نور در حرم نور

از قرآن استفاده مى‏شود، در قیامت براى مردم چند نوع حساب وجود دارد:

1. گروهى حساب آسان دارند. «حساباً یسیرا»(41)

2. عده‏اى سخت ودقیق حسابرسى مى‏شوند. «حساباً شدیداً»(42)، «سوء الحساب» مراد از «سوءالحساب» دقّت در حساب است.

3. بعضى بى‏حساب به دوزخ مى‏روند و نیازى به محاکمه و میزان ندارند. «فلانقیم لهم یوم القیامة وزناً»(43)

4. گروهى بى‏حساب به بهشت مى‏روند. «انما یوفى الصّابرون اجرهم بغیر حساب»(44)

طبق آنچه از روایات و احادیث متعدّد به دست مى‏آید، کسانى‏که با مردم به عفو و رحمت برخورد کنند، حسابشان آسان و کسانى‏که با مردم به سختى و دقت شدید عمل نمایند حسابشان سخت خواهد بود. افراد مشرک بى‏حساب به دوزخ و اهل صبر هم بى‏حساب به بهشت خواهند رفت.(45)

#روایت، معنی سوء الحساب

تفسیر عیاشی

عن هشام بن سالم عن أبی عبد الله ع فی قوله: «یَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ» قال: یحسب علیهم السیئات- و لا یحسب لهم الحسنات- و هو الاستقصاء

تفسیر نورالثقلین

فی مجمع البیان: أُولئِکَ لَهُمْ سُوءُ الْحِسابِ فی الحدیث: من نوقش فی الحساب عذب‏

کافی

 عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فِی قَوْلِهِ تَعَالَى وَ یَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ قَالَ یُحْسَبُ عَلَیْهِمُ السَّیِّئَاتُ وَ یُحْسَبُ لَهُمُ الْحَسَنَاتُ وَ هُوَ الِاسْتِقْصَاءُ

حَقِّی قَالَ فَجَلَسَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع مُغْضَباً ثُمَّ قَالَ کَأَنَّکَ إِذَا اسْتَقْضَیْتَ حَقَّکَ لَمْ تُسِئْ أَ رَأَیْتَ مَا حَکَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِی کِتَابِهِ- یَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ «1» أَ تَرَى أَنَّهُمْ خَافُوا اللَّهَ أَنْ یَجُورَ عَلَیْهِمْ لَا وَ اللَّهِ مَا خَافُوا إِلَّا الِاسْتِقْضَاءَ فَسَمَّاهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ سُوءَ الْحِسَابِ فَمَنِ اسْتَقْضَى بِهِ فَقَدْ أَسَاءَ.

اگه میخوایم تو مسیر بندگی قدمی برداریم این ماه وقتشه که کینه هایی که به خاطر این حساب رسی های دقیق و حرف های بیهوده به وجود اومده رو بذاریم کنار، دقت که بکنیم میبینیم همه ی این بگو مگو ها به خاطر دقت های بیخودی ه که تو تعاملات با همدیگه داریم، چرا فلان کس در فلان موقعیت فلان کار و نکرد، چرا فلان همسایه ماشینش و این طور پارک میکنه، دقت های ریز بین صاحب خانه و مستاجر و ...

کافی:

عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ قَالَ: وَقَعَ بَیْنَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع وَ بَیْنَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَسَنِ کَلَامٌ حَتَّى وَقَعَتِ الضَّوْضَاءُ بَیْنَهُمْ وَ اجْتَمَعَ النَّاسُ فَافْتَرَقَا عَشِیَّتَهُمَا بِذَلِکَ وَ غَدَوْتُ فِی حَاجَةٍ فَإِذَا أَنَا بِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع عَلَى بَابِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَسَنِ وَ هُوَ یَقُولُ یَا جَارِیَةُ قُولِی لِأَبِی مُحَمَّدٍ یَخْرُجُ قَالَ فَخَرَجَ فَقَالَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ مَا بَکَّرَ بِکَ «3» فَقَالَ إِنِّی تَلَوْتُ آیَةً مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الْبَارِحَةَ فَأَقْلَقَتْنِی قَالَ وَ مَا هِیَ قَالَ قَوْلُ اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ ذِکْرُهُ- الَّذِینَ یَصِلُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ یَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ «4»- فَقَالَ صَدَقْتَ لَکَأَنِّی لَمْ أَقْرَأْ هَذِهِ الْآیَةَ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ قَطُّ فَاعْتَنَقَا وَ بَکَیَا