُ مِسْکٌ  وَ فىِ ذَالِکَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ(26/مطففین)

باور به اینکه یاد معاد انسان را از گناه باز می دارد

ص 587

أَ لَا یَظُنُّ أُوْلَئکَ أَنهَُّم مَّبْعُوثُونَ(4/ مطففین)

باور به اینکه روز قیامت کسی برای کس دیگری نمیتواند کاری انجام دهد

ص 587

یَوْمَ لَا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَیًْا  وَ الْأَمْرُ یَوْمَئذٍ لِّلَّهِ(19/ انفطار)

باور به وجود نگهبانانی برای نوشتن افعال انسان

ص 587

وَ إِنَّ عَلَیْکُمْ لحََفِظِینَ(10/انفطار)
کِرَامًا کَاتِبِینَ(11/انفطار)
یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ(12/انفطار)

باور به اینکه قرآن از جانب جبرئیل امین به پیامبر ص نازل شده است

ص 586

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ(19/تکویر)
ذِى قُوَّةٍ عِندَ ذِى الْعَرْشِ مَکِینٍ(20/تکویر)
مُّطَاعٍ ثمَ‏َّ أَمِینٍ(21/تکویر)
وَ مَا صَاحِبُکمُ بِمَجْنُونٍ(22/تکویر)
وَ لَقَدْ رَءَاهُ بِالْأُفُقِ المُْبِینِ(23/تکویر)
وَ مَا هُوَ عَلىَ الْغَیْبِ بِضَنِینٍ(24/تکویر)
وَ مَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَّجِیمٍ(25/تکویر)
فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ(26/تکویر)
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِّلْعَالَمِینَ(27/تکویر)

باور به اینکه روز قیامت به سبب گرفتاری هر شخصی انسان از دیگران غافل میشود

ص 585

یَوْمَ یَفِرُّ المَْرْءُ مِنْ أَخِیهِ(34/عبس)
وَ أُمِّهِ وَ أَبِیهِ(35/عبس)
وَ صَحِبَتِهِ وَ بَنِیهِ(36/عبس)
لِکلُ‏ِّ امْرِىٍ مِّنهُْمْ یَوْمَئذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ(37/عبس)

باور به اینکه جان کافران به سختی و جان مومنین به آسانی گرفته میشود

ص 583

وَ النَّازِعَاتِ غَرْقًا(1/نازعات)
وَ النَّاشِطَاتِ نَشْطًا(2/نازعات)

باور به اینکه سخن بیهوده و دروغ در بهشت راه ندارد

ص 583

لَّا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَ لَا کِذَّابًا(35/نبا)