5-16.طه/132 اهمیت دستور فرزندان به نماز

قال رسول الله (ص): کلکم راع و کلکم مسئول عن رعیته فالامام راع و هو المسئول عن رعیته و الرجل فی أهله راع و هو مسئول عن رعیته و
المرأة فی بیت زوجها راعیة و هی مسئولة عن رعیتها و الخادم فی مال سیده راع و هو مسئول عن رعیته و الرجل فی مال أبیه راع و هو مسئول
عن رعیته و کلکم راع و کلکم مسئول عن رعیته عوالی اللالی، ج 1، ص 129
قال علی بن الحسین (ع): وَ أَمَّا حَقُّ وَلَدِکَ فَأَنْ تَعْلَمَ أَنَّهُ مِنْکَ وَ مُضَافٌ إِلَیْکَ فِی عَاجِلِ الدُّنْیَا بِخَیْرِهِ وَ شَرِّهِ وَ أَنَّکَ مَسْئُولٌ عَمَّا وَلِیتَهُ مِنْ حُسْنِ
الادَبِ وَ الدَّلالَةِ عَلَی رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الْمَعُونَةِ عَلَی طَاعَتِهِ من لا یحضره الفقیه
قرآن به پیغمبرش مىگوید: به زن و بچهات دستور بده نماز بخوانند. بعد مىگوید «وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها» پشت کار هم داشته باش. نگو آقا من به او گفتم گوش نداد. این آیه مهم است. زمانى مىگوییم آقا ما ده بار گفتهایم، گوش نداده است «وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها» یعنى صد بار بگو.
پدر و مادر شکست خورده پدر و مادرى هستند که براى این که فرزندانشان را از خواب بیدار کنند مىگویند غذا سردشد، مدرسه دیر شد نه نماز قضا شد. نماز تشکر از خداست. پدر و مادر باید براى فرزندانشان در این مورد صحبت کنند. به یک سگ اگر غذا بدهى دم تکان مىدهد و از خانه حفاظت مىکند و حال ما نباید در مقابل اینهمه نعمت نمازبخوانیم؟ اگر انسان گفت الله اکبر دیگر آمریکا برایش بزرگ نیست. وقتى مىگوید «إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعینُ» (فاتحه/ 5) بنده تو هستم، دیگر پس بنده شهوت نیست. «وَ إِیَّاکَ نَسْتَعینُ» یعنى فقط از تو کمک مىخواهم پس جلوى دیگران دست دراز نمىکند و وقتى مىگوید «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ» (فاتحه/ 6) خطهاى انحرافى را نمىپذیرد و الحمد لله به این معناست که ستایش غیر خدا و تملق دیگرى را نمىگوید.
پس نماز سازنده است و همان مقدار که به کفش و لباس و... بچه دقت مىکنید باید به معنویات فرزندتان نیز توجه کنید. همکاران امور تربیتى و پدران و مادران باید باهم همکارى کنند و به یکدیگر کمک کنند و پدر و مادرهایى که هنرى دارند به امور تربیتى کمک کنند. وشما برادران و خواهران که مسؤولین انجمن اسلامى دبیرستانها هستیدسعى کنید نماز را محور قرار دهید.
اگر خواستید فساد در دبیرستانها کم شود قرآن فرموده: «إِنَّ الصَّلاهَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ» (عنکبوت/ 45) بچهاى که نماز خواند یامنحرف نمىشود و یا اگر هم شد متوجه مىشود و برمى گردد. نماز- نماز- نماز
قُلْ إِنَّ الْخاسِرینَ الَّذینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلیهِمْ یَوْمَ الْقِیامَه
رَبِّ اجْعَلْنى مُقیمَ الصَّلاهِ وَ مِنْ ذُرِّیَّتى
وَ یَطُوفُ عَلَیهِْمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ کَأَنهَُّمْ لُؤْلُؤٌ مَّکْنُونٌ(24)
وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلىَ بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ(25)
قَالُواْ إِنَّا کُنَّا قَبْلُ فىِ أَهْلِنَا مُشْفِقِینَ(26)
فَمَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا وَ وَقَئنَا عَذَابَ السَّمُومِ(27)
«خُذُوا زینَتَکُمْ عِنْدَ کُلِّ مَسْجِدٍ» (اعراف/ 31) مسجد مىروید زینت ببرید آنوقت زینت چى هست یک آیه دیگر مىفرماید که «الْمالُ وَ الْبَنُونَ زینَهُ الْحَیاهِ الدُّنْیا» (کهف/ 46) مىگوید مسجد مىروى زینت بردار برو زینت چیست مال و بچه زینت است یعنى مسجد مىروى یک خورده پول جیبت بگذار که فقیر دیدى تو مسجد بهش بده مسجد مىروى دست بچهات را هم بگیر و ببر مسجد مىروى دخترت را هم ببر، مسجد مىروى دخترت را هم ببر.
