10-2. هزینه های تقویت بنیه دفاعی برخواهد گشت. -یوف الیکم- (انفال/60)

#تفسیر المیزان
شاید سر اینکه بعد از خطاب به شخص رسول خدا (ص) در آیات قبل یعنى آیه" فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِی الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ" و آیه" فَانْبِذْ إِلَیْهِمْ عَلى سَواءٍ" و" لا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا سَبَقُوا" و همچنین قبل از آیه" وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَها" و غیر آن که خطاب در آنها نیز متوجه شخص رسول خدا (ص) است خطاب را متوجه عموم مردم کرده و فرموده:" وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ" همین نکته باشد، زیرا گفتیم که حکومت اسلامى حکومتى است انسانى، به این معنا که حقوق همه افراد انسانها را رعایت نموده و به خواستههاى آنان احترام مىگذارد، و لو هر که مىخواهد باشد، نه اینکه خواستههاى افراد را فداى خواسته یک نفر و یا خواسته اکثریت کرده باشد.
و چون چنین است دشمن منافع یک جامعه اسلامى دشمن منافع تمامى افراد است، و بر همه افراد است که قیام نموده و دشمن را از خود و از منافع خود دفع دهند، و باید براى چنین روزى [همه باید آمادگی روحی دفاع و جهاد داشته باشند] نیرو و اسلحه زیر سر داشته باشند، تا بتوانند منافع خود را از خطر دست برد دشمن نگهدارند، گو اینکه پارهاى از ذخیرههاى دفاعى هست که تهیه آن جز از عهده حکومتها بر نمىآید، و لیکن پارهاى دیگر هم هست که مسئول تهیه آن خود افرادند، چون حکومت هر قدر هم نیرومند و داراى امکانات زیادى باشد به افراد مردم محتاج است، پس مردم هم بنوبه خود باید قبلا فنون جنگى را آموخته و خود را براى روز مبادا آماده کنند. پس تکلیف" و اعدوا ..."، تکلیف به همه است.
[معناى اینکه فرموده است: آنچه در راه خدا انفاق کنید (از مال و جان) به شما باز گردانده مىشود]
و" ارهاب- ترساندن" به وسیله تدارک دیدن نیرو هر چند خود از اغراض صحیحى است که فواید بزرگى بر آن مترتب مىشود، و لیکن غرض اصلى از تهیه دیدن قوا ارهاب نیست، و به همین جهت دنبال آن فرمود:" وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَیْءٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَ أَنْتُمْ لا تُظْلَمُونَ" تا تمامى غرض را برساند. چون غرض حقیقى از تهیه نیرو این است که به قدر تواناییشان بتوانند دشمن را دفع کنند و مجتمع خود را از دشمنى که جان و مال و ناموسشان را تهدید مىکند حفظ نمایند. و به عبارت دیگرى که با غرض دینى نیز مناسبتر است این است که به قدر تواناییشان نائره فساد را که باعث بطلان کلمه حق و هدم اساس دین فطرى مىشود و نمىگذارد خدا در زمین پرستش شود و عدالت در میان بندگان خدا جریان یابد خاموش سازند.
و این خود امرى است که فرد فرد جامعه دینى از آن بهرهمند مىشوند، پس آنچه را که افراد و یا جماعتها در این راه یعنى جهاد براى احیاى امر پروردگار انفاق مىکنند عینا عاید خودشان مىشود، چیزى که هست صورت آن عوض مىشود، چون اگر در راه خدا مال و جاه و یا نعمت دیگرى نظیر آن را انفاق کرده باشند، در حقیقت در راه ضروریات زندگى خود خرج کرده، و چیزى نمىگذرد که همان به اضافه منافع دنیایى و آخرتیش دوباره عایدش مىشود، و اگر جان خود را در این راه داده باشد در راه خدا شهید شده و در نتیجه به زندگى باقى و جاودانه آخرت رسیده است، زندگى حقیقى که جا دارد تمامى فعالیتهاى هر کس در راه به دست آوردن آن باشد.
