2-5 فرزند زخیره آخرت، سرمایه یا هزینه (223 بقره)

27294- 1- «8» مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ الْوَلَدُ الصَّالِحُ رَیْحَانَةٌ مِنَ اللَّهِ قَسَمَهَا بَیْنَ عِبَادِهِ وَ إِنَّ رَیْحَانَتَیَّ مِنَ الدُّنْیَا الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ ع- سَمَّیْتُهُمَا بِاسْمِ سِبْطَیْنِ مِنْ بَنِی إِسْرَائِیلَ شَبَّراً وَ شَبِیراً.

۱۱ خرداد ۹۵ ، ۰۸:۰۰

سلمان علی زاده

27298- 5- «3» وَ عَنْهُمْ عَنْ أَحْمَدَ عَنْ شَرِیفِ بْنِ سَابِقٍ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ أَبِی قُرَّةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ مَرَّ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ ع بِقَبْرٍ یُعَذَّبُ صَاحِبُهُ ثُمَّ مَرَّ بِهِ مِنْ قَابِلٍ فَإِذَا هُوَ لَا یُعَذَّبُ فَقَالَ یَا رَبِّ مَرَرْتُ بِهَذَا الْقَبْرِ عَامَ أَوَّلَ (وَ هُوَ) «4» یُعَذَّبُ وَ مَرَرْتُ بِهِ الْعَامَ فَإِذَا هُوَ لَیْسَ یُعَذَّبُ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَیْهِ أَنَّهُ أَدْرَکَ لَهُ وَلَدٌ صَالِحٌ فَأَصْلَحَ طَرِیقاً وَ آوَى یَتِیماً فَلِهَذَا غَفَرْتُ لَهُ بِمَا عَمِلَ‏ «5» ابْنُهُ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مِیرَاثُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ عَبْدِهِ الْمُؤْمِنِ وَلَدٌ یَعْبُدُهُ مِنْ بَعْدِهِ ثُمَّ تَلَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع آیَةَ زَکَرِیَّا رَبِ‏ فَهَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا یَرِثُنِی وَ یَرِثُ مِنْ آلِ یَعْقُوبَ وَ اجْعَلْهُ رَبِّ رَضِیًّا «6».

۱۱ خرداد ۹۵ ، ۲۰:۲۸

حسین منیب

عمل، دوستی است که از انسان جدا نمی شود

رسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله: إنَّ لأِحَدِکُم ثَلاثَةَ أخِلاّءَ: مِنهُم مَن یُمَتِّعُهُ بِما سَألَهُ فذلکَ مالُهُ، و مِنهُم خَلیلٌ یَنطَلِقُ مَعَهُ حَتّی یَلِجَ القَبرَ و لا یُعطیِهِ شَیئا و لا یَصحَبُهُ بَعدَ ذلکَ فَاُولئکَ قَریبُهُ، و مِنهُم خَلیلٌ یَقولُ: وَ اللّهِ أنا ذاهِبٌ مَعَکَ حَیثُ ذَهَبتَ و لَستُ مُفارِقَکَ! فذلکَ عَمَلُهُ، إن کانَ خَیرا و إن کانَ شَرّا.

عنه صلی الله علیه و آله: یَتبَعُ المَیِّتَ ثَلاثَةٌ: أهلُه و مالُهُ و عَمَلُهُ، فیَرجِعُ اثنانِ و یَبقی واحِدٌ ؛ یَرجِعُ أهلُهُ و مالُه و یَبقی عَمَلُهُ.

عنه صلی الله علیه و آله: إذا ماتَ الإنسانُ انقَطَعَ عَمَلُهُ إلاّ مِن ثَلاثٍ: إلاّ مِن صَدَقَةٍ جارِیَةٍ، أو عِلمٍ یُنتَفَعُ بِهِ، أو وَلَدٍ صالِحٍ یَدعو لَهُ.

جلد 8، صفحه 150-میزان الحکمه با ترجمه فارسی

۱۲ خرداد ۹۵ ، ۰۶:۴۴

حسین منیب

#نظر
بین همه باور های این جز بنظرم این از همه برای مخاطبین جذاب تر باشد.