#نکاتی از آیه
تفسیر نور ج5 413
2- رهبر جامعهى اسلامى نباید از خانواده خود غافل باشد. «وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاةِ»
3- مرد نسبت به سرنوشت فکرى و دینى خانواده خود مسئول است و تنها رعایت امور مادّى آنان کافى نیست. «وَ أْمُرْ أَهْلَکَ»
4- یکى از مهمترین زمینههاى امر به معروف، خانواده ونزدیکان انسان است.
وَ أْمُرْ أَهْلَکَ ... (دایرهى اهل، به زن و فرزند منحصر نیست، بلکه همهى افراد خاندان را شامل مىشود.)
5- مبلّغ باید در مرحلهى اوّل به تبلیغ خانواده خود بپردازد. «وَ أْمُرْ أَهْلَکَ» 6- اوّلین مرحلهى تربیت، کانون خانواده است. «وَ أْمُرْ أَهْلَکَ»
7- فرمان به نماز از میان سایر واجبات، رمز بیمه شدن اعضاى خانواده است.
«وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاةِ»[1]
12- خداوند از عبادت ما سودى نمىبرد، ثمرهى آن به خود ما باز مىگردد.
«لا نَسْئَلُکَ رِزْقاً»[2]
13- سفارش به نیکىها باید جدّى وهمراه بیان آثار باشد. وَ أْمُرْ أَهْلَکَ ...
وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوى[3]
الکافی (ط - الإسلامیة) ج2 78 باب الورع ..... ص : 76
ِ عَنِ ابْنِ أَبِی یَعْفُورٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع کُونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِکُمْ لِیَرَوْا مِنْکُمُ الْوَرَعَ وَ الِاجْتِهَادَ وَ الصَّلَاةَ وَ الْخَیْرَ فَإِنَّ ذَلِکَ دَاعِیَةٌ.
#حدیث
تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب ج8 376
و فی الکافی[1]: علیّ بن إبراهیم، عن أبیه، عن بعض أصحابه، عن أبی حمزة، عن عقیل الخزاعیّ: انّ أمیر المؤمنین- صلوات اللّه علیه- کان إذا حضر الحرب، یوصی المسلمین بکلمات فیقول:
تعاهدوا الصّلاة. و حافظوا علیها. و استکثروا منها. و تقرّبوا بها- إلى أن قال علیه السّلام-: و کان رسول اللّه- صلّى اللّه علیه و آله- منصبا[1] لنفسه بعد البشرى له بالجنّة من ربّه، فقال- عزّ و جلّ-: وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها (الآیة). فکان یأمر بها أهله، و یصبّر علیها نفسه.[1]
و فی مجمع البیان[1]: روى أبو سعید الخدریّ قال: لمّا نزلت هذه الآیة، کان رسول اللّه- صلّى اللّه علیه و آله- یأتی باب فاطمة و علیّ- علیهما السّلام- تسعة أشهر عند کلّ صلاة، فیقول: الصّلاة! رحمکم اللّه! إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً. رواه ابن عقدة بإسناده من طرق کثیرة عن أهل البیت، و عن غیرهم مثل أبی بردة[2] و أبی رافع.
وَ اذْکُرْ فِی الْکِتابِ إِسْماعیلَ إِنَّهُ کانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ کانَ رَسُولاً نَبِیًّا (54)
وَ کانَ یَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلاةِ وَ الزَّکاةِ وَ کانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِیًّا (55) مریم
عَنْ یُوسُفَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سَلامٍ: أَنَّ النَّبِیَّ ص کَانَ إِذَا نَزَلَ بِأَهْلِهِ شِدَّةٌ أَمَرَهُمْ بِالصَّلاةِ ثُمَّ قَرَأَ وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها (طه- 132) مسکن الفؤاد، ص 50.