نور در حرم نور

اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زینَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَیْنَکُمْ وَ تَکاثُرٌ فِی الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ کَمَثَلِ غَیْثٍ أَعْجَبَ الْکُفَّارَ نَباتُهُ ثُمَّ یَهیجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یَکُونُ حُطاماً وَ فِی الْآخِرَةِ عَذابٌ شَدیدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٌ وَ مَا الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ مَتاعُ الْغُرُورِ (20)(سوره ی مبارکه ی حدید)(توضیح ساده ی تمثیل زیبای قرآن)

وَ مَآ أُوتِیتُم مِّن شَىْ‏ءٍ فَمَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَ زِینَتُهَا وَمَا عِندَ اللَّهِ خَیْرٌ وَأَبْقَى‏ أَفَلَا تَعْقِلُونَ(سوره ی مبارکه قصص 60)

روضة الواعظین

وَ قَالَ ع (حضرت رسول ص)مَا الدُّنْیَا فِی الْآخِرَةِ مَا یَجْعَلُ أَحَدُکُمْ إِصْبَعَهُ فِی الْیَمِّ فَلْیَنْظُرْ بِمَ تَرْجِعُ. دنیا در قبال آخرت مثل آنست که یکى از شما انگشت به دریا زند. پس بنگرد که انگشتش چه اندازه آب به خود گرفته است.

َ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع فِی بَعْضِ خُطْبَتِهِ أَیُّهَا النَّاسُ أَلَا إِنَّ الدُّنْیَا دَارُ فَنَاءٍ وَ الْآخِرَةَ دَارُ بَقَاءٍ «2» فَخُذُوا مِنْ مَمَرِّکُمْ لِمَقَرِّکُمْ (نسبت بندی بین عدد محدود و بی نهایت، یک محدود هر چقدر لذت داشته باشد در برابر لذتی نامحدود برای مدتی نامحدود هیچ است)

وَ لَا تَهْتِکُوا  أَسْتَارَکُمْ عِنْدَ مَا لَا تَخْفَى عَلَیْهِ أَسْرَارُکُمْ وَ أَخْرِجُوا مِنَ الدُّنْیَا قُلُوبَکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَخْرُجَ مِنْهَا أَبْدَانُکُمْ «4» فَفِی الدُّنْیَا حَیِیتُمْ وَ لِلْآخِرَةِ خُلِقْتُمْ «5» إِنَّمَا الدُّنْیَا کَالسَّمِّ یَأْکُلُهُ مَنْ لَا یَعْرِفُهُ إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا مَاتَ قَالَتِ الْمَلَائِکَةُ مَا قَدَّمَ وَ قَالَ النَّاسُ مَا أَخَّرَ «6» فَقَدِّمُوا فَضْلًا یَکُنْ لَکُمْ وَ لَا تُؤَخِّرُوا کَیْلَا یَکُونَ حَسْرَةً عَلَیْکُمْ «7» فَإِنَّ الْمَحْرُومَ مَنْ حُرِمَ خَیْرَ مَالِهِ وَ الْمَغْبُوطَ مَنْ ثَقَّلَ بِالصَّدَقَاتِ وَ الْخَیْرَاتِ مَوَازِینَهُ وَ أَحْسَنَ فِی الْجَنَّةِ بِهَا مِهَادَهُ وَ طَیَّبَ عَلَى الصِّرَاطِ بِهَا مَسْلَکَهُ.

رُوِیَ عَنْ عَلِیٍّ اَمیرِالمُوْمِنینَ (ع) قالَ:کُلُّ شَئٍ مِنَ الدُّنْیا سَماعُهُ اَعْظَمُ مَنْ عِیانهِ وَ کُلُّ شَئٍ مِنَ الاخِرَةِ عِیانُهُ اَعْظَمُ مِنْ سمَاعِهِ فَلْیَکْفِکُمْ مِنَ الْعِیانِ السَّماعُ وَ مِنَ الْغَیْبِ الخَبَرُ وَ اعْلَموُا اَنَّ ما نَقَصَ مِنَ الدُنْیا وَ زادَ فِی الاخِرَةِ خَیْرٌ مِمّا نَقَصَ مِنَ الاخِرَةِ وَ زادَ فِی الدُّنیا، فَکَمْ مِنْ مَنْقُوصٍ رابِحٍ و مَزیدٍ خاسِر

یا قَوْمِ إِنَّما هذِهِ الْحَیاةُ الدُّنْیا مَتاعٌ وَ إِنَّ الْآخِرَةَ هِیَ دارُ الْقَرارِ (39)(سوره ی مبارکه غافر)

#روایت، خصال، عن الامام السجاد:

َ قَالَ الْمَسِیحُ عِیسَى ع لِلْحَوَارِیِّینَ إِنَّمَا الدُّنْیَا قَنْطَرَةٌ فَاعْبُرُوهَا وَ لَا تَعْمُرُوهَا.(پل فقط آن اندازه ای اهمیت دارد که انسان را به مقصد برساند، خود پل در برابر مقصد ارزشی ندارد)

شرح نهج البلاغه ی ابن ابی الحدید

أوحى الله تعالى إلى نبی من الأنبیاء اتخذ الدنیا ظئرا و اتخذ الآخرة أما.

... و باید در امور دنیا و متعلقات این عاریت سرا زیاده از قدر ضرورت سعی نکند، و بیش از قدر لازم ملتفت آنها نشود، و خود را به مشقات سرمد گرفتار نسازد.

آری چه شقاوتی از آن بالاتر، که کسی جوهر گرانمایه از عالم قدس را صرف تحصیل خزف پاره ای چند در ظلمتکده ی دنیا نماید، و یوسف کنعان تجرد را به بهای کلاف پیره زالی فروشد.

یا متاعی را که ثمنش ملک ابد باشد به ازای خشت و خاکی دهد، و سرمایه را که سودش پادشاهی سرمد باشد بر سر خاک و خاشاکی نهد.