۱۷ خرداد ۹۵ ، ۱۶:۱۴

امیرحسین صفاریان

#شعر
(شعری درباره ی غصه نخوردن برای روزی فرزند))

یکی طفل دندان برآورده بود
پدر سر به حیرت فرو برده بود

که من نان و برگ از کجا آرمش
مروت نباشد که بگذارمش

چو بیچاره گفت این سخن پیش جفت
نگر تا زن او را چه مردانه گفت

مخور هول ابلیس تا جان دهد
هم آنکس که دندان دهد نان دهد

۱۷ خرداد ۹۵ ، ۱۶:۱۵

امیرحسین صفاریان

#شعر
فرزند بنده ای است خدا را،غمش مخور
تو کیستی که به ز خدا بنده پروری

۱۷ خرداد ۹۵ ، ۱۶:۲۳

امیرحسین صفاریان

#علمی
محققان دانشگاه سیمون فرازر در کانادا در مطالعه ای که در مجله PLOS One منتتشر شد، نشان دادند که طول تلومرها در زنانی که فرزندان بیشتری داشتند، بلندتر از زنانی بود که کودکان کمتری داشتند؛ به همین دلیل فرزندآوری بیشتر، پیری دیرتر را برای زنان به همراه دارد.^[۲]

۱۷ خرداد ۹۵ ، ۱۶:۲۵

امیرحسین صفاریان

#مطلب
نگاه به فرزند تنها نگاه دنیوی نیست، فرزند صالح هم به درد دنیا می خورد هم آخرت. فرزند در دنیا و آخرت نورچشم است. در دنیا یار و یاور پدرومادر است. نگاه مهربانانه فرزند به چهره پدر و مادر به اندازه عبادت ارزش دارد. او یاد گرفته است به آنها نباید اف بگوید و می داند والدین چه شأن ومنزلت بالا و خطیری دارند و اگر سعادت و خوشبختی می خواهد نباید نسبت به والدینش حتی ابراز ناراحتی درونی کند.

داشتن چنین فرزندی برای پدر و مادر سعادت دنیوی است. درصحیفه سجادیه دعاهای زیادی درباره فرزند وجود دارد و یاد می دهد نگاهمان به فرزند چگونه باشد. امام سجاد(ع) می فرماید: «خداوندا این بچه ها را یاور من قراربده و کاری کن که اینها دورمن بگردند و زینتم باشند و تنهایم نگذارند».امام باقر(ع) سعادت مرد را آن می داند که فرزندانی داشته باشد و از آنها برای احتیاجات روزمره اش کمک بگیرد. پیامبر(ص) نیز با تشبیه فرزند به میوه درخت، فرزند را میوه دل می نامد و فرزند صالح را گلی از گلهای بهشت می داند.

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۴:۲۴

امیرحسین صفاریان

عَنِ السَّکُونِیِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) وَ أَنَا مَغْمُومٌ مَکْرُوبٌ فَقَالَ لِی:" یَا سَکُونِیُّ مِمَّا غَمُّکَ؟" قُلْتُ: وُلِدَتْ لِی ابْنَةٌ. فَقَالَ:" یَا سَکُونِیُّ عَلَی الارْضِ ثِقْلُهَا وَ عَلَی اللَّهِ رِزْقُهَا تَعِیشُ فِی غَیْرِ أَجَلِکَ وَ تَأْکُلُ مِنْ غَیْرِ رِزْقِکَ". فَسَرَّی وَ اللَّهِ عَنِّی. فَقَالَ لِی:" مَا سَمَّیْتَهَا" قُلْتُ: فَاطِمَةَ. قَالَ:" آهِ آهِ" ثُمَّ وَضَعَ یَدَهُ عَلَی جَبْهَتِهِ فَقَالَ:" قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) حَقُّ الْوَلَدِ عَلَی وَالِدِهِ إِذَا کَانَ ذَکَراً أَنْ یَسْتَفْرِهَ أُمَّهُ وَ یَسْتَحْسِنَ اسْمَهُ وَ یُعَلِّمَهُ کِتَابَ اللَّهِ وَ یُطَهِّرَهُ وَ یُعَلِّمَهُ السِّبَاحَةَ وَ إِذَا کَانَتْ أُنْثَی أَنْ یَسْتَفْرِهَ أُمَّهَا وَ یَسْتَحْسِنَ اسْمَهَا وَ یُعَلِّمَهَا سُورَةَ النُّورِ وَ لا یُعَلِّمَهَا سُورَةَ یُوسُفَ وَ لا یُنْزِلَهَا الْغُرَفَ وَ یُعَجِّلَ سَرَاحَهَا إِلَی بَیْتِ زَوْجِهَا أَمَّا إِذَا سَمَّیْتَهَا فَاطِمَةَ فَلا تَسُبَّهَا وَ لا تَلْعَنْهَا وَ لا تَضْرِبْهَا" کافی، ج 6، ص 48.

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۴:۲۵

امیرحسین صفاریان

از هزینه و مخارج فرزند نباید نگران بود:

اً وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ مِنْ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَ إِیّاهُمْ‏ انعام/ 151.

