نور در حرم نور

#آیات_مرتبط

آیات 25 تا 49 سوره مبارکه هود:

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ إِنِّی لَکُمْ نَذِیرٌ مُبِینٌ ﴿٢٥﴾ أَنْ لا تَعْبُدُوا إِلا اللَّهَ إِنِّی أَخَافُ عَلَیْکُمْ عَذَابَ یَوْمٍ أَلِیمٍ ﴿٢٦﴾ فَقَالَ الْمَلأ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ مَا نَرَاکَ إِلا بَشَرًا مِثْلَنَا وَمَا نَرَاکَ اتَّبَعَکَ إِلا الَّذِینَ هُمْ أَرَاذِلُنَا بَادِیَ الرَّأْیِ وَمَا نَرَى لَکُمْ عَلَیْنَا مِنْ فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّکُمْ کَاذِبِینَ ﴿٢٧﴾ قَالَ یَا قَوْمِ أَرَأَیْتُمْ إِنْ کُنْتُ عَلَى بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّی وَآتَانِی رَحْمَةً مِنْ عِنْدِهِ فَعُمِّیَتْ عَلَیْکُمْ أَنُلْزِمُکُمُوهَا وَأَنْتُمْ لَهَا کَارِهُونَ ﴿٢٨﴾ وَیَا قَوْمِ لا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مَالا إِنْ أَجْرِیَ إِلا عَلَى اللَّهِ وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّهُمْ مُلاقُو رَبِّهِمْ وَلَکِنِّی أَرَاکُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ ﴿٢٩﴾ وَیَا قَوْمِ مَنْ یَنْصُرُنِی مِنَ اللَّهِ إِنْ طَرَدْتُهُمْ أَفَلا تَذَکَّرُونَ ﴿٣٠﴾ وَلا أَقُولُ لَکُمْ عِنْدِی خَزَائِنُ اللَّهِ وَلا أَعْلَمُ الْغَیْبَ وَلا أَقُولُ إِنِّی مَلَکٌ وَلا أَقُولُ لِلَّذِینَ تَزْدَرِی أَعْیُنُکُمْ لَنْ یُؤْتِیَهُمُ اللَّهُ خَیْرًا اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِی أَنْفُسِهِمْ إِنِّی إِذًا لَمِنَ الظَّالِمِینَ ﴿٣١﴾ قَالُوا یَا نُوحُ قَدْ جَادَلْتَنَا فَأَکْثَرْتَ جِدَالَنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقِینَ ﴿٣٢﴾ قَالَ إِنَّمَا یَأْتِیکُمْ بِهِ اللَّهُ إِنْ شَاءَ وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ ﴿٣٣﴾ وَلا یَنْفَعُکُمْ نُصْحِی إِنْ أَرَدْتُ أَنْ أَنْصَحَ لَکُمْ إِنْ کَانَ اللَّهُ یُرِیدُ أَنْ یُغْوِیَکُمْ هُوَ رَبُّکُمْ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٣٤﴾ أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَیْتُهُ فَعَلَیَّ إِجْرَامِی وَأَنَا بَرِیءٌ مِمَّا تُجْرِمُونَ ﴿٣٥﴾ وَأُوحِیَ إِلَى نُوحٍ أَنَّهُ لَنْ یُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِکَ إِلا مَنْ قَدْ آمَنَ فَلا تَبْتَئِسْ بِمَا کَانُوا یَفْعَلُونَ ﴿٣٦﴾ وَاصْنَعِ الْفُلْکَ بِأَعْیُنِنَا وَوَحْیِنَا وَلا تُخَاطِبْنِی فِی الَّذِینَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ ﴿٣٧﴾ وَیَصْنَعُ الْفُلْکَ وَکُلَّمَا مَرَّ عَلَیْهِ مَلأ مِنْ قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ قَالَ إِنْ تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنْکُمْ کَمَا تَسْخَرُونَ ﴿٣٨﴾ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ یَأْتِیهِ عَذَابٌ یُخْزِیهِ وَیَحِلُّ عَلَیْهِ عَذَابٌ مُقِیمٌ ﴿٣٩﴾ حَتَّى إِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِیهَا مِنْ کُلٍّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ وَأَهْلَکَ إِلا مَنْ سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلا قَلِیلٌ ﴿٤٠﴾ وَقَالَ ارْکَبُوا فِیهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا إِنَّ رَبِّی لَغَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿٤١﴾ وَهِیَ تَجْرِی بِهِمْ فِی مَوْجٍ کَالْجِبَالِ وَنَادَى نُوحٌ ابْنَهُ وَکَانَ فِی مَعْزِلٍ یَا بُنَیَّ ارْکَبْ مَعَنَا وَلا تَکُنْ مَعَ الْکَافِرِینَ ﴿٤٢﴾ قَالَ سَآوِی إِلَى جَبَلٍ یَعْصِمُنِی مِنَ الْمَاءِ قَالَ لا عَاصِمَ الْیَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلا مَنْ رَحِمَ وَحَالَ بَیْنَهُمَا الْمَوْجُ فَکَانَ مِنَ الْمُغْرَقِینَ ﴿٤٣﴾ وَقِیلَ یَا أَرْضُ ابْلَعِی مَاءَکِ وَیَا سَمَاءُ أَقْلِعِی وَغِیضَ الْمَاءُ وَقُضِیَ الأمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِیِّ وَقِیلَ بُعْدًا لِلْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿٤٤﴾ وَنَادَى نُوحٌ رَبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِی مِنْ أَهْلِی وَإِنَّ وَعْدَکَ الْحَقُّ وَأَنْتَ أَحْکَمُ الْحَاکِمِینَ ﴿٤٥﴾ قَالَ یَا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صَالِحٍ فَلا تَسْأَلْنِی مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّی أَعِظُکَ أَنْ تَکُونَ مِنَ الْجَاهِلِینَ ﴿٤٦﴾ قَالَ رَبِّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ أَنْ أَسْأَلَکَ مَا لَیْسَ لِی بِهِ عِلْمٌ وَإِلا تَغْفِرْ لِی وَتَرْحَمْنِی أَکُنْ مِنَ الْخَاسِرِینَ ﴿٤٧﴾ قِیلَ یَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلامٍ مِنَّا وَبَرَکَاتٍ عَلَیْکَ وَعَلَى أُمَمٍ مِمَّنْ مَعَکَ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ یَمَسُّهُمْ مِنَّا عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿٤٨﴾ تِلْکَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَیْبِ نُوحِیهَا إِلَیْکَ مَا کُنْتَ تَعْلَمُهَا أَنْتَ وَلا قَوْمُکَ مِنْ قَبْلِ هَذَا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِینَ ﴿٤٩﴾