این است اثر شهادت و کشته شدن در راه خدا از نظر تعلیمات دین، نه افتخار و نام نیک و امثال آن که احیانا بعضىها دل خود را به آن خوش کرده و در پارهاى از مقاصد دنیوى خود را به کشتن مىدهند، صاحبان این فکر هر چند به این تعلیم اسلامى که جامعه به منزله فرد واحد است که تمامى اعضایش در نفع و ضرر شریکند توجه دارند، اما این اشتباه را هم دارند که خیال کردهاند آن کمال و هدفى که فطرت بشرى انسان را به منظور رسیدن به آن وادار به
ترجمه تفسیر المیزان، ج9، ص: 154
زندگى دسته جمعى و تشکیل اجتماع مىکند همان زندگى دنیایى است و بس. آن وقت وقتى پاى دادن جان به میان مىآید فکر مىکند این چکارى است که من براى اینکه دیگران به لذایذ مادى بهترى برسند خود را به کشتن دهم غافل از اینکه تعلیم دینى نتیجه از خودگذشتگى و شهادت را صرف نام نیک و یا افتخار نمىداند، بلکه زندگى دیگرى دائم و جاویدان مىداند.و کوتاه سخن، تجهیز قوا براى غرض دفاع از حقوق مجتمع اسلامى و منافع حیاتى آن است، و تظاهر به آن تجهیزات دشمن را اندیشناک مىکند که خود تا اندازهاى و به نوعى یک نحوه دفاع است، پس اینکه فرمود:" تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّکُمْ" یکى از فواید تجهیز قوا را که عاید جامعه مىشود ذکر مىکند، و اینکه فرمود:" وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَیْءٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَ أَنْتُمْ لا تُظْلَمُونَ" این معنا را مىرساند که آنچه را در راه خدا انفاق کردهاند فوت نمىشود بلکه دوباره عایدشان مىشود بدون اینکه حق کسى از ایشان از بین برود.
و این یعنى جمله" وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَیْءٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ ..." از امثال آیه" وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ"[1] عمومىتر است، چون" خیر" بیشتر به مال گفته مىشود، و جان را شامل نمىگردد بخلاف آیه مورد بحث که فرمود:" هر چیزى که انفاق کنید".
<!-- p.MsoFootnoteText, li.MsoFootnoteText, div.MsoFootnoteText {mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-link:"Footnote Text Char"; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; text-align:justify; mso-pagination:widow-orphan; direction:rtl; unicode-bidi:embed; font-size:10.0pt; font-family:"Traditional Arabic","serif"; mso-fareast-font-family:Calibri; mso-fareast-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Traditional Arabic; mso-bidi-language:AR-SA;} span.MsoFootnoteReference {mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; vertical-align:super;} span.FootnoteTextChar {mso-style-name:"Footnote Text Char"; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-unhide:no; mso-style-locked:yes; mso-style-link:"Footnote Text"; mso-ansi-font-size:10.0pt; mso-bidi-font-size:10.0pt; font-family:"Traditional Arabic","serif"; mso-ascii-font-family:"Traditional Arabic"; mso-hansi-font-family:"Traditional Arabic"; mso-bidi-font-family:Traditional Arabic; mso-bidi-language:AR-SA;} -->
<!-- p.MsoFootnoteText, li.MsoFootnoteText, div.MsoFootnoteText {mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-link:"Footnote Text Char"; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; text-align:justify; mso-pagination:widow-orphan; direction:rtl; unicode-bidi:embed; font-size:10.0pt; font-family:"Traditional Arabic","serif"; mso-fareast-font-family:Calibri; mso-fareast-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Traditional Arabic; mso-bidi-language:AR-SA;} span.MsoFootnoteReference {mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; vertical-align:super;} span.FootnoteTextChar {mso-style-name:"Footnote Text Char"; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-unhide:no; mso-style-locked:yes; mso-style-link:"Footnote Text"; mso-ansi-font-size:10.0pt; mso-bidi-font-size:10.0pt; font-family:"Traditional Arabic","serif"; mso-ascii-font-family:"Traditional Arabic"; mso-hansi-font-family:"Traditional Arabic"; mso-bidi-font-family:Traditional Arabic; mso-bidi-language:AR-SA;} -->تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّکُمْ وَ آخَرِینَ مِنْ دُونِهِمْ لا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ یَعْلَمُهُمْ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَیْءٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَ أَنْتُمْ لا تُظْلَمُونَ «60»
و براى (آمادگى مقابله با) دشمنان، هرچه مىتوانید از نیرو و از اسبان سوارى فراهم کنید تا دشمن خدا و دشمن خودتان و نیز (دشمنانى) غیر از اینان را که شما آنان را نمىشناسید، ولى خداوند آنها را مىشناسد، به وسیله آن بترسانید، و در راه خدا (و تقویت بنیهى دفاعى اسلام) هرچه انفاق کنید، پاداش کامل آن به شما مىرسد و به شما ستم نخواهد شد.
