12-5. دنیا مزرعه آخرت است (یوسف/47 و 48)


انبیاء آمده اند که به انسان ها اخباری از غیب بدهند که آنها بدان نیاز دارند. همان گونه که حضرت یوسف ع به مردم مصر خبری داد که اگر از آن مطلع نمی شدند، از قحطی و گرسنگی به هلاکت می رسیدند، همان گونه از ما اگر از عالم پس از مرگ و قیامت و حساب و کتاب مطلع نباشیم، هنگامی که قیامت سر می رسد به هلاکت و سختی می افتیم. و دائماً می گوییم که ای کاش کسی به ما خبر می داد.
علاوه بر این همانگونه که حضرت یوسف ع راهکار فرار از قحطی را نشان داد، که چگونه توشه ذخیره کنند برای ایام قحطی، انبیاء به ما نشان می دهند که به چه چیزی در عالم پس از مرگ نیاز داریم و آن را چگونه در دنیا باید تحصیل کنیم.
رسول الله ص در خطبه شعبانیه
َ اذْکُرُوا بِجُوعِکُمْ وَ عَطَشِکُمْ فِیهِ جُوعَ یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ عَطَشَهُ
َ أَیُّهَا النَّاسُ مَنْ فَطَّرَ مِنْکُمْ صَائِماً مُؤْمِناً فِی هَذَا الشَّهْرِ کَانَ لَهُ بِذَلِکَ عِنْدَ اللَّهِ عِتْقُ نَسَمَةٍ وَ مَغْفِرَةٌ لِمَا مَضَى مِنْ ذُنُوبِهِ فَقِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ لَیْسَ کُلُّنَا یَقْدِرُ عَلَى ذَلِکَ فَقَالَ ص اتَّقُوا النَّارَ وَ لَوْ بِشِقِّ تَمْرَةٍ اتَّقُوا النَّارَ وَ لَوْ بِشَرْبَةٍ مِنْ مَاء
ٍ أَیُّهَا النَّاسُ مَنْ حَسَّنَ مِنْکُمْ فِی هَذَا الشَّهْرِ خُلُقَهُ کَانَ لَهُ جَوَازٌ عَلَى الصِّرَاطِ یَوْمَ تَزِلُّ فِیهِ الْأَقْدَام
ُ وَ مَنْ وَصَلَ فِیهِ رَحِمَهُ وَصَلَهُ اللَّهُ بِرَحْمَتِهِ یَوْمَ یَلْقَاهُ وَ مَنْ قَطَعَ فِیهِ رَحِمَهُ قَطَعَ اللَّهُ عَنْهُ رَحْمَتَهُ یَوْمَ یَلْقَاه
همان گونه که ما در رحم نمی دانیم که این اعضای از بدن ما که رشد می کند به چه دردی می خورد، و حتی شاید فکر کنیم که بعضی از اینها زائد است. مثلا دست و پا در رحم به چه کاری می آید؟ در حالی که وقتی به دنیا می آییم می فهمیم که همه آن اعضاء لازم بوده است و اگر یکی از آنها را نداشته باشیم یا ناقص باشد، چه قدر به سختی می افتیم و حسرت می خوریم.
رابطه دنیا با آخرت هم مثل رابطه رحم با دنیا است. همه این اعمالی را که انجام می دهیم و به ما دستور داده شده است که انجام بدهیم برای این است که صفاتی در ما رشد کنند و به چیزهایی برسیم که به آنها در زندگی اخروی نیاز داریم. و اگر هرکدام از آنها را نداشته باشیم یا ناقص داشته باشیم حسرت آن را می خوریم که چرا در دنیا تحصیل نکردیم.
مثل جریان حضرت یوسف که اگر به حرف او اطمینان نمی کردند و عمل نمی کردند، هنگام قحطی حسرت می خوردند که چرا گندمی برای آن روز ذخیره نکردند.
نکته ای برگرفته از استاد عابدینی
قال امیرالمومنین علیه السلام: الناس نیام اذا ماتوا انتبهوا
ما در دنیا خوابیم و اعمال ما نیاز همان گونه که خواب نیاز به تعبیر دارد، نیاز به تعبیر دارند. تا بفهمیم که واقعیت این چیزی که می بینیم چیست؟ انبیاء این را برای ما می گویند که واقعیت خوردن مال یتیم خوردن آتش است، واقعیت غیبت خوردن گوشت برادر مومن است.
إِنَّ الَّذینَ یَأْکُلُونَ أَمْوالَ الْیَتامى ظُلْماً إِنَّما یَأْکُلُونَ فی بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَیَصْلَوْنَ سَعیراً (10) نساء
مجموعة ورام ؛ ج1 ؛ ص183
قَوْلَ رَسُولِ اللَّهِ ص الدُّنْیَا مَزْرَعَةُ الْآخِرَة