#آیات_مرتبط

آیات 105 تا 122 سوره مبارکه شعراء:

کَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِینَ ﴿١٠٥﴾ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلا تَتَّقُونَ ﴿١٠٦﴾ إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ ﴿١٠٧﴾ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ ﴿١٠٨﴾ وَمَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿١٠٩﴾ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِیعُونِ ﴿١١٠﴾ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَکَ وَاتَّبَعَکَ الأرْذَلُونَ ﴿١١١﴾ قَالَ وَمَا عِلْمِی بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿١١٢﴾ إِنْ حِسَابُهُمْ إِلا عَلَى رَبِّی لَوْ تَشْعُرُونَ ﴿١١٣﴾ وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِینَ ﴿١١٤﴾ إِنْ أَنَا إِلا نَذِیرٌ مُبِینٌ ﴿١١٥﴾ قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ یَا نُوحُ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِینَ ﴿١١٦﴾ قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِی کَذَّبُونِ ﴿١١٧﴾ فَافْتَحْ بَیْنِی وَبَیْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِی وَمَنْ مَعِیَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿١١٨﴾ فَأَنْجَیْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِی الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ ﴿١١٩﴾ ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِینَ ﴿١٢٠﴾ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَةً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنِینَ ﴿١٢١﴾ وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ﴿١٢٢﴾

#آیات_مرتبط

آیات 71 تا 74 سوره مبارکه یونس:

وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ إِنْ کَانَ کَبُرَ عَلَیْکُمْ مَقَامِی وَتَذْکِیرِی بِآیَاتِ اللَّهِ فَعَلَى اللَّهِ تَوَکَّلْتُ فَأَجْمِعُوا أَمْرَکُمْ وَشُرَکَاءَکُمْ ثُمَّ لا یَکُنْ أَمْرُکُمْ عَلَیْکُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُوا إِلَیَّ وَلا تُنْظِرُونِ ﴿٧١﴾ فَإِنْ تَوَلَّیْتُمْ فَمَا سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِیَ إِلا عَلَى اللَّهِ وَأُمِرْتُ أَنْ أَکُونَ مِنَ الْمُسْلِمِینَ ﴿٧٢﴾ فَکَذَّبُوهُ فَنَجَّیْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِی الْفُلْکِ وَجَعَلْنَاهُمْ خَلائِفَ وَأَغْرَقْنَا الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا فَانْظُرْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِینَ ﴿٧٣﴾ ثُمَّ بَعَثْنَا مِنْ بَعْدِهِ رُسُلا إِلَى قَوْمِهِمْ فَجَاءُوهُمْ بِالْبَیِّنَاتِ فَمَا کَانُوا لِیُؤْمِنُوا بِمَا کَذَّبُوا بِهِ مِنْ قَبْلُ کَذَلِکَ نَطْبَعُ عَلَى قُلُوبِ الْمُعْتَدِینَ ﴿٧٤﴾

#آیات_مرتبط

آیات 75 تا 83 سوره مبارکه صافات:

وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ ﴿٧٥﴾ وَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ ﴿٧٦﴾ وَجَعَلْنَا ذُرِّیَّتَهُ هُمُ الْبَاقِینَ ﴿٧٧﴾ وَتَرَکْنَا عَلَیْهِ فِی الآخِرِینَ ﴿٧٨﴾ سَلامٌ عَلَى نُوحٍ فِی الْعَالَمِینَ ﴿٧٩﴾ إِنَّا کَذَلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ ﴿٨٠﴾ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ ﴿٨١﴾ ثُمَّ أَغْرَقْنَا الآخَرِینَ ﴿٨٢﴾ وَإِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لإبْرَاهِیمَ ﴿٨٣﴾

#آیات_مرتبط

سوره مبارکه نجم آیات 52 تا 54:

 وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ کَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى ﴿٥٢﴾ وَالْمُؤْتَفِکَةَ أَهْوَى ﴿٥٣﴾ فَغَشَّاهَا مَا غَشَّى ﴿٥٤﴾

#آیات_مرتبط

سوره مبارکه قمر آیات 9 تا 17:

کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَکَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ ﴿٩﴾ فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّی مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ ﴿١٠﴾ فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُنْهَمِرٍ ﴿١١﴾ وَفَجَّرْنَا الأرْضَ عُیُونًا فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ ﴿١٢﴾ وَحَمَلْنَاهُ عَلَى ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ ﴿١٣﴾ تَجْرِی بِأَعْیُنِنَا جَزَاءً لِمَنْ کَانَ کُفِرَ ﴿١٤﴾ وَلَقَدْ تَرَکْنَاهَا آیَةً فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ ﴿١٥﴾ فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ ﴿١٦﴾ وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ ﴿١٧﴾

#آیات_مرتبط

سوره مبارکه تحریم آیه 10:

ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلا لِلَّذِینَ کَفَرُوا اِمْرَأَةَ نُوحٍ وَامْرَأَةَ لُوطٍ کَانَتَا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَیْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ یُغْنِیَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَیْئًا وَقِیلَ ادْخُلا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِینَ

#آیات_مرتبط

سوره مبارکه اعراف آیات 59 تا 64:

لَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَقَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَکُمْ مِنْ إِلَهٍ غَیْرُهُ إِنِّی أَخَافُ عَلَیْکُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ ﴿٥٩﴾ قَالَ الْمَلأ مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاکَ فِی ضَلالٍ مُبِینٍ ﴿٦٠﴾ قَالَ یَا قَوْمِ لَیْسَ بِی ضَلالَةٌ وَلَکِنِّی رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٦١﴾ أُبَلِّغُکُمْ رِسَالاتِ رَبِّی وَأَنْصَحُ لَکُمْ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لا تَعْلَمُونَ ﴿٦٢﴾ أَوَعَجِبْتُمْ أَنْ جَاءَکُمْ ذِکْرٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَلَى رَجُلٍ مِنْکُمْ لِیُنْذِرَکُمْ وَلِتَتَّقُوا وَلَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ ﴿٦٣﴾ فَکَذَّبُوهُ فَأَنْجَیْنَاهُ وَالَّذِینَ مَعَهُ فِی الْفُلْکِ وَأَغْرَقْنَا الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمًا عَمِینَ ﴿٦٤﴾