نکته ها
این آیه دستور آماده باش همه جانبهى مسلمانان در برابر دشمنان و تهیه هر نوع سلاح، امکانات، وسایل و شیوههاى تبلیغى حتّى شعار و سرود را مىدهد که رعایت این دستورات، سبب هراس کفّار از نیروى رزمى مسلمانان مىشود.
پیامبر صلى الله علیه و آله وقتى با خبر شد که در یمن اسلحهى جدیدى ساخته شده، شخصى را براى تهیهى آن به یمن فرستاد. از آن حضرت نقل شده که با یک تیر، سه نفر به بهشت مىروند:
«سازندهى آن، آماده کننده و تیرانداز». «1»
در اسلام، مسابقات تیراندازى و اسب سوارى و برد و باخت در آنها جایز شمرده شده تا آمادگى رزمى ایجاد شود.
ضمیر «لَهُمْ»، به کفّار و کسانى که در آیهى قبل مطرح بودند و بیم خیانتشان مىرفت، برمىگردد. یعنى در برابر دشمن که همواره احتمال خیانت او حتّى در صورت عهد و پیمان
«1». تفسیر فرقان.
جلد 3 - صفحه 345
مىرود، آماده باشید.
پیام ها
1- مسلمانان باید آمادگى رزمى کامل، از نظر تجهیزات، نفرات و ... داشته باشند و آمادهى مقابله با خیانت و حمله دشمن باشند. «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ»
2- هدف از آمادگى نظامى، حفظ مکتب و وطن مسلمانان است، نه غارت و استعمار و .... وَ أَعِدُّوا لَهُمْ ...
3- دولت باید حدّاکثر توان خود را براى تأمین بودجه دفاع از نظام اسلامى و ترساندن دشمنان خدا اختصاص دهد. «مَا اسْتَطَعْتُمْ»
4- تمام مسلمانان باید آمادهى رویارویى با توطئههاى دشمن باشند و دورههاى رزمى را دیده باشند. «1» «مَا اسْتَطَعْتُمْ»
5- همه جا گفتگو و مذاکره کارساز و کافى نیست، گاهى هم باید توان و قدرت به میدان آید. «مِنْ قُوَّةٍ»
6- در هر زمان، پیشرفتهترین امکانات رزمى را براى دفاع آماده کنید و از هیچ چیز فروگذار نکنید، چه قدرت سیاسى و نظامى، چه امکانات تبلیغى و تدارکاتى. «مِنْ قُوَّةٍ»
7- ایجاد رعب در دل دشمن با هر وسیلهاى حتّى با ظاهرسازى لازم است. «مِنْ قُوَّةٍ» در حدیث آمده است: با خضاب کردن موى صورت، دشمن را بترسانید، تا نگویند ارتش اسلام پیر است. «2»
8- براى ارعاب و ترساندن دشمنان، آموزش نظامى براى زنان هم لازم است.
مِنْ قُوَّةٍ ... تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ
9- به امکانات امروز قانع نباشید و تجهیزات نظامى و دفاعى را تا مرز تهدید
«1». امام خمینى قدس سره در روزهاى اوّل پیروزى انقلاب اسلامى که جمعیّت ایران حدود سىملیون بود، فرمود: «ما باید ارتش بیست ملیونى داشته باشیم».