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۴:۲۶

امیرحسین صفاریان

فرزند زینت زندگی دنیاست:

الْمالُ وَ الْبَنُونَ زینَةُ الْحَیاةِ الدُّنْیا کهف/ 46.

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۴:۲۶

امیرحسین صفاریان

فرزند (غیر صالح) در قیامت سودمند نخواهد بود:

لَنْ تَنْفَعَکُمْ أَرْحامُکُمْ وَ لا أَوْلادُکُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ ممتحنه/ 3.

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۴:۲۶

امیرحسین صفاریان

بعضی از فرزندان نور چشم انسان هستند:

وَ الَّذینَ یَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّیّاتِنا قُرَّةَ أَعْیُنٍ‏ فرقان/ 74.

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۴:۲۸

امیرحسین صفاریان

2 قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): إِنَّ الْوَلَدَ الصَّالِحَ رَیْحَانَةٌ مِنْ رَیَاحِینِ الْجَنَّةِ کافی، ج 6، ص 3.

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۴:۴۹

امیرحسین صفاریان

#بیانات

فرزندآوری یک مجاهدت بزرگ است. ما با خطاهائی که داشتیم، با عدم دقتهائی که از ماها سر زده، یک برهه‌ای در کشور ما متأسفانه این مسئله مورد غفلت قرار گرفت و ما امروز خطراتش را داریم میبینیم؛ که من بارها این را به مردم عرض کرده‌ام: پیر شدن کشور، کم شدن نسل جوان در چندین سال بعد، از همان چیزهائی است که اثرش بعداً ظاهر خواهد شد؛ وقتی هم اثرش ظاهر شد، آن روز دیگر قابل علاج نیست؛ اما امروز چرا، امروز قابل علاج است.

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۴:۴۹

امیرحسین صفاریان

#بیانات
فرزندآوری یکی از مهمترین مجاهدتهای زنان و وظائف زنان است؛ چون فرزندآوری در حقیقت هنر زن است؛ اوست که زحماتش را تحمل میکند، اوست که رنجهایش را می‌برد، اوست که خدای متعال ابزار پرورش فرزند را به او داده است. خدای متعال ابزار پرورش فرزند را به مردها نداده، در اختیار بانوان قرار داده؛ صبرش را به آنها داده، عاطفه‌اش را به آنها داده، احساساتش را به آنها داده، اندامهای جسمانیاش را به آنها داده؛ در واقع این هنر زنها است. اگر چنانچه ما اینها را در جامعه به دست فراموشی نسپریم، آن وقت پیشرفت خواهیم کرد.

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۴:۵۴

امیرحسین صفاریان

#اینفوگرافی

این لینک را ملاحظه بفرمایید:
http://farsi.khamenei.ir/ndata/news/22440/B/13920211_0122440.jpg

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۴:۵۷

امیرحسین صفاریان

#مقاله
به این لینک مراجعه بفرمایید. خیلی خوب است.
http://farsi.khamenei.ir/others-dialog?id=24624

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۴:۵۹

امیرحسین صفاریان

#کارشناسان
به این لینک مراجعه بفرمایید:
http://farsi.khamenei.ir/ndata/news/24600/H/139209120943410930_24600.jpg

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۰۲

امیرحسین صفاریان

#بیانات
یک نگاه مقلّدانه‌ای به زندگی غربی یا به زندگی اروپایی وجود داشته که به اینجاها منتهی شده و میراث آن به ماها رسیده؛ ما هم در یک برهه‌ای از زمان غفلت کردیم، کاری که باید انجام بدهیم انجام ندادیم. درحالی‌که امروز در [بعضی از] همین کشورهای غربی از کاهش باروری دارند زیان می‌بینند و پشیمانند، و در بعضی از کشورهای غربی مطلقاً کاهش باروری وجود ندارد؛ یعنی خانواده‌های پرجمعیّت، مثلاً خانواده‌ی آمریکایی با ده دوازده بچّه، چطور خانواده‌ی ایرانی [که] میخواهد از او تقلید کند باید حتماً یک بچّه داشته باشد یا دو بچّه! که این الان وجود دارد و گزارشها و خبرها از این واقعیّت به ما اطّلاع میدهد. ان‌شاءالله که موفّق و مؤیّد باشید.