#آیات_مرتبط

سوره مبارکه انبیاء آیات 76 و 77:

وَنُوحًا إِذْ نَادَى مِنْ قَبْلُ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ ﴿٧٦﴾ وَنَصَرْنَاهُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِینَ ﴿٧٧﴾

#آیات_مرتبط

سوره مبارکه مومنون آیات 23 تا 30:

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَقَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَکُمْ مِنْ إِلَهٍ غَیْرُهُ أَفَلا تَتَّقُونَ ﴿٢٣﴾ فَقَالَ الْمَلأ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ مَا هَذَا إِلا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُرِیدُ أَنْ یَتَفَضَّلَ عَلَیْکُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لأنْزَلَ مَلائِکَةً مَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِی آبَائِنَا الأوَّلِینَ ﴿٢٤﴾ إِنْ هُوَ إِلا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّى حِینٍ ﴿٢٥﴾ قَالَ رَبِّ انْصُرْنِی بِمَا کَذَّبُونِ ﴿٢٦﴾ فَأَوْحَیْنَا إِلَیْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْکَ بِأَعْیُنِنَا وَوَحْیِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ فَاسْلُکْ فِیهَا مِنْ کُلٍّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ وَأَهْلَکَ إِلا مَنْ سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَلا تُخَاطِبْنِی فِی الَّذِینَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ ﴿٢٧﴾ فَإِذَا اسْتَوَیْتَ أَنْتَ وَمَنْ مَعَکَ عَلَى الْفُلْکِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿٢٨﴾ وَقُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِی مُنْزَلا مُبَارَکًا وَأَنْتَ خَیْرُ الْمُنْزِلِینَ ﴿٢٩﴾ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ وَإِنْ کُنَّا لَمُبْتَلِینَ ﴿٣٠﴾ 

#آیات_مرتبط

سوره مبارکه عنکبوت آیات 14 و 15:

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلا خَمْسِینَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ ﴿١٤﴾ فَأَنْجَیْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِینَةِ وَجَعَلْنَاهَا آیَةً لِلْعَالَمِینَ ﴿١٥﴾

#آیات_مرتبط

معرفی حضرت نوح از زبان قرآن:

«یکی از برگزیده شدگان عالم حضرت نوح علیه السلام می باشند»

«إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَی ءَادَمَ وَ نُوحًا وَ ءَالَ إِبْرَاهِیمَ وَ ءَالَ عِمْرَانَ عَلیَ الْعَالَمِینَ; خداوند، آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برتری داد».

سوره مبارکه آل عمران آیه 33
 

#آیات_مرتبط

معرفی حضرت نوح علیه السلام از زبان قرآن:
وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ کُلاًّ هَدَیْنَا وَ نُوحًا هَدَیْنَا مِن قَبْلُ» و به او اسحاق و یعقوب را بخشیدیم و همه را به راه راست درآوردیم و نوح را از پیش راه نمودیم. سوره مبارکه انعام آیه 84
(بحثی در باب هدایت:
هدایت دو قسم است: هدایت تکوینی و تشریعی;
به شرح اجمالی هر یک از این دو توجّه فرمایید:
هدایت تکوینی
منظور از هدایت تکوینی آن است که هنگامی که خداوند موجودات را آفرید مسیر زندگیشان را نیز در وجودشان قرار داد.
هدایت تشریعی
قسم دیگر هدایت، هدایت تشریعی است. یعنی هدایتهایی که به وسیله خدا و پیامبران و امامان و دانشمندان صورت می گیرد.
هدایت تشریعی بر دو گونه است:
الف) هدایت تشریعی عام; در این نوع از هدایت، راه را به مکلّف نشان می دهند. قرآن و روایات معصومان راه تقوا و پرهیزکاری و دینداری را به همه انسانها نشان داده اند.
ب) هدایت تشریعی خاص; منظور از این نوع هدایت، رساندن طرف به سر منزل مقصود است.
خداوند متعال نوح پیامبر(علیه السلام) را به هر سه طریق هدایت کرد. از نظر تکوینی استعداد کافی، اراده قوی و عزم راسخ و تصمیم قاطع در اختیارش نهاد.و از نظر تشریعی راه را به وی نشان داد. علاوه بر این، دستش را گرفت و به مقصد رساند.)

#آیات_مرتبط

معرفی حضرت نوح علیه السلام از زبان قرآن:
وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ کُلاًّ هَدَیْنَا وَ نُوحًا هَدَیْنَا مِن قَبْلُ» و به او اسحاق و یعقوب را بخشیدیم و همه را به راه راست درآوردیم و نوح را از پیش راه نمودیم. سوره مبارکه انعام آیه 84
(بحثی در باب هدایت:
هدایت دو قسم است: هدایت تکوینی و تشریعی;
به شرح اجمالی هر یک از این دو توجّه فرمایید:
هدایت تکوینی
منظور از هدایت تکوینی آن است که هنگامی که خداوند موجودات را آفرید مسیر زندگیشان را نیز در وجودشان قرار داد.
هدایت تشریعی
قسم دیگر هدایت، هدایت تشریعی است. یعنی هدایتهایی که به وسیله خدا و پیامبران و امامان و دانشمندان صورت می گیرد.
هدایت تشریعی بر دو گونه است:
الف) هدایت تشریعی عام; در این نوع از هدایت، راه را به مکلّف نشان می دهند. قرآن و روایات معصومان راه تقوا و پرهیزکاری و دینداری را به همه انسانها نشان داده اند.
ب) هدایت تشریعی خاص; منظور از این نوع هدایت، رساندن طرف به سر منزل مقصود است.
خداوند متعال نوح پیامبر(علیه السلام) را به هر سه طریق هدایت کرد. از نظر تکوینی استعداد کافی، اراده قوی و عزم راسخ و تصمیم قاطع در اختیارش نهاد.و از نظر تشریعی راه را به وی نشان داد. علاوه بر این، دستش را گرفت و به مقصد رساند.)

