11-1. خداوند خریدار جان و مال و بهای آن بهشت است.لیس لانفسکم ثمن الا الجنة فلا تبیعوها الا بها (توبه/111)

خاتمه: در آیه شریفه انواع تأکیداتى است:
1- «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى» وقتى مشترى ذات اللّه متصف به جمیع کمالات و مفیض کل خیرات است، پس هر آینه چه گمانى به او دارى. 2- تعبیر فرموده از ایصال ثواب به بیع و شرى براى تحقیق آن. 3- «بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ» به حرف تحقیق و لام تملیک به جهت ثبوت آن. 4- «وَعْداً» تأکید براى عدم تخلف. 5- «عَلَیْهِ» و کلمه على براى وجوب است ظاهرا. 6- «حَقًّا» تأکید تحقیق. 7- «فِی التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الْقُرْآنِ» کأنه جارى مجراى اشهاد است جمیع کتب الهیه و تمام انبیاء و رسل سبحانیه بر این مبایعه. 8- «وَ مَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ» تنبیه است بر آن که حضرت احدیت دروغ و خلف وعده نفرماید البته. 9- «فَاسْتَبْشِرُوا» بشارت عبارت است از خبر صدق اولى. 10- «وَ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ» به واو عطف و کنایه و اشاره ربط داده و جمیع بین این سه. در خاتمه به جهت غایت توکید و مبالغه است یا به سبب ذکر کتب ثلاثه، پس هر ربطى در مقابل یک کتاب است.
تحفالعقول، حسن بن شعبه حرانی، ص۳۹۰.
عالی بود. ماجورین.
پیام ها
1- با داشتن خریدارى همچون خدا، چرا به سراغ دیگران برویم؟ «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى»
2- خداوند، تنها از مؤمن خریدار است، نه از منافق و کافر. «مِنَ الْمُؤْمِنِینَ»
3- در پذیرش الهى، جهاد با جان بر جهاد مالى مقدّم است. «أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ»
4- بهشت، در سایهى جهاد و شمشیر و تقدیم جان و مال به خداوند است. «لَهُمُ الْجَنَّةَ یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ»
5- اگر هدف از جهاد، خدا باشد، کشته شدن یا کشتن، تفاوتى نمىکند. «یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَ یُقْتَلُونَ»
6- هدف مؤمن از جنگ، ابتدا نابود کردن باطل و اهل آن و سرانجام شهادت است. «فَیَقْتُلُونَ وَ یُقْتَلُونَ»
7- در معامله با خدا، سود یقینى و قطعى است. «وَعْداً عَلَیْهِ حَقًّا» در مزایده با خداوند هرچه هست حقّ و به سود انسان است، بر خلاف دیگران که یا قصد جدّى نیست یا بىانگیزهو دروغ است، یا غلّو، یا از روى هوس و یا براى طرد کردن رقیب است.
8- ارزش جهاد، مجاهدان و شهیدان، مخصوص اسلام نیست، در تورات و انجیل هم مطرح است. و اگر امروزه در آن کتابها نیست، نشان تحریف آنهاست. «فِی التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِیلِ»
9- گرچه ما بر خدا حقى نداریم، امّا خداوند براى ما بر عهدهى خودش حقوقى قرار داده است. «وَعْداً عَلَیْهِ حَقًّا»
10- خداوند مجاهدان مخلص را طرف معاملهى خود قرار داده است. «بایَعْتُمْ» و نفرمود: «بعتم»