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۰۳

امیرحسین صفاریان

#بیانات
وسعتش آنقدر است (ایران) که برای صد و پنجاه میلیون تا دویست میلیون جمعیت کافی است. یعنی اگر دویست میلیون جمعیت داشته باشد، در ایران به رفاه زندگی می‌کنند. و همین طور ممالک دیگر وسیعند. عراق وسیع است و جمعیت کمی دارد. چه وقت می‌خواهند این حکومت‌ها بیدار بشوند و دست از اغراضشان بردارند؟ و چه وقت می‌خواهند مسلمین توجه بکنند به اینکه مصالحشان چه است و دردشان چه است؟ و چه وقت باید دوا کنند این درد را؟

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۰۶

امیرحسین صفاریان

#بیانات
ما اگر چنانچه با این شیوه‌ای که امروز داریم حرکت میکنیم پیش برویم، در آینده‌ی نه‌چندان دور، یک کشور پیری خواهیم بود که علاج این بیماری پیری هم درحقیقت در دسترس نیست؛

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۰۷

امیرحسین صفاریان

#بیانات
یعنی همچنان که ما فکر میکنیم که اگر چهار پنج بچّه افتاد روی دوش یک خانواده وضع زندگیشان چگونه خواهد شد، فکر این را هم بکنید که این چهار پنج بچّه وقتی بزرگ شدند و کاری پیدا کردند و شغلی پیدا کردند چه کمکی میتوانند به پیشرفت کشور بکنند؛ یعنی این را هم باید فکر کرد.

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۰۹

امیرحسین صفاریان

#بیانات
خب بلاشک یکی از چیزهایی که باروری را محدود میکند، بالا رفتن سنّ ازدواج است؛ خب، این یکی از کارهایی است که باید در کشور فکر بشود. چرا سنّ ازدواج در کشور ما بالا رفته؟ مگر جوان هفده ساله، هجده ساله، نوزده ساله، احتیاج ندارد به اطفاء نیاز جنسی و غریزه‌ی جنسی؟ ما باید به این فکر کنیم.

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۱۱

امیرحسین صفاریان

#بیانات
فرزندآوری یک مجاهدت بزرگ است.

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۲۱

امیرحسین صفاریان

#مقاله
بحث «رشد جمعیت» و «کنترل جمعیت» دو مقوله‌ی اساسی است که امروزه در مسائل اقتصادی و اجتماعی ما مورد توجه است. مؤلفه‌ی اصلی‌ توسعه‌ی هر کشوری، جمعیت آن است. در هر کشوری اگر جمعیتش متعادل باشد، برنامه‌ریزی برای توسعه و تحقق شاخص‌های پیشرفت و رفاه آن راحت‌تر است. محور توسعه هم در کشورها معمولاً جمعیت جوان، پویا، بالنده و اهل کار و خلاقیت است و معمولاً این‌گونه جوامع، سرزنده و پویا هستند.

اما کشورهایی که رشد جمعیت منفی دارند، یعنی زاد و ولد در آنها کمتر از مرگ و میر است، اصطلاحاً می‌گویند که جمعیتشان رو به پیری و سالمندی می‌رود. مثل کشور آلمان که زاد و ولد در آن‌ کم است و رشد جمعیتش منفی است و لذا مشکلات عدیده‌ای در مورد جمعیت سالم این کشور به وجود آمده است. متقابلاً جمعیت جوان چند سال گذشته‌ی کشور ما یک فرصت بسیار خوبی بود که متأسفانه با عدم برنامه‌ریزی و جهت‌دهی لازم، این فرصت را به‌مثابه یک تهدید قلمداد کردند.

باید منتظر پدیده‌ی «سالمندی» باشیم
اگر کشوری بخواهد به توسعه‌ی متوازن برسد، هِرم جمعیتی‌اش باید توزیع متناسبی داشته باشد. می‌گویند اگر ۴۰ درصد از کل جمعیت کشوری، تولیدکننده و جوان باشند، آن جامعه زنده و مولّد است. اما اگر این ترکیب به هم بخورد، لازم است که برنامه‌ریزی‌های کشور را هم با انعطاف‌پذیری لازم، بر اساس همان هرم جمعیتی تغییر داد. کاهش رشد جمیعت به معنی کاهش زاد و ولد و به معنی کم‌شدن جمعیتِ بین صفر تا ۱۴ ساله در کشور است. پس متأسفانه در چند سال آینده ما باید منتظر پدیده‌ی «سالمندی» باشیم.

منتها بحث این است که ما به‌طور مطلق نمی‌توانیم بگوییم افزایش جمعیت چیز مطلوبی است. افزایش جمعیت تنها اگر با توسعه همراه باشد و زیرساخت‌های کشور نیز درست شود، منجر به رشد مطلوب خواهد شد.