منبع: کتاب زندگی پر ماجرای نوح(ع)، آموزه ها و عبرت ها (آیت الله مکارم)

#آیات_مرتبط

معرفی حضرت نوح (علیه السلام) ز زبان قران:

«حضرت نوح علیه السلام، عبد شکور بودند»
«ذُرِّیَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوح إِنَّهُ کاَنَ عَبْدًا شَکُورًا; ای فرزندان کسانی که با نوح (بر کشتی) سوار کردیم! او بنده شکر گزاری بود. (شما هم مانند او باشید، تا نجات یابید)». 
سوره مبارکه اسراء آیه 3
 

#آیات_مرتبط

معرفی حضرت نوح علیه السلام از زبان قرآن:

«حضرت نوح علیه السلام عمر طولانی داشتند»

«وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلیَ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَة إِلَّا خَمْسِینَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظالِمُونَ; و ما نوح را به سوی قومش فرستادیم و او در میان آنان نهصد و پنجاه سال، درنگ کرد; (ولی تبلیغ او جز در گروه اندکی مؤثّر واقع نشد) و سرانجام طوفان (عظیم) آنان را فرا گرفت در حالی که ستمکار بودند».  

سوره عنکبوت آیه 14
 

#آیات_مرتبظ

#داستان

در برخی روایات آمده که وقتی حضرت نوح (علیه السلام) از هدایت قومش ناامید شد به خداوند عرض کرد: چه زمانی کار ساخت کشتی را شروع کنم؟ خداوند فرمود: یک هسته خرما بکار، هر وقت درخت خرما ثمر داد کارت را شروع کن! نوح پیامبر(علیه السلام) هسته خرما را کاشت آنقدر صبر کرد تا درخت خرما به بار نشست. سپس خطاب به خداوند عرض کرد: آیا زمان مجازات و عذاب این قوم سرکش فرا نرسیده است؟ خداوند فرمود: نه، هسته دیگری بکار و تا زمان به ثمر نشستن آن صبر کن. حضرت نوح(علیه السلام) هسته دیگری کاشت و منتظر ماند. وقتی به ثمر نشست دوباره سؤال خود را مطرح کرد. چندین بار این داستان تکرار شد تا زمان موعود فرا رسید.

منبع: کتاب زندگی پر ماجرای نوح(ع)، آموزه ها و عبرت ها (آیت الله مکارم)

#داستان

#روایات

عمر طولانی افتخاری برای حضرت نوح(علیه السلام) بود. هیچ یک از پیامبران به اندازه آن حضرت اشتغال به تبلیغ آیین الهی نورزیده و همچون او امر به معروف و نهی از منکر نکردند. چون عمر دیگر انبیا نسبت به آن حضرت کوتاه بود; امّا مشکل مهم آن حضرت این بود که ابزار کافی برای بیان نظراتش نداشت. نه مسجدی، نه سالن اجتماعاتی، نه مرکز دیگری که بتوان مردم را در آن جمع کرد. و لذا مترصّد اجتماع مردم به مناسبت عروسی یا عزا و مانند آن بود. هنگامی که متوجّه می شد مردم به هر علّت در گوشه ای جمع شده اند در جمع آنها حاضر می شد و به تبلیغ دین خدا می پرداخت. با زبان خوش همراه با مهربانی و عطوفت و محبّت، حرفش را می زد و دعوت خدا را به آنها ابلاغ می کرد. علاوه بر این، برنامه تبلیغی خصوصی و خانه به خانه هم داشت. طبق برخی از روایات درِ خانه های مردم را می زد و می گفت: «قولوا لا اله الا الله تفلحوا» (تفسیر اثنى عشرى، ج 13، ص 328 و ترجمه تفسیر منهج الصادقین، ج 5، ص 644.) اگر می خواهید سعادتمند و خوشبخت شوید بتها را رها کنید و به خدای یگانه ایمان آورید. آن حضرت شب و روز، آشکار و پنهان، و خلاصه به هر شکل ممکن مردم را به سوی خدا دعوت می کرد.

#داستان

#روایات

عمر طولانی افتخاری برای حضرت نوح(علیه السلام) بود. هیچ یک از پیامبران به اندازه آن حضرت اشتغال به تبلیغ آیین الهی نورزیده و همچون او امر به معروف و نهی از منکر نکردند. چون عمر دیگر انبیا نسبت به آن حضرت کوتاه بود; امّا مشکل مهم آن حضرت این بود که ابزار کافی برای بیان نظراتش نداشت. نه مسجدی، نه سالن اجتماعاتی، نه مرکز دیگری که بتوان مردم را در آن جمع کرد. و لذا مترصّد اجتماع مردم به مناسبت عروسی یا عزا و مانند آن بود. هنگامی که متوجّه می شد مردم به هر علّت در گوشه ای جمع شده اند در جمع آنها حاضر می شد و به تبلیغ دین خدا می پرداخت. با زبان خوش همراه با مهربانی و عطوفت و محبّت، حرفش را می زد و دعوت خدا را به آنها ابلاغ می کرد. علاوه بر این، برنامه تبلیغی خصوصی و خانه به خانه هم داشت. طبق برخی از روایات درِ خانه های مردم را می زد و می گفت: «قولوا لا اله الا الله تفلحوا» (تفسیر اثنى عشرى، ج 13، ص 328 و ترجمه تفسیر منهج الصادقین، ج 5، ص 644.) اگر می خواهید سعادتمند و خوشبخت شوید بتها را رها کنید و به خدای یگانه ایمان آورید. آن حضرت شب و روز، آشکار و پنهان، و خلاصه به هر شکل ممکن مردم را به سوی خدا دعوت می کرد.

منبع: زندگی پر ماجرای نوح(ع)، آموزه ها و عبرت ها (آیت الله مکارم)

#داستان

#روایات

صبر و استقامت و پایداری را باید از حضرت نوح(علیه السلام) آموخت. در روایتی آمده است: «مَنِ اسْتَدامَ قَرْعَ الْبابِ وَ لَجَّ وَلَجَ; (غرر الحکم، ص 193، ح 3758.) کسی که در خانه ای را بکوبد و اصرار کند بالاخره در به رویش باز می شود». شرط پیروزی در تمام مراحل زندگی صبر و استقامت است و بدون آن انسان به جایی نمی رسد. یکی از فرماندهان بزرگ در میدان جنگ شکست خورد. از میدان گریخت و به خرابه ای پناه برد. در آن جا مورچه ای، که دانه ای به دندان گرفته بود و سعی می کرد از دیوار خرابه بالا برود و دانه را به لانه اش برساند، توجّه او را به خود جلب کرد. مورچه تا نیمه های راه از دیوار بالا می رفت و بر اثر خستگی همراه دانه به زمین می افتاد، امّا تسلیم نمی شد و مجدّداً دانه را برداشته و مشغول بالا رفتن از دیوار می شد. مورچه بارها این کار را تکرار کرد تا بالاخره موفّق شد ارتفاع دیوار را طی کند و دانه را به لانه اش برساند. فرمانده مأیوس شکست خورده، وقتی این تلاش خستگی ناپذیر را از مورچه مشاهده کرد، درس صبر و استقامت گرفت و به میدان بازگشت و نیروهایش را جمع کرد و سازماندهی جدیدی داد و به دشمن یورش برد و پیروز شد.
بنابراین، برای رسیدن به پیروزی نباید از صبر و استقامت و پایداری غافل شد.

