نور در حرم نور

ص 420

وَ لَقَدْ کانُوا عاهَدُوا اللَّهَ مِنْ قَبْلُ لا یُوَلُّونَ الْأَدْبارَ وَ کانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْؤُلاً (15) قُلْ لَنْ یَنْفَعَکُمُ الْفِرارُ إِنْ فَرَرْتُمْ مِنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ وَ إِذاً لا تُمَتَّعُونَ إِلاَّ قَلیلاً (احزاب/16)

قُلْ مَنْ ذَا الَّذی یَعْصِمُکُمْ مِنَ اللَّهِ إِنْ أَرادَ بِکُمْ سُوءاً أَوْ أَرادَ بِکُمْ رَحْمَةً وَ لا یَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِیًّا وَ لا نَصیراً (17)

شاید مناسب باشد که دسته آیات مربوط به ترس و ضعف ایمان و باور برخی از مسلمانان در جنگ احزاب و همچنین قوت ایمان برخی مومنین و باور به وعده های الهی به طور کامل برای مردم بیان شود و در ضمن آن باورهای زیر به عنوان پیام گفته شود:

- باور به اینکه ضار و نافع خداست و این فکر اشتباه است که با فرار از وظیفه و پیمان های الهی به منافعی دست پیدا خواهیم کرد. (16 و 17)

- کسانی که ایمان ضعیفی دارند در هنگام جنگ و سختی ها پا پس می کشند و پیامبر و مومنین را تنها میگذارند و به راحتی به وعده های الهی گمان بد می برند و آنها را دروغ و افسانه می پندارند. (آیه20 و18 و 14 و 12 و...)

- مومنین وقتی سختی ها را می بینند تازه بر ایمانشان افزوده می شود و آنها را مقدمه ی تحقق وعده های الهی میدانند (22)

- ...