من مقایسه می‌کردم ایران را با انگلیس؛ جمعیت انگلیس حدوداً مثل ایران است، ولی مساحت آن کشور به اندازه‌ی خراسان قدیم است. آن‌ها توسعه‌یافته‌اند و ما در حال توسعه هستیم، یعنی بنابراین ما می‌توانیم بگوییم ظرفیت ما خیلی بالاتر از آن‌هاست. من خودم سر کلاس‌هایم وقتی بحث جمعیتی پیش می‌آید، مقایسه می‌کنم و می‌گویم با توجه به نیروی انسانی و منابع و ظرفیت‌ها و شایستگی‌هایی که در کشورمان داریم، تا ۲۰۰ میلیون نفر را هم می‌توانیم با شاخص‌های بالای زندگی اداره کنیم. وقتی در مورد جمعیت مطالعه می‌کردم، به صحت فرمایش امام خمینی (رحمه‌الله) برخورد کردم و باور کنید آن‌قدر خوشحال شدم که یکی از شادی‌های زندگی من همین بود. ایشان فرموده بودند: ما کشوری داریم که می‌توانیم ۱۵۰ الی ۲۰۰ میلیون نفر را در آن بهره‌مند سازیم و از زندگی خوبی برخوردار باشیم. ما این ظرفیت را داریم، اما نمی‌خواهیم بی‌گدار به آب بزنیم و تولید مثل بی‌برنامه داشته باشیم. باید ۴۰ درصد از جمعیت ما بین صفر تا ۱۴ سال باشند تا یک جمعیت نرمال داشته باشیم و بشود روی آن برای توسعه‌یافتگی کشور حساب کرد.

حساسیت دشمن توهم نیست
من در این زمینه مطالعه کردم. بعضی افراد خیلی بر این مسأله‌ تأکید دارند ‌که دشمنان می‌خواهند جمعیت ایران و مسلمانان کم شود. نمی‌خواهم بگویم این عامل اول است، ولی واقعاً وجود دارد. عبارتی دارد ساموئل هانتینگتون که گفته است: یکی از مشکلات ما در مقابل کشورهای مسلمان، زاد و ولد زیاد در این کشورها است؛ جنبش‌های اجتماعی را آن‌ها به وجود می‌آورند. بنابراین تا چند سال دیگر که ما کشورهای غربی اُفت جمعیتی خواهیم داشت، این برای ما یک تهدید بزرگ است. او همچنین می‌گوید: تمدن اسلامی تمدنی است که چالش آن تا حدودی متفاوت از دیگر چالش‌هاست، چراکه این تمدن اساساً ریشه در نوعی پویایی جمعیت دارد. بعد ادامه می‌دهد: رشد بالای زاد و ولد که در اکثر کشورهای اسلامی شاهد آن هستیم، این چالش را متفاوت کرده است. امروزه بیش از ۲۰ درصد از جمعیت جهان اسلام را جمعیت بین ۱۵ تا ۲۵ سال تشکیل می‌دهد که این خطر بزرگی برای اهداف غرب به حساب می‌آید.

ژاک شیراک هم گفته بود: اروپا در حال محو شدن است و به‌زودی کشورهای ما خالی می‌شوند. به همین دلیل است که بعضی کشورها مثل کانادا به‌طور جدی روی برنامه‌ی مهاجرت‌پذیری سرمایه‌گذاری کرده‌اند و از زاد و ولد حمایت می‌کنند.

چند کج‌فهمی درباره‌ی فرزندآوری

۱. والدین برای خود زندگی کنند نه فرزندان!
یک کج‌فهمی در جامعه‌ی ما به وجود آمده، این است که والدین ما برای فرزندانشان زندگی می‌کنند و نه برای خودشان! این باعث می‌شود که فرزندان بی‌اراده بار بیایند و تقاضاهای بیش از حد بکنند. چرا؟ نه دین، نه روانشناسی و نه علم این شرایط را تأیید نمی‌کند. شما باید در حد امکانات خود جهیزیه تهیه کنید و حتی اگر امکانش را ندارید، تهیه نکنید. چرا خودتان را به دردسر می‌اندازید؟ ما باید به آن‌چه که داریم، قناعت کنیم. خود این، یک کار فرهنگی است، ولی چون مسئولان ما و دولتی‌های ما و صداوسیمای ما این کارها را می‌کنند، مردم هم یاد می‌گیرند. ساده‌زیستی باید از آن‌جا شروع شود تا به مردم عادی هم برسد.