منبع: زندگی پر ماجرای نوح(ع)، آموزه ها و عبرت ها (آیت الله مکارم)

#متفرقه

#نظرات_شخصی

حضرت نوح علیه السلام ، پیوسته قومش را به عبادت و پرستش خدای یکتا دعوت می نمود و از پرستش بتها نهی می کرد و از عذاب روز بزرگ (قیامت و طوفان) برحذرشان می داشت. اَشراف خود کامه، که دارای روح شیطانی بودند،ضلالت و گمراهی خود را به نوح نسبت دادند؛ولی آن حضرت با ادب و متانت می فرمود:«من وگمراهی؟من فرستاده ای از جانب پروردگار جهانیانم که پیامهای الهی را به شما ابلاغ می کنم.»اما قوم حضرت نوح اعتراض می کردند که او فردی معمولی و عادی است و می گفتند:«خدا باید فرشته ای را به پیامبری بفرستد.»آنها با تکبرو خود برتربینی او را دروغزن و دیوانه می خواندند و پیروان او را یک مشت اراذل و اوباش بر می شمردند .

منبع: برگرفته شده از آیات و روایات مربوطه

#متفرقه

#آیات_مرتبط

نوح علیه السلام پس از سالها تلاش برای هدایت مردم ، دستوریافت تا کشتی بسازد.او در شهر کوفه به ساختن کشتی بزرگی پرداخت،و خداوند به او وحی فرمود که نشانه عذاب و توفان ، جوشیدن آب از تنور است:حَتَّی إِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِیهَا مِنْ کُلِّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ وَأَهْلَکَ إِلاّ مَنْ سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلاّ قَلِیلٌ هود/40 ؛ تا وقتی که فرمان در رسید و تنور فوران کرد.

منبع: برگرفته شده از آیات مرتبط

#متفرقه
نوح علیه‌السلام اوّلین پیامبر فرستاده شده به سوى تمام مردم زمین‌ است.

منبع: تاریخ الطبری (محمد بن جریر)

#متفرقه
حضرت نوح علیه السلام اوّلین پیامبرى است که عذاب -استیصال‌- در زمان وى نازل گردید.
 منبع: اعلام القرآن (خزائلی)
 

#متفرقه

 «نوح» فرستاده بزرگ پروردگار، با قاطعیتى که ویژه پیامبران اولوا العزم است، در نهایت شجاعت و شهامت، با نفرات کم و محدودى که داشت، در مقابل دشمنان نیرومند و سرسخت ایستادگى مى کند، و قدرت آنها را به باد مسخره مى گیرد، و بى اعتنائى خویش را به نقشه ها و افکار و بت هاى آنها نشان مى دهد، و به این وسیله یک ضربه محکم روانى بر افکارشان وارد مى سازد.

منبع: تفسیر نمونه

#متفرقه

بخش اعظمی از داستان حضرت نوح(ع) در سوره «هود» آمده و بعد از آن در سوره «نوح» و سوره «انبیاء» نیز از نوح‌نبی یاد شده است. از ویژگی‌های حضرت نوح این است که وی عمر طولانی داشته است تا جایی‎که در قران و برخی منابع برای او ۹۵۰ سال عمر ذکر شده است و برخی نیز گفته‌اند که این ۹۵۰ سال فقط عمر تبلیغی اوست و این حضرت بین هزار تا دو هزار و پانصد سال عمر کرده است به همین خاطر به او لقب «شیخ‌الانبیاء» داده‌اند.

منبع: آیت‌الله سیداحمد میرعمادی

#متفرقه

  از دیگر ویژگی‎های حضرت نوح(ع) که در قرآن مدنظر است می‎توان به دین و شریعت وی اشاره کرد در بین ۱۲۴ هزار پیامبری که داشته‌ایم تنها پنج نفر آن‌ها «اولوالعزم» یعنی پیامبران صاحب دین و شریعت بوده‌اند که حضرت نوح اولین آن‌هاست و به ترتیب ابراهیم، موسی و عیسی و حضرت محمد(ص) جزء پیامبران اولوالعزم هستند.

منبع: آیت الله سید احمد میرعمادی

#متفرقه

حضرت نوح(ع) در بین پیامبران الهی بیشترین زحمت و سختی‎ها را تحمل کرد و کمترین پیروان را داشت به‌نحوی‌که حتی فرزند و همسرش هم پیرو او نشدند و گفته شده وی تنها ۸۰ نفر پیرو داشته است با این حال او در راه دعوت به حق و توحید ایستادگی و مقاومت کرد.

منبع: آیت الله سید احمد میر عمادی

#متفرقه

یکی از ویژگی های حضرت نوح(ع) عدم همراهی همسر و فرزندش با وی است و این خیلی سخت است که یک پیامبر الهی همسر و فرزندش او را همراهی نکردند تا جایی‌که ضرب‌المثل شد که «پسر نوح با بدان بنشست خاندان نبوتش گم شد» کمااینکه در تاریخ انقلاب اسلامی نیز چنین مسئله‌ای را شاهد بودیم و برخی از بزرگان بودند که فرزندان‌شان با آن‌ها همراهی نکردند و این‌ها از فرزندان خود تبری پیدا کردند.

منبع: آیت الله سید احمد میرعمادی

#متفرقه

درس زندگی نوح(ع) برای ما استقامت در مسیر دعوت به حق و عدالت است حضرت نوح ۹۵۰ سال استقامت کرد و مایوس نشد باید از نوح درس بگیریم و مایوس نشویم نه از کمی یار و یاور و نه از کثرت دشمن بترسیم و در اجرای دین خدا هیچ واهمه‌ای نداشته باشیم.

