نور در حرم نور

لَیْسُوا سَواءً مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ یَتْلُونَ آیاتِ اللَّهِ آناءَ اللَّیْلِ وَ هُمْ یَسْجُدُونَ (113) یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ وَ أُولئِکَ مِنَ الصَّالِحینَ (114) آل عمران

وَ سارِعُوا إِلى‏ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقینَ (133) آل عمران

            (18) اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنَا فِی سَائِرِ الشُّهُورِ وَ الْأَیَّامِ کَذَلِکَ (همانند ماه مبارک رمضان) مَا عَمَّرْتَنَا، وَ اجْعَلْنَا مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ‏ الَّذِینَ یَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِیها خالِدُونَ‏، وَ الَّذِینَ یُؤْتُونَ ما آتَوْا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ، أَنَّهُمْ إِلى‏ رَبِّهِمْ راجِعُونَ‏، وَ مِنَ الَّذِینَ‏ یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ وَ هُمْ لَها سابِقُونَ‏.

نکته: هر استعداد و صفتی که خدا در انسان گذاشته است، بی فایده و پوچ نیست. بلکه انسان برای هدفی که خدا تعیین کرده است، باید استفاده کند. یکی از این اوصاف صفت عجله است. «َ کانَ الْإِنْسانُ عَجُولاً / اسراء 11» این وصف عجله را انسان باید در کارهای خوب به کار بگیرد.

در کتاب کافی شریف بابی داریم به اسم «بَابُ تَعْجِیلِ فِعْلِ الْخَیْرِ» که ده روایت در آن است.

الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏2 ؛ ص142

َ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ‏ إِذَا هَمَّ أَحَدُکُمْ بِخَیْرٍ فَلَا یُؤَخِّرْهُ فَإِنَّ الْعَبْدَ رُبَّمَا صَلَّى الصَّلَاةَ أَوْ صَامَ الْیَوْمَ فَیُقَالُ لَهُ اعْمَلْ مَا شِئْتَ بَعْدَهَا فَقَدْ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ‏

          نکته: هیچ عملی را پس از قصد کردن، تاخیر نیندازیم. و کوچک نشماریم. شاید آن عملی باشد که موجب غفران ما بشود.

الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏2 ؛ ص142

َ عَنْ بَشِیرِ بْنِ یَسَارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِذَا أَرَدْتَ شَیْئاً مِنَ الْخَیْرِ فَلَا تُؤَخِّرْهُ فَإِنَّ الْعَبْدَ یَصُومُ الْیَوْمَ الْحَارَّ یُرِیدُ مَا عِنْدَ اللَّهِ فَیُعْتِقُهُ اللَّهُ بِهِ مِنَ النَّارِ وَ لَا تَسْتَقِلَّ مَا یُتَقَرَّبُ بِهِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَوْ شِقَّ تَمْرَة

الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏2 ؛ ص142

َ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ مِنَ الْخَیْرِ مَا یُعَجَّلُ

الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏2 ؛ ص143

َ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِذَا هَمَّ أَحَدُکُمْ بِخَیْرٍ أَوْ صِلَةٍ[1] فَإِنَّ عَنْ یَمِینِهِ وَ شِمَالِهِ شَیْطَانَیْنِ فَلْیُبَادِرْ لَا یَکُفَّاهُ‏[2] عَنْ ذَلِک‏

الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏2 ؛ ص143

َ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع یَقُولُ‏ مَنْ هَمَّ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَیْرِ فَلْیُعَجِّلْهُ فَإِنَّ کُلَّ شَیْ‏ءٍ فِیهِ تَأْخِیرٌ فَإِنَّ لِلشَّیْطَانِ فِیهِ نَظْرَةً[3]

من لا یحضره الفقیه ؛ ج‏3 ؛ ص156

3569 وَ- رُوِیَ عَنِ الْعَالِمِ ع أَنَّهُ قَالَ‏ اعْمَلْ لِدُنْیَاکَ کَأَنَّکَ تَعِیشُ‏ أَبَداً وَ اعْمَلْ لآِخِرَتِکَ کَأَنَّکَ تَمُوتُ غَداً[4].

          یکی از معانی این روایت را این گفته اند که در عمل آخرتی است سرعت داشته باش ولی در عمل دنیایی ات نیاز به سرعت نیست.

تفسیر القمی ؛ ج‏2 ؛ ص92

وَ فِی رِوَایَةِ أَبِی الْجَارُودِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع‏ فِی قَوْلِهِ: أُولئِکَ یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ وَ هُمْ لَها سابِقُونَ‏ هُوَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ ع لَمْ یَسْبِقْهُ أَحَدٌ

          نکته: بارزترین مصداق این آیه امیرالمومنین علیه السلام بودند که در چنین شبی توسط اشقیاء متحجر ضربت خوردند. (چون شب قدر است، خوب است که اشاره شود

بحار الأنوار (ط - بیروت) ؛ ج‏35 ؛ ص334

11- مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبَّاسِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ هَمَّامٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ عَنْ عِیسَى بْنِ دَاوُدَ عَنِ الْإِمَامِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ ع قَالَ: نَزَلَتْ فِی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ وُلْدِهِ ع‏ إِنَّ الَّذِینَ هُمْ مِنْ خَشْیَةِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ- وَ الَّذِینَ هُمْ بِآیاتِ رَبِّهِمْ یُؤْمِنُونَ- وَ الَّذِینَ هُمْ بِرَبِّهِمْ لا یُشْرِکُونَ- وَ الَّذِینَ یُؤْتُونَ ما آتَوْا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلى‏ رَبِّهِمْ راجِعُونَ- أُولئِکَ‏ یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ وَ هُمْ لَها سابِقُونَ‏.