۲. نباید زن‌ها خانه‌نشین شوند اما...
یک بحث دیگری هم وجود دارد که البته نظر شخصی من است. ببینید، در جامعه‌ی ما زن‌ها از پایگاه خودشان خارج شده‌اند. مثلاً می‌گویند زایمان اندام خانم‌ها را به‌هم‌می‌ریزد و زنی که می‌خواهد در جامعه فعالیت کند، نباید تیپش به هم بخورد. این‌گونه عقاید باعث می‌شود زاد و ولد کمتر شود. وقتی خانم‌ها از جایگاه خودشان بیرون آمدند، چنین مشکلاتی هم ایجاد می‌شود. ما نمی‌گوییم خانم‌ها خانه‌نشین بشوند، بلکه باید تعادل ایجاد شود.

۳. سهل بگیرید
نکته‌ی دیگر این است که خانواده‌ها باید سهل بگیرند. یک جوان نمی‌تواند هم سربازی برود، هم تحصیلاتش را ارتقا بدهد، هم خانه بخرد، هم کار پیدا کند و هم مهارت‌های زندگی را داشته باشد. خود ازدواج در واقع یک فرایند و یک روندی است که زندگی را می‌سازد. یعنی افراد پس از ازدواج برای ساختن زندگیشان باید زحمت بکشند و رشد ‌کنند. گاهی من به کسانی که برای مشاوره می‌آیند، می‌گویم اگر یک پسر جوان همه‌ی این خواسته‌های شما را داشته باشد، پس دیگر چه نیازی به زن و همسر دارد؟! آیا اگر او طراوات جسمی و روان‌شناختی داشته باشد، بهتر است یا این‌که ماشین و خانه داشته باشد؟

معروف است که حضرت امام (رحمه‌الله) وقتی برای زوج‌های جوان عقد می‌خواندند، می‌گفتند: «بروید با هم بسازید.» یعنی هم بروید خودتان را بسازید و خودسازی معنوی کنید، هم با هم سازش داشته باشید و هم زندگی را بسازید. جوانانی که با تلاش خودشان همه چیز را فراهم می‌کنند، قدر آن زندگی را بیشتر می‌دانند. لذا با هم بهتر زندگی می‌کنند و عموماً طلاق و جدایی بین ایشان پیش نمی‌آید؛ عاملی که زاد و ولد را می‌آورد پایین.

۴. با نظام آفرینش همگام باشیم
یک بحث دیگر این است که زوجین می‌گویند اگر فرزندان ‌ما چندتا باشند، درد سرشان زیادتر است و تربیتشان سخت است و پول نداریم و ...! حال آن‌که در فرهنگ ما این هست که: «هر آن‌کس که دندان دهد نان دهد.» ما باید با نظام آفرینش همگام باشیم. خداوند فرموده که وقتی انسانی را می‌آفریند، روزی‌‌اش هم با او است. مبانی دینی ما این را می‌گوید. ما باید خوشبینانه به قضیه نگاه کنیم. اصلاً خود زاد و ولد و افزایش جمعیت،‌ مسائل روزی را هماهنگ می‌کند و این‌ها به صورت خودکار همدیگر را پوشش می‌دهد. خداوند فرموده: شما از ترس فقر فرزندانتان را نکُشید؛ ما روزی شما و آن‌ها را می‌رسانیم.^۱ یا فرموده: از ترس فقر زوجیت را به تأخیر نیندازید؛ ما از جاهایی به شما می‌دهیم که اصلاً شما نمی‌توانید حساب کنید. ما از فضل خودمان شما را غنی می‌کنیم.^۲

لذا امیدواری، توکل به خداوند متعال و دید مثبت نسبت به نظام آفرینش و جهان هستی باعث می‌شود ما تشویق شویم که از عهده‌ی فرزندان بیشتری بربیاییم و این را باید در جامعه نهادینه کرد.
* دانشیار دانشکده‌ی روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۳۱

امیرحسین صفاریان

#مقاله
درباره‌ی موانع بالا رفتن سن ازدواج و عدم تمایل به فرزندآوریِ بیشتر در خانواده‌های ایرانی، دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد، از نظر شما چه موانع و عواملی در این موضوع دخیل است؟
در ابتدا باید گفت که این یک موضوع چندعاملی است و با بررسی یک‌جانبه نمی‌توان به نتیجه‌ی درستی دست پیدا کرد. اما نکته‌ی مهم آن است که متأسفانه ما میراث‌دار یک برنامه‌ی جهانی‌سازی هستیم که نزدیک به دویست سال است برای کشورهای جهان و مخصوصا اسلامی تجویز می‌شود. اولویت این برنامه‌ریزی بر تغییر فرهنگ و سبک زندگی خانواده‌ی مسلمان و زندگی اسلامی قرار دارد و متأسفانه باید گفت که خانواده‌های مسلمان میزان خوبی از تغییرات را نشان داده‌اند و ما شاهد این تغییرات هستیم.