منبع:آیت الله سید احمد میرعمادی

#متفرقه

#روایات

آنچه بیشتر در دعوت نوح به چشم مى خورد، پایدارى و مداومت و استقامت در تبلیغ است. وى 950 سال همه شیوه ها و اسالیب اقناع، انذار، القا و تعلیم و تربیت را براى قوم خویش آزمود، اما به لحاظ کورباطنى و حق ناپذیرى و لجاجت قومش، جز به ایمان گروهى اندک توفیق نیافت. در حدیث آمده: «سأل الشامى أمیرالمؤمنین عن اسم نوح ماکان؟ فقال: اسمه السکن و إنما سمى نوحا لأنه ناح على قومه ألف سنة إلا خمسین عاما؛ مرد شامی درباره نام نوح پیامبر از امیر المومنین علیه السلام پرسید، حضرت فرمود: نامش سکن بود و چون 950 سال بر گمراهى قومش گریست و اندوه خورد، نوح نامیده شد.» (بحار الانوار، ج 11، ص 286)

منبع: جمع بندی مطالب تفاسیر

#متفرقه

#نظرات شخصی

#آیات مرتبط

در قرآن مجید، براى زمینه ها و عرصه هاى گوناگون، اسوه هایى ترسیم و معرفى شده اند که هر یک در عرصه مورد نظر، کامل ترین نمونه و کارآمدترین سرمشق هدایتند. بررسى زندگانى طولانى و تبلیغ متمادى حضرت نوح، که نخستین پیامبر صاحب عزم و داراى شریعت آسمانى است، نشان مى دهد که دعوت همه جانبه و جهانى به وسیله او آغاز گردیده است. این پیامبر عظیم الشأن به همراه گروه اندک پیروانش، سعى در توسعه جهانى الهى داشته اند. اما برجسته ترین ویژگى که این دعوت را از سایر دعوت هاى الهى متمایز مى سازد، پایدارى و استقامت مثال زدنى نوح و پیروانش در استمرار تبلیغ تا سرحد توان و امکان است. سیره تبلیغى او نشان مى دهد که تنها راه پایان دعوتش، ایمان مردم و یا پایان عمر او است و هیچ عامل دیگرى باعث توقف دعوت او نمى گردد، چیزى که تمام مبلغان دینى بایستى بدان پاى بند باشند.
استقامت تبلیغى نوح را در ضمن آیات و جملات متعدد قرآنى می توان دریافت:
«ولقد أرسلنا نوحا إلى قومه فلبث فیهم ألف سنة إلا خمسین عاما؛ و به راستى، نوح را به سوى قومش فرستادیم، پس در میان آنان 950 سال درنگ کرد.» (عنکبوت/14)
«قال رب إنى دعوت قومى لیلا ونهارا؛ پروردگارا، من قوم خود را شب و روز دعوت کردم.» (نوح/5)
«وإنى کلما دعوتهم لتغفر لهم؛ و من هر بار که آنان را دعوت کردم تا ایشان را بیامرزى.» (نوح/7)
«ثم إنى دعوتهم جهارا* ثم إنى أعلنت لهم وأسررت لهم إسرارا؛ پس، من آشکارا آنان را دعوت کردم. باز من به آنان اعلام نمودم و در خلوت و پوشیده نیز به ایشان گفتم.» (نوح/8 و 9)
«قالوا یا نوح قد جادلتنا فأکثرت جدالنا؛ اى نوح با ما مجادله کردى و بسیار مجادله کردى.» (هود/32)
«أبلغکم رسالات ربى وأنصح لکم؛ پیام هاى پروردگارم را به شما مى رسانم و اندرزتان مى دهم.» (اعراف/62)

منبع: جمع بندی مطالب تفاسیر

#متفرقه

#نظرات شخصی

بى شک، وجه غالب و ویژگى دعوت حضرت نوح علیه السلام، پافشارى و پایدارى و خستگى ناپذیرى در مسیر پرفراز و نشیب و دشوار دعوت، آن هم در میان یک قوم لجوج و حق ناپذیر و باطلگر است؛ طورى که با تلاش نوح، حجت الهى تمام گردید و دهان هر کافر و مشرکى بسته شد. شاید یکى از اسرار عمر طولانى نوح، علاوه بر اعجاز الهى، اثبات عنایت وافر خداوندى به هدایت مردم و مهر بى نهایت او به انسان ها بوده است.

منبع: جمع بندی مطالب تفاسیر

#متفرقه

#نظرات شخصی

 بر اساس شواهد تاریخى و قرآنى، قوم نوح بر بت پرستى و استکبار خود پافشارى بسیار مى کردند و در برابر دعوت الهى بدون هیچ منطق سلیم و استدلال قومى مى ایستادند. نوح نیز که مأموریت ابلاغ کامل رسالت خود را داشت، هرگز تحت تأثیر این لجاجت ها قرار نگرفت و به طور مداوم آنها را به خدا و ارزش هاى الهى مى خواند: او گاه به سراغ مردم در خانه هایشان مى رفت و یا در کوچه و بازار، به طور خصوصى و با حوصله و لحن محبت آمیزى تبلیغ مى کرد، و گاه در مجالس عمومى که به منظورهایى مثل جشن و عزا تشکیل شده بود مى آمد و با صداى بلند و آشکار، فرمان خدا را بر آنها مى خواند، اما همیشه با عکس العمل نامطلوب و توهین و استهزا و گاه ضرب و جرح روبه رو مى شد، ولى با این حال، هرگز دست از کار خود بر نداشت. نگاهى کوتاه به آیات نازل شده درباره دعوت نوح به ویژه در سوره هاى اعراف، هود و نوح به خوبى استمرار و مداومت نوح را در تلاش تبلیغى نشان مى دهد.

