نور در حرم نور

* وَ مَا مِن دَابَّةٍ فىِ الْأَرْضِ إِلَّا عَلىَ اللَّهِ رِزْقُهَا وَ یَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَ مُسْتَوْدَعَهَا  کلٌّ فىِ کِتَابٍ مُّبِینٍ(6)

#آیه: وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یجْعَل لَّهُ مخْرَجًا(2) وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یحَْتَسِبُ

اولین چیزی که باید بدانیم این است اگر کسی تقوای الهی را رعایت کرد رزق او تضمین شده است. 

#توکل و تقوا به معنی تنبلی نیست: اما تقوا به چه معنا؟ آیا این به این معنی است که فرد در گوشه ای به نماز و روزه بگذارد؟ تقوی به این معنی ست؟ هرگز!(در تاریخ اهل بیت بوده اند کسانی که همچین کارهایی کرده اند و حضرات ع آنها را شدیدا نهی کرده اند)

به معنی گوش دادن به فرامین الهی، که یکی از این فرامین الهی کار و تلاش برای کسب و پرهیز از تنبلی است.

1)پیامبر (صلی الله علیه و آله):مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ‏ مَنْ‏ أَلْقى‏ کَلَّهُ‏ عَلَى النَّاسِ، ...(کافی) حتی اگر کسی به خاطر عبادت و راز و نیاز خرج زن و فرزند خود را گردن دیگری بیاندازد مستدرک الوسائل، ج 13، ص 13

2) مسعده بن صدقه مى‌گوید: «امام صادق علیه السلام به یکى از یارانش نوشت: پس از حمد و ثناى خدا.

با دانشمندان جدال و بحث بیهوده نکن؛ با سبک مغزان نزاع نکن که دانشمندان با تو دشمن شوند و سفیهان ناسزایت گویند و در طلب معاش سستى و تنبلى نکن تا سربار دیگران (یا خانواده‌ات) نشوى».

          3) محمد بن مسلم از امام باقر علیه السلام روایت مى‌کند که فرمود:

«من کسى را که در کار دنیایش تنبل باشد، دشمن دارم. هر کس در کار دنیایش کسل و بى‌حال باشد، در کار آخرتش بى‌حال‌تر خواهد بود.»‌

 4) اَلْعِبادَةُ عَشَرَةَ اَجْزاءٍ تِسْعَـةٌ مِنْها فی طَلَبِ الْحَلالِ
عبادت ده جزء است که نه جزء آن در کار و تلاش برای به دست آوردن روزی حلال است.

5) .. علاء گفت: از برادرم «عاصم بن زیاد» به شما شکایت می کنم: فرمود: مگر او را چه شده است؟گفت: عبای (پشمینه) پوشیده و از دنیا کناره گرفته است.

امام علیه السلام فرمود: او را بیاورید. هنگامی که آمد به او فرمود: ای دشمنک جان خویش شیطان تو را سرگردان ساخته آیا تو به زن و فرزندانت رحم نمی کنی؟ ...

#چه کاری؟ و چه میزان کار؟

 هر کس به فراخور حال خودش ولی همان کاری که خدا گفته و همان میزان که خدا گفته. ممکن است کسی به دلایل وظایفی که دارد اصلا خدا از او نخواهد حتی دقیقه ای وقت برای امرار معاش بگذارد شخص دیگری وظیفه ی الهی اش این باشد که تعداد ساعات زیادی در منصب کار باشد.

اگر کسی به آن میزان که خدا از او میخواهد، آن کاری را که مورد پسند خداست انجام داد یقین بداند که رزق او مقدر شده و به او میرسد . قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکلِّ شىْءٍ قَدْرًا و او اگر بر فرض آن کاری را میکرد که مردم میگفتند سود بیشتر در آن است باز هم همین مقدار به او میرسید.

#داستان در مورد اینکه همان مقدار رزق که مقدر است میرسد: دخل علی ع المسجد و قال لرجل أمسک على بغلتی فخلع لجامها و ذهب به فخرج علی ع بعد ما قضى صلاته و بیده درهمان لیدفعهما إلیه مکافأة له فوجد البغلة عطلا فدفع إلى أحد غلمانه الدرهمین لیشتری بهما لجاما فصادف الغلام اللجام المسروق فی السوق قد باعه الرجل بدرهمین فأخذه بالدرهمین و عاد إلى مولاه فقال علی ع إن العبد لیحرم نفسه الرزق الحلال بترک الصبر

#اگر کسی این مطالب را دانست دیگر غم و غصه ی روزی را نمیخورد، به خاطر روزی هر کاری نمیکند، به خاطر روزی نماز اول وقت را ترک نمیکند، به خاطر روزی ترک روزه نمیکند، به خاطر روزی ترک رسیدگی به والدین و خانواده نمیکند.  عَنْهُ ص أَنَّهُ قَالَ: إِنَّ مِنَ الذُّنُوبِ ذُنُوباً لَا یُکَفِّرُهَا صَلَاةٌ وَ لَا صَدَقَةٌ قِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ فَمَا یُکَفِّرُهَا قَالَ الْهُمُومُ فِی طَلَبِ الْمَعِیشَةِ.(مستدرک وسائل)

#باید دانست که دست خدا بسته نیست و روزی از همین قواعدی که ما ساخته ایم پیروی نمیکند.

1)     روایت: رزق به احمق داده می شود که عاقل عبرت بگیرد:کافی: عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَیْمَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ‏ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى وَسَّعَ فِی أَرْزَاقِ الْحَمْقَى لِیَعْتَبِرَ الْعُقَلَاءُ وَ یَعْلَمُوا أَنَّ الدُّنْیَا لَیْسَ یُنَالُ مَا فِیهَا بِعَمَلٍ وَ لَا حِیلَةٍ.

2)     حضرت حق فرموده است: «به عزت و جلال خودم قسم! اگر تمام انسان‌ها سوزن فروش بشوند، رزق همه را می‌رسانم»