در رابطه با سن ازدواج و عدم تمایل به فرزندآوری، عقیده‌ی بنده این است که ما هم تأخیر در ازدواج داریم و هم تعطیل در ازدواج که هرکدام از دلایلی نشئت گرفته‌اند. عامل اصلی این موضوع نیز تغییر سبک زندگی و در رتبه‌ی آخر قرار گرفتن خانواده و تشکیل خانواده است.

اغلب جوانان ما در حال حاضر، صرفاً به تحصیل، شغل، درآمد خوب و زندگی پر از مصرف فکر می‌کنند و در آخر، شاید به ازدواج فکر کنند. حتی موضوع فرزندآوری را با سود و زیان می‌سنجند و فرزند را صرفاً یک موجود «مصرف‌کننده» می‌بینند که قرار است به خانواده اضافه شود. پس موضوع نه اقتصادی است و نه چیز دیگر، بلکه تغییر در سبک زندگی است، به این خاطر که اگر مشاهده کنید، می‌بینید تمایل به عدم فرزندآوری و ازدواج در سنین بالا، در قشر مرفه جامعه، بسیار کم است.

در حال حاضر، بیشترین آمار ازدواج و فرزندآوری مربوط به طبقه‌ی متوسط جامعه است. اگر نگاهی هم به جامعه داشته باشیم، می‌بینیم بسیاری از نخبگان و روشن‌فکران و بسیاری از انسان‌های تأثیرگذار، فرزندان همین خانواده‌های متوسط هستند که از لحاظ درآمد، در سطح متوسط قرار دارند. اما اگر با همین افراد برخورد داشته باشید، می‌بینید چقدر از رفتارهای بدی که در زمینه‌ی فرزندآوری با آنان شده است، گله‌مندند.

حتی در میان برخی خانواده‌های روشن‌فکر جامعه، داشتن دو فرزند به‌جای یک فرزند، یک فکر خلاف و اشتباه به حساب می‌آید. ما باید در این زمینه، تغییر فرهنگ داشته باشیم. بنده نمی‌دانم چرا برخی روشن‌فکران ما که در همه‌ی امور از غرب پیروی می‌کنند، در این زمینه، غرب را الگوی خود قرار نمی‌دهند! بنابراین ما باید سبک زندگی را جدی بگیریم.

بالا رفتن سن ازدواج در ایران، در کنار همه‌ی معضلاتی که برای جامعه و علی‌الخصوص قشر جوان دارد، به‌صورت مستقیم با کاهش طول دوره‌ی باروری زنان بر میزان جمعیت تأثیر می‌گذارد. برای اصلاح این روند، چه کارهایی باید کرد؟
متأسفانه امروز می‌بینیم در بسیاری از خانه‌های بهداشت، در زمان مشاوره، بهترین سن مادری را که در اصل هجده تا سی‌و‌پنج سال است، به بیست تا سی سال تقلیل داده‌اند. عملاً با بالا رفتن سن ازدواج، وقتی جوانی در بیست‌و‌هفت یا بیست‌و‌هشت‌سالگی ازدواج می‌کند، دیگر وقتی برای مادری نخواهد داشت. در ابتدا این وظیفه‌ی ماست که در هر نهادی، از مردم حمایت کنیم؛ هم در زمینه‌ی پیشگیری و هم در زمینه‌ی درمان. اما در زمینه‌ی پایین آوردن سن ازدواج، باید گفت در ساده‌ترین شکل، حتی اگر از الگوهای بهداشتی کشورهای غربی نیز تقلید کنیم، به پایین آمدن سن ازدواج کمک کرده‌ایم.

طبق مصوبه‌ی سازمان «WHO» در سازمان ملل، سن باروری از پانزده تا چهل‌و‌نُه سال است؛ یعنی این نهاد بین‌المللی تمام سال‌هایی را که امکان باروری وجود دارد، سن باروری می‌داند و سن مطلوب را برای باروری بین هجده تا سی‌و‌پنج سال معرفی می‌کند. پس توصیه‌ی آن‌ها هم این است که ازدواج در سنین پایین‌تر شکل بگیرد.

متأسفانه در برخی دوره‌ها، در سال‌های پس از انقلاب، ازدواج زیر هجده سال زنده‌به‌گور کردن نام گرفت، در حالی که در همین دوره، برای نوجوان دوازده‌ساله آموزش‌هایی که نباید، داده شد. پس از یک طرف با ارائه‌ی این آموزش‌ها به نوجوان، زمینه‌ی بلوغ او فراهم می‌شد، همچنین ماهواره و سایر رسانه‌ها او را به فساد ترغیب می‌کرد و از طرف دیگر، ازدواج در سنین پایین منع می‌شد.