منبع: چمع بندی مطالب تفاسیر

#متفرقه

#نکات تفسیری

#نظرات شخصی

در سوره نوح، سیر مداوم و دراز مدت دعوت نوح را در مفهوم آیات می توان اینگونه مشاهده نمود: «قال رب إنى دعوت قومى لیلا ونهارا* فلم یزدهم دعائى إلا فرارا* وإنى کلما دعوتهم لتغفر لهم جعلوا أصابعهم فى آذانهم واستغشوا ثیابهم وأصروا واستکبروا استکبارا* ثم إنى دعوتهم جهارا* ثم إنى أعلنت لهم وأسررت لهم إسرارا* فقلت استغفروا ربکم إنه کان غفارا؛ نوح گفت: پرورگارا، من قوم خود را شب و روز دعوت کردم، و دعوت من جز بر گریزشان نیفزود. و من هر بار که آنان را دعوت کردم تا ایشان را بیامرزى، انگشتانشان را در گوش هایشان کردند و رداى خویشتن بر سر کشیدند و اصرار ورزیدند و هر چه بیشتر بر کبر خود افزودند. سپس من آنها را آشکارا دعوت کردم. باز من به آنان اعلام نمودم و در خلوت و پوشیده نیز به ایشان گفتم. و گفتم از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره آمرزنده است.» (نوح/ 5 تا 10) «وقال نوح رب لا تذر على الأرض من الکافرین دیارا؛ و نوح گفت: پروردگارا، هیچ کس از کافران را بر روى زمین مگذار.» (نوح/26)
مطابق آیات فوق، سیر و روند دعوت، گاهى با محتواى جملات و گاه با کلماتى مثل «ثم» فاى ترتیب «ف» و «واو عطف» بیان مى شود که جملگى استمرار و مداومت دعوت نوح را ثابت مى نماید. مؤلف المنهج الحرکی فی القران الکریم در این زمینه مى نویسد: «نوح که شیخ الانبیاست، نخستین کسى است که این راه را عملا پیمود و هر آنچه از نیرو و تصمیم داشت به سختى و با مشقت بسیار به کار بست. گفتگوى او با خدا، این موضوع را آشکار مى کند؛ گفتگویى که بیانگر رنج هاى روحى و دردهاى باطنى و مشقت هاى بدنى او در راه تبلیغ است؛ چرا که هیچ راهى نبود مگر آن که براى هدایت قومش پیش گرفت و تمام فرصت خود را براى این منظور اختصاص داد.» 

منبع: جمع بندی کطالب تفاسیر

#متفرقه

«نوح همه اسلوب هاى دعوت را به کار گرفته، گاهى با صداى بلند و به طور آشکار، و گاهى در خفا، و گاهى نیز بین دعوت پنهانى و علنى جمع کرده است.»

منبع:  فى ظلال القرآن (سید قطب الدین)

#نکات تفسیری

" ثُمَّ إِنِّی أَعْلَنْتُ لَهُمْ وَ أَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْراراً" اعلان و اسرار دو واژه مقابل همند، اولى به معناى اظهار، و دومى به معناى اخفاء است، و ظاهر سیاق این است که مرجع ضمیر" لهم" در هر دو جا یکى است. در نتیجه معناى آیه این است که: من آنان را، هم سرى دعوت کردم و هم علنى، یک بار علنى بار دیگر سرى، تا در دعوتم همه راههایى را که ممکن است مؤثر باشد رفته باشم.
 

منبع: ترجمه المیزان

#نکات تفسیری

#نظرات شخصی

#متفرقه

مراحل دعوت حضرت نوح علیه السلام:

1. مرحله ابلاغ دعوت: در این مرحله، پیام الهى به گوش مردم، به صورت تک تک یا گروهى ابلاغ شده و رسالت الهى طى آیات متعدد براى آنها تبیین گشته است: «قال یا قوم إنى لکم نذیر مبین* أن اعبدوا الله واتقوه وأطیعون؛ نوح گفت: اى قوم من، من شما را هشدار دهنده اى آشکارم، که خدا را بپرستید و از او پروا دارید و مرا فرمان برید.» «ولقد أرسلنا نوحا إلى قومه فقال یا قوم اعبدوا الله ما لکم من إله غیره أفلا تتقون؛ و به یقین نوح را به سوى قومش فرستادیم. پس به قومش گفت: اى قوم من، خدا را بپرستید، شما را جز او خدایى نیست. مگر پروا ندارید؟» (مومنون/23)
2. مرحله دعوت فردى: پس از ابلاغ محورهاى اصلى تبلیغى، زمان اتخاذ شیوه هاى گوناگون براى اقناع و ترغیب مخاطبان فرا مى رسد، که حضرت نوح، با تلاش شبانه روزى بدان اهتمام ورزید. از جمله «فلم یزدهم دعائى إلا فرارا» و به ویژه کلمه «فرارا» مى توان استنباط نمود که دعوت فردى را حکایت مى کند، چرا که احتمال گریز و فرار یک فرد پس از شنیدن دعوت بیش از فرار جمع است و اجتماع نیرومند هرگز در مقام مواجهه از صحنه نمى گریزد. نوح در این مرحله از تمامى شیوه ها و ابزارهاى ممکن به منظور القاى پیام و اقناع مخاطبین بهره جست.
3. مرحله دعوت جهرى و علنى: پس از مدتى که از آزمایش شیوه دعوت انفرادى و مخفى گذشت، روش دعوت علنى، آشکار و با صداى بلند را در پیش گرفت و در هر موقعیت جمعى و اجتماع عمومى، رسالت خویش را به اطلاع مردم رساند. در این مرحله نیز از ابزارها و شیوه هاى متنوع اقناعى بهره جویى کرد. «ثم إنى دعوتهم جهارا؛ آن گاه من آنان را آشکارا و به صوت بلند خواندم.» 
4. مرحله دعوت توأم علنى و سرى: در این مرحله، با توجه به عدم موفقیت دعوت آشکار و پنهان در مراحل سابق، تلاش کرد تا با جمع این دو روش و به کار بستن توأم آن دو در شرایط مناسب، اهداف عالى تبلیغى را جامه عمل بپوشاند. «ثم إنى أعلنت لهم وأسررت لهم إسرارا؛ باز من به آنان اعلام نمودم و در خلوت و پوشیده نیز به ایشان گفتم.» 
5. مرحله خطاب به فطرت و تحریک باطن: تا این جا در مراحل گذشته، خطاب ها متوجه عقل و خرد مردم بود. و چون این نداها، خطاب ها و هشدارها کارگر نیفتاد و قوم نوح بر ضلال و تباهى عقیده خود باقى ماندند، نوح شیوه اى دیگر را اتخاذ کرد، که عبارت بود از خطاب به وجدان و روح خداداد و فطرت حق جوى مخاطبان. او از این طریق سعى کرد وجدان خفته آنها را بیدار و ضمیر ناخودآگاهشان را متوجه ذات لایزال و قادر متعال سازد: «فقلت استغفروا ربکم إنه کان غفارا* یرسل السماء علیکم مدرارا؛ و گفتم از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره آمرزنده است. بر شما از آسمان باران پى در پى فرستد.»

دقت در این آیه ها و مقایسه آنها با آیات دیگر نشان مى دهد که داراى لحنى آمیخته با عاطفه و شعور باطنى است و تنها حاوى استدلال عقلى نیست.