«2». تفسیر نورالثقلین.
جلد 3 - صفحه 346
دشمنان گسترش دهید. مِنْ قُوَّةٍ ... تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ
10- وحدت و یکپارچگى هم نوعى قدرت است، چون با تفرقه، نمىتوان دشمن را ترساند. مِنْ قُوَّةٍ ... تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ
11- در اسلام، همهى مسلمانان سربازند و بسیج مردمى ضرورى است. أَعِدُّوا، تُرْهِبُونَ، تُنْفِقُوا و ...
12- اسبهاى جنگى، آن روز و ابزار نظامى امروز، باید به حال آماده باش نگهدارى و تغذیه شود. «رِباطِ الْخَیْلِ»
13- هم آمادگى نیروها لازم است، هم تجهیزات. «مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَیْلِ»
14- اسلام، باید نظام و حکومت داشته باشد، چون بدون آن، دشمنان هراسى ندارند. «تُرْهِبُونَ بِهِ»
15- باید بُنیه دفاعى مسلمانان در زمینههاى فرهنگى، اقتصادى، سیاسى، نظامى، عقیدتى و ... چنان قوى باشد که دشمن از هر جهت بترسد و توطئههایش خنثى شود. ( «تُرْهِبُونَ بِهِ»، به طور مطلق بیان شده است)
16- هم ارزشهاى الهى باید حفظ شود و هم حقوق انسانى. «عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّکُمْ»
17- در اسلام، مکتب و کرامت انسانى مطرح است، نه اغراض شخصى، نژادى و قومى. «عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّکُمْ»
18- همهى دشمنان، شناخته شده نیستند. «لا تَعْلَمُونَهُمُ» شاید مراد منافقان باشند، چون همین تعبیر دربارهى آنان هم آمده است. «لا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ» «1»
19- تنها براى دشمنان شناخته شده برنامهریزى نکنید، بلکه پیشبینى لازم حتّى براى دشمنان ناشناختهى حال و آینده هم داشته باشید. «لا تَعْلَمُونَهُمُ»
20- تأمین قدرت دفاعى، بودجه لازم دارد، موعظه و شعار کافى نیست. «تُنْفِقُوا»
21- مردم باید در بودجهى جنگ و تأمین جبهه، مشارکت کنند و این تنها
«1». توبه، 101.
جلد 3 - صفحه 347
مخصوص زمان جنگ نیست. وَ ما تُنْفِقُوا ... (آیه مطلق است و مىرساند که مسلمانان باید همواره براى آمادگى، پول خرج کنند.)
22- اسلحه و نفرات کافى نیست، پشتیبانىهاى مالى هم لازم است. «وَ ما تُنْفِقُوا»
23- کمک به جبهه، از هر راهى؛ مالى، جانى، آبرو، اطلاعات، قلم و ... لازم است.
«مِنْ شَیْءٍ»
24- هرگونه تلاش وانفاق وبکارگیرى امکانات براى تقویت بنیه نظامى حکومت اسلامى، از مصادیق انفاق در راه خداست. «وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَیْءٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ»
25- به شرطى خیر و برکت انفاق به شما برمىگردد که در راه خدا باشد، نه از روى ریا، سُمعه، خودنمایى و روابط و ملاحظات. «فِی سَبِیلِ اللَّهِ»
26- کمکهاى مالى، سبب قدرت امّت مىشود و نتیجهى آن به خود مردم و وضع اقتصادى جامعه و عزّت مسلمانان برمىگردد. «یُوَفَّ إِلَیْکُمْ»
27- تضییع حقوق دیگران و پرداخت نکردن مزد و پاداش کارها به طور کامل، ظلم است. «یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَ أَنْتُمْ لا تُظْلَمُونَ»
Pasted from <http://wiki.ahlolbait.com/%D8%A2%DB%8C%D9%87_60_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D8%A7%D9%86%D9%81%D8%A7%D9%84>
کافی (ط - دار الحدیث)، ج4، ص: 339
3148/ 8. عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِیسى، عَمَّنْ حَدَّثَهُ:
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ، قَالَ: قُلْتُ: آیَتَانِ[1] فِی کِتَابِ اللَّهِ- عَزَّ وَ جَلَّ- أَطْلُبُهُمَا، فَلَا[2] أَجِدُهُمَا؟
قَالَ: «وَ مَا هُمَا؟».
