21-1. فساد فرهنگی مستوجب عذاب خوار کننده است (لقمان/6 و7)


در حدیثى از امام صادق ع مىخوانیم:
الغناء مجلس لا ینظر اللَّه الى اهله، و هو مما قال اللَّه عز و جل" وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْتَرِی لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیُضِلَّ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ
در حدیثى که از" جابر بن عبد اللَّه" از پیامبر ص نقل شده مىخوانیم:
کان ابلیس اول من تغنى:
در حدیث دیگرى از امام صادق ع چنین آمده است:
بیت الغناء لا- تؤمن فیه الفجیعة، و لا تجاب فیه الدعوة، و لا یدخله الملک:
در حدیث دیگرى از همان امام ع مىخوانیم:
الغناء یورث النفاق، و یعقب الفقر
پیامها:
1- سرمایهگذارى براى مبارزه و تهاجم فرهنگى علیه حقّ، سابقهاى طولانى دارد.
«وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْتَرِی لَهْوَ الْحَدِیثِ»
2- هر آنچه در مقابل حکمت قرار گیرد، لهو و مانع رسیدن به کمال است.
«الْکِتابِ الْحَکِیمِ- لَهْوَ الْحَدِیثِ» (تعجّب از افرادى است که حکمت رایگان پیامبر معصوم را رها کرده و بدنبال خرید لهو از افراد لاابالى مىباشند.)
3- ابزار مخالفان راه خدا، منطق و حکمت نیست، سخنان لهو و بى پایه است.
«مَنْ یَشْتَرِی لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیُضِلَّ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ»
4- خرید وسایل لهو و امورى که انسان را از کمال باز مىدارد، نشانهى جهالت و نادانى است. یَشْتَرِی لَهْوَ الْحَدِیثِ ... بِغَیْرِ عِلْمٍ
5- تناسب کیفر با عمل، نشانهى عدالت است. آنها که حقّ را با تمسخر اهانت مىکنند، عذابشان اهانت آور و ذلّتبار است. یَتَّخِذَها هُزُواً ... لَهُمْ عَذابٌ مُهِین
الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج6 ؛ ص434
عَلِیِّ بْنِ یَقْطِینٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: مَنْ أَصْغَى إِلَى نَاطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ کَانَ النَّاطِقُ یُؤَدِّی عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَدْ عَبَدَ اللَّهَ وَ إِنْ کَانَ النَّاطِقُ یُؤَدِّی عَنِ الشَّیْطَانِ فَقَدْ عَبَدَ الشَّیْطَانَ.
ذیل این روایت خیلی میشه صحبت کرد
از برخی روزنامه هاو سایت ها گفت که مدام از غرب دم میزنند و پزهیز داد مخاطبان آنها را از این که با خواندن مطالب آنها ، عبادت شیطان می کنند
میتوان از شبکه های ماهواره ای گفت و خلاصه هر جور منبعی که انسان با دنبال کردن آن در واقع دارد او را می پرستد حال یا عبادت خداست یا عبادت شیطان
خریدارى کردن سخنان باطل و بیهوده یا به این گونه است که به راستى افسانههاى خرافى و باطل را با دادن پول به دست آورند.
و یا از این طریق است که براى ترتیب دادن مجالس لهو و باطل و خوانندگى کنیزان خواننده خریدارى کنند.
و یا صرف کردن مال به هر صورت و به هر طریقى که به وسیله آن به این هدف نامشروع یعنى سخنان باطل و بیهوده برسند.
عجب اینکه این کوردلان مطالب باطل و بیهوده را به گرانترین قیمت خریدارى مىکردند، اما آیات الهى و حکمت را که پروردگار، رایگان در اختیارشان گذارده نادیده مىگرفتند.
این احتمال نیز وجود دارد که خریدارى (اشتراء) در اینجا معنى کنایى داشته باشد و منظور از آن هر گونه تلاش و کوشش براى رسیدن به این منظور است.
و اما" لَهْوَ الْحَدِیثِ"، مفهوم وسیع و گستردهاى دارد که هر گونه سخنان یا آهنگهاى سرگرم کننده و غفلت زا را که انسان را به بیهودگى یا گمراهى مىکشاند در بر مىگیرد، خواه از قبیل" غنا" و الحان و آهنگهاى شهوت انگیز و هوسآلود باشد، و خواه سخنانى که نه از طریق آهنگ، بلکه از طریق محتوى انسان را به بیهودگى و فساد، سوق مىدهد.
آیه بعد به عکس العمل این گروه در برابر آیات الهى اشاره کرده، و در واقع آن را با عکس العملشان در برابر لهو الحدیث مقایسه مىکند و مىگوید:
" هنگامى که آیات ما بر او خوانده مىشود مستکبرانه روى بر مىگرداند، گویى آیات ما را نشنیده، گویى اصلا گوشهایش سنگین است" و اصلا هیچ سخنى را نمىشنود (وَ إِذا تُتْلى عَلَیْهِ آیاتُنا وَلَّى مُسْتَکْبِراً کَأَنْ لَمْ یَسْمَعْها کَأَنَّ فِی أُذُنَیْهِ وَقْراً).
و در پایان، کیفر دردناک چنین کسى را اینگونه بازگو مىکند:" او را به عذاب دردناک بشارت ده"! (فَبَشِّرْهُ بِعَذابٍ أَلِیمٍ).
تعبیر به وَلَّى مُسْتَکْبِراً اشاره به این است که رویگرداندن او تنها به خاطر مزاحمت با منافع دنیوى و هوسهایش نیست، بلکه از اینهم فراتر مىرود و انگیزه استکبار و تکبر در برابر خدا و آیات خدا که بزرگترین گناه است در عمل او نیز وجود دارد.
جالب اینکه نخست مىگوید:" آن چنان بى اعتنایى به آیات الهى مىکند که گویى اصلا آن را نشنیده و کاملا بى اعتنا از کنار آن مىگذرد" سپس اضافه مىکند:" نه تنها این آیات را نمىشنود، گویى اصلا کر است و هیچ سخنى را نمىشنود"! جزاى چنین افراد نیز متناسب اعمالشان است همانگونه که عملشان براى اهل حق درد آور بود، خداوند مجازاتشان را نیز دردناک قرار داده، و به عذاب الیمشان گرفتار مىسازد