منبع: جمع بندی مطالب تفاسیر

#امام و آقا

معنای مقاومت چیست؟ معنای مقاومت این است که انسان یک راهی را انتخاب کند که آن را راه حق میداند، راه درست میداند، و در این راه شروع به حرکت کند و موانع نتواند او را از حرکت در این راه منصرف کند و او را متوقّف کند؛ این معنای مقاومت است. فرض کنید یک وقت در یک جادّه‌ای انسان به یک مسیلی برخورد میکند، به یک حفره‌ای برخورد میکند، یا در حرکت در کوهستان که میخواهد مثلاً به قلّه‌ی کوه برسد، به یک صخره‌ای برخورد میکند؛ بعضی‌ها وقتی که برخورد میکنند به این صخره یا به این مانع یا به این دزد یا به این گرگ، برمیگردند، از ادامه‌ی راه منصرف میشوند؛ بعضی نه، نگاه میکنند ببینند راه دُور زدن این صخره چیست، راه مقابله‌ی با این مانع کدام است، آن راه را پیدا میکنند یا مانع را برمیدارند یا با یک شیوه‌ی عاقلانه از مانع عبور میکنند؛ مقاومت یعنی این؛ و امام این جوری بود؛ راهی را انتخاب کرده بود و در این راه حرکت میکرد؛ این راه چه بود؟ حرف امام چه بود که بر آن ایستادگی و پافشاری میکرد؟ حرف امام حاکمیّت دین خدا بود؛ حاکمیّت دین خدا و مکتب الهی بر جامعه‌ی مسلمین و بر زندگی عموم مردم؛ این حرف امام بود. بعد از آنکه توفیق این را پیدا کرد که بر موانع غلبه پیدا کند و نظام جمهوری اسلامی را تشکیل بدهد، اعلام کرد که ما نه ظلم میکنیم، نه زیر باز ظلم میرویم؛ ظلم نمیکنیم امّا زیر بار ظلم هم نمیرویم؛ با ظالم کنار نمی‌آییم و از مظلوم حمایت میکنیم؛ این حرف امام بود.

منبع: بیانات حضرت آقا در روز سه شنبه-۱۳۹۸/۳/۱۴ 

#امام و آقا

یک خصوصیّت از خصوصیّات امام هست که بنده امروز درباره‌ی آن بیشتر میخواهم صحبت کنم و آن، خصوصیّت «مقاومت» است؛ مقاومت، ایستادگی. آن چیزی که امام را در هیئت یک مکتب، یک اندیشه، یک تفکّر، یک راه، مطرح کرد برای زمان خود و در تاریخ، بیشتر این خصوصیّت بود؛ خصوصیّت ایستادگی، مقاومت، عدم تسلیم در مقابل مشکلات و موانع. در برابر طاغوت‌ها امام مقاومت خودش را به رخ همه‌ی دنیا کشید؛ چه طاغوت داخل در دوران مبارزات که خیلی‌ها خسته‌ شدند، خیلی‌ها مشرف به ناامیدی شدند امّا امام محکم ایستاد، امام بدون ذرّه‌ای عقب‌نشینی در راه مبارزه ایستاد؛ که این مال دوران قبل از پیروزی انقلاب بود. و بعد از پیروزی انقلاب هم فشارها از نوع دیگر و به صورت همه‌جانبه‌تر در مقابل امام ظاهر شد، [امّا] امام باز هم اصل مقاومت را، ایستادگی را از دست ننهاد، مقاومت کرد.» این به جهت آن بود که تلاش دشمن و تهدید دشمن نمی‌توانست دستگاه محاسباتی امام را به هم بریزد؛ زیرا به بیّنات دین مبین اسلام متّکی بود.

منبع: بیانات حضرت آقا در روز سه شنبه-۱۳۹۸/۳/۱۴ 

#امام و آقا

پس از گذشت دو هفته از اعزام ناو آبراهام لینکلن و بمب‌افکن‌های بی‌۵۲ آمریکا به خلیج‌فارس بود که رهبر معظم انقلاب در دیدار رمضانی با مسئولان نظام (24/2/98) تأکید کردند: «در مواجهه با دشمن شعار جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی، مقاومت است.»
معظم‌له همچنین در بیاناتشان در مراسم سی‌امین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه‌الله) در 14 خرداد جاری، از «دکترین مقاومت امام خمینی (ره)» سخن گفتند و مبانی مقاومت در اندیشه حضرت امام را تبیین کرده و فرمودند: «ایستادگی و مقاومت کردن در مقابل زیاده‌خواهی دشمن و زورگیری دشمن و باج‌خواهی دشمن، راه جلوگیری از پیش آمدنِ او است؛ پس صرفه با مقاومت است.»
بسیار جای تأمل دارد که بینش و منش رهبر معظم انقلاب، ادامه و استمرار همان روش و رویکردی است که امام خمینی(ره) در برابر تهدیدهای آمریکا اتخاذ می‌فرمودند:
- «[می‌گویند] اگر چنانچه آمریکا بخواهد دخالت نظامی بکند ما چه خواهیم کرد، اصلاً این «اگر»ش را هم نباید بگویند... مگر آمریکا می‌تواند دخالت نظامی در این مملکت بکند؟... غلط می‌کند دخالت نظامی بکند... آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند... نترسید، نترسانید.»
- «مردم را در صحنه حاضر نگه دارید... آنان را در مقابل شیاطین مجهز کنید...گرانی و کمبود هست، ولی باید به خاطر اسلام مقاومت کرد»
- «می‌توانیم مقاومت کنیم... کارتر در ریاست‌جمهورشان راجع به این قضیه ایران شکست خواهند خورد و باید تجدیدنظر بکنند»
- «باید محکم بایستیم و خودمان را برای مقابله با مشکلات احتمالی آینده مهیا کنیم... توقع این را نداشته باشیم که هرچه می‌خواهیم، در خانه ما حاضر باشد»
- «می‌خواهند ایران را به سازش و تسلیم بکشند... از سختی‌ها نباید هراس داشته باشیم. آیا پیغمبر اکرم در مقابل سختی‌ها عقب‌نشینی کردند؟ آیا حاضر به تسلیم و سازش شدند؟... باید بایستیم، باید مقاومت کنیم»
- «امروز روز مقاومت است... بر صدام و آمریکا و استکبار غرب سیلی زنید» و «در برابر دولت آمریکا با همه قدرتش مقاومت می‌کنیم و از هیچ قدرتی نمی‌ترسیم»

منبع: روزنامه کیهان