نور در حرم نور

کان المراد بالاختلاف التفرق من حیث الاعتقاد و بالتفرق الاختلاف و التشتت من حیث الأبدان و قدم التفرق على الاختلاف لأنه کالمقدمة المؤدیة إلیه...

و قد أکد القرآن الدعوة إلى الاتحاد، و بالغ فی النهی عن الاختلاف، و لیس ذلک إلا لما کان یتفرس من أمر هذه الأمة، أنهم سیختلفون کالذین من قبلهم بل یزیدون علیهم فی ذلک، و قد تقدم مرارا أن من دأب القرآن أنه إذا بالغ فی التحذیر عن شی‏ء و النهی عن اقترافه کان ذلک آیة وقوعه و ارتکابه، و هذا أمر أخبر به النبی ص أیضا کما أخبر به القرآن، و أن الاختلاف سیدب فی أمته ثم یظهر فی صورة الفرق المتنوعة، و أن أمته ستختلف کما اختلفت الیهود و النصارى

و الذی یهدینا إلیه البحث بالتحلیل و التجزیة أن أصل هذا الاختلاف ینتهی إلى المنافقین الذین یغلظ القرآن القول فیهم و علیهم و یستعظم مکرهم و کیدهم فإنک لو تدبرت ما یذکره الله تعالى فی حقهم فی سور البقرة و التوبة و الأحزاب و المنافقین و غیرها لرأیت عجبا، و کان هذا حالهم فی عهد رسول الله ص و لما ینقطع الوحی ثم لما توفاه الله غاب ذکرهم و سکنت أجراسهم دفعة.

پیامبر اسلام نیز این پیش‏بینى را قبلا کرد و صریحا به مسلمانان خبر داد که:

" قوم یهود بعد از موسى 71 فرقه شدند و مسیحیان 72 فرقه و امت من بعد از من 73 فرقه خواهند شد" «1».

به دنبال هشدارى که در آیات سابق در باره تفرقه و نفاق و بازگشت به آثار دوران کفر و جاهلیت داده شد، در این دو آیه به نتائج نهایى آنها اشاره مى‏شود که چگونه کفر و تفرقه و نفاق و بازگشت به جاهلیت، موجب رو سیاهى است و چگونه اسلام و ایمان و اتحاد و صمیمیت موجب رو سفیدى است.

آیات فوق مى‏گوید: در روز رستاخیز چهره‏هایى نورانى و چهره‏هایى تاریک و سیاه خواهد بود. به آنها که چهره‏هاى سیاه و تاریک دارند گفته مى‏شود: چرا بعد از ایمان، راه کفر را پیمودید و چرا بعد از اتحاد در پرتو اسلام، راه نفاق و جاهلیت را پیش گرفتید؟ در مقابل آنها مؤمنان متحد، غرق در دریاى رحمت الهى خواهند بود و جاودانه در آن زندگى آرام بخش بسر میبرند.

بارها یادآور شده‏ایم که حالت و کیفیات زندگى انسان و پاداش و کیفرهاى او در جهان دیگر تجسمى از اعمال و روحیات و افکار او در این جهان است،

همیشه ریشه‏ى اختلافات جهل نیست، هوس‏ها نیز اختلاف برانگیز است. «وَ اخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْبَیِّناتُ»

و فی الدر المنثور، أخرج الطبرانی عن زید بن أرقم قال: قال رسول الله ص: إنی لکم فرط، و إنکم واردون علی الحوض- فانظروا کیف تخلفونی فی الثقلین؟ قیل:

و ما الثقلان یا رسول الله؟ قال: الأکبر کتاب الله عز و جل سبب طرفه بید الله، و طرفه بأیدیکم فتمسکوا به لن تزالوا و لن تضلوا، و الأصغر عترتی، و إنهما لن یفترقا حتى یردا علی الحوض. و سألت لهما ذاک ربی فلا تقدموهما فتهلکوا، و لا تعلموهما فإنهما أعلم منکم.

و فی کمال الدین، بإسناده عن غیاث بن إبراهیم عن الصادق عن آبائه ع قال: قال رسول الله ص: کل ما کان فی الأمم السالفة فإنه یکون فی هذه الأمة- مثله حذو النعل بالنعل، و القذة بالقذة

و قد روى الفریقان عنه ص أنه قال: من مات و لم یعرف إمام زمانه مات میتة جاهلیة.

اختلاف عمدتا ربط به داخل امت اسلامی  و منافقین دارد، چون کفار که اختلاف دارند(البته زمینه اش را آنها می توانند فراهم کنند مثل ترس،تحریم)

اختلاف در مقابل محور وحدت است. پس باید محور وحدت مشخص باشد. بنابر روایات محور وحدت قانون(کتاب الله) و مجری قانون(ولی الله) است.

اختلاف در هر زمانی متناسب با آن است: چون شخص والی متفاوت است. روزی رسول الله والی بود که در قرآن موارد بسیار زیادی درباره اختلاف از اوامر ایشان آمده است. روزی امیر المومنین علی علیه السلام والی بود که قاسطین، مارقین، خوارج و ... بودند. امروزه هم ولی فقیه والی است و می بینیم که جریانها و افرادی که نفاق دارند یا در عمل همرنگ جریان  نفاق دارند

از روشن ترین جریان های نفاق حکام عرب مخصوصا آل سعود است که از محور قرآن تخطی کرده اند مثل فلسطین، داعش، یمن و...

سخت ترین عذابها برای جریان اختلاف افکن است که در قران به انواع زیاد از آن یاد شده است: ابطال عمل، عذاب سعیر، عذاب عظیم والیم و روسیاهی در آخرت

در مقابل اینان کسانی هستند که وحدت را حول محور حفظ می کنند که در رضوان و بهشت جاودان و روسفیدی در اخرت برای آنهاست