قُلْتُ: قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ»[3] فَنَدْعُوهُ وَ لَانَرى إِجَابَةً[4]. قَالَ: «أَ فَتَرَى اللَّهَ- عَزَّ وَ جَلَّ- أَخْلَفَ[5] وَعْدَهُ؟» قُلْتُ: لَا، قَالَ: «فَمِمَ[6] ذلِکَ؟» قُلْتُ: لَا أَدْرِی[7]، قَالَ[8]: «لکِنِّی أُخْبِرُکَ، مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ- عَزَّ وَ جَلَّ- فِیمَا أَمَرَهُ، ثُمَّ دَعَاهُ[9] مِنْ جِهَةِ الدُّعَاءِ، أَجَابَهُ».
قُلْتُ: وَ مَا جِهَةُ الدُّعَاءِ؟
قَالَ: «تَبْدَأُ[10] فَتَحْمَدُ[11] اللَّهَ، وَ تَذْکُرُ نِعَمَهُ عِنْدَکَ، ثُمَّ تَشْکُرُهُ، ثُمَّ تُصَلِّی[12] عَلَى النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، ثُمَّ تَذْکُرُ ذُنُوبَکَ، فَتُقِرُّ بِهَا، ثُمَّ تَسْتَعِیذُ[13] مِنْهَا، فَهذَا جِهَةُ الدُّعَاءِ».
ثُمَّ قَالَ: «وَ مَا الْآیَةُ الْأُخْرى؟».
قُلْتُ: قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَیْءٍ فَهُوَ یُخْلِفُهُ وَ هُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ»[14] وَ إِنِّی أُنْفِقُ[15] وَ لَاأَرى[16] خَلَفاً. قَالَ: «أَ فَتَرَى اللَّهَ- عَزَّ وَ جَلَّ- أَخْلَفَ وَعْدَهُ؟» قُلْتُ: لَا، قَالَ: «فَمِمَّ ذلِکَ؟» قُلْتُ: لَا أَدْرِی، قَالَ: «لَوْ أَنَّ أَحَدَکُمُ اکْتَسَبَ الْمَالَ مِنْ حِلِّهِ، وَ أَنْفَقَهُ[17] فِی حِلِّهِ[18]، لَمْ یُنْفِقْ دِرْهَماً إِلَّا أُخْلِفَ[19] عَلَیْهِ».[20]
حدیثی از امام کاظم ع :
وَ قالَ ع إِیَّاکَ أَنْ تَمْنَعَ فِی طَاعَةِ اللَّهِ فَتُنْفِقَ مِثْلَیْهِ فِی مَعْصِیَةِ اللَّهِ.
از خرج کردن در راه طاعت خدا دریغ مکن وگرنه دو برابرش را در راه معصیت خدا خرج خواهی کرد.
از این روایت می شود اینطور استفاده کرد که کسانی که به تقویت بنیه ی داخلی (اعم از نظامی و اقتصادی و...) و ساخت داخلی قدرت که در واقع همان اعدوا لهم ما استعطتم من قوه است؛ اهمیت نمیدهند و اموال بیت المال را برای آن خرج نمیکنند به ناچار این اموال را در راه معصیت خدا خرج خواهند کرد و به مسائلی مبتلا می شوند که مجبور می شوند سرمایه ها و اموال بیت المال را در راهی که خدا نمیپسندد (مثل باج دادن به کفار و دشمنان و التماس به آنها) خرج کنند.
مثال دیگرش کشور عربستان است که به جای مصرف کردن اموال خود در راه تقویت امت اسلامی مجبور می شود چندین برابر برای رضایت اربابش آمریکا از او اسلحه بخرد یا برای او خرج کند.