غرب تمام این الگوها را استفاده کرده و پس از دیدن نتیجه‌ی سوء این الگوها، شیوه را تغییر داده است. متأسفانه در کشور ما، به‌جای تغییر نحوه‌ی نگرش و اصلاح تفکر، هنوز پافشاری بر تقلید کورکورانه از یافته‌های علمی پنجاه سال گذشته وجود دارد. به نظر بنده، ما باید مبنا را بر حق آزادانه‌ی تشکیل و تحکیم خانواده قرار بدهیم که هم اسلامی است و هم در اعلامیه‌ی حقوق بشر آورده شده است.

رهبر انقلاب در بیان وظایف زنان به این نکته اشاره کردند که فرزندآوری مهم‌ترین وظیفه‌ی زنان است. از طرفی دیگر، نقش‌های اجتماعی زنان نیز همواره مورد تأکید ایشان بوده است. جمع بین این دو، که از نظر برخی جمع نقیضین است، چگونه امکان‌پذیر است؟
در پاسخ به این سؤال، باید گفت که دو نوع نگاه به انسان وجود دارد. یک نوع نگاه سکولار و مادی است که متأسفانه تا به حال ما هم بر همین مبنا پیش رفته‌ایم و آموزش ما بر همین مبنا بوده است. در این نگاه، انسان ابزاری برای تولید ثروت و منفعت مادی است. در این حالت، هرچیزی که مانع دستیابی به سود می‌شود، باید به کار برود، ولو اینکه خانواده، زن، مادری و... از بین برود. نگاه جهانی‌سازی بر همین مبنا قرار دارد و تغییراتی که در طی این دویست سال اخیر شکل گرفته بر همین مبنا بوده است. در این نگاه، ذره‌ای از ثروت تولیدشده صرف کمال انسان نمی‌شود.

اما نگاه دوم، نگاه اسلامی است که دقیقاً در مقابل نگاه سکولار قرار دارد. در نگاه اسلامی، همه‌چیز باید صرف کمال انسان شود؛ از جمله ثروت، مسائل اقتصادی و... ما نیز باید از این الگو پیروی کنیم. برای حضور همه‌جانبه‌ی زن، برنامه‌ی اسلامی تنها برنامه‌ی صحیح و قابل استفاده است. شخصی که از روزنامه‌ی «لوموند» فرانسه برای مصاحبه با بنده آمده بود، پس از شنیدن مسائل موجود در الگوی اسلامی، با یک حالت انفعالی به بنده گفت: شما چقدر خوب می‌توانید مشکلات ما را در این زمینه حل کنید.

با توجه به رهنمود‌های مقام معظم رهبری و پس از ارائه‌ی این رهنمود‌ها، در واقع شوق زیادی در همه‌ی اقشار برای حرکت به سمت این موضوع ایجاد شده است. ما در بسیاری از جلسات که شرکت می‌کنیم، می‌بینیم که بسیاری از افراد فرهیخته با شوق و انگیزه، پیگیر موضوع می‌شوند.

در بسیاری از موارد، ما نه تنها این را حق زن می‌دانیم که در عرصه‌های اجتماعی حضور یابد، بلکه از او می‌خواهیم به‌عنوان یک لطف به عرصه‌ی اجتماع بیاید؛ مثلاً در زمینه‌ی آموزش، پزشکی و... یعنی نیاز‌های زنان باید به دست زنان برطرف شود. از طرفی دیگر، نقش همسری و مادری این زن ایجاب می‌کند که برای خانواده‌اش وقت بگذارد. به عقیده‌ی من، تمام حمایت ما باید در این زمینه باشد؛ یعنی برای وی امکانات بسیار زیادی فراهم کنیم که این زن بتواند هم در عرصه‌ی اجتماع حضور یابد و هم نقش مادری را ایفا کند. ما می‌گوییم در یک پست سازمانی، دو یا سه خانم قرار بگیرند و براساس زمان‌بندی کار کنند تا هم از حقوق و مزایای کار بهره‌مند شوند و هم نقش مادری را به‌خوبی ایفا کنند. برای مثال، برای زمانی که زن می‌خواهد فرزندی به دنیا بیاورد، برای او امکانات متعدد نظیر مرخصی‌های طولانی‌مدت در نظر گرفته شود. دولت سوئد می‌گوید اگر هر زن هر سی ماه یک‌ بار یک فرزند به دنیا بیاورد، حتی اگر یک روز هم سر کار نباشد، همه‌ی این مدت دوران شغلی او محسوب خواهد شد. پس چرا ما که یک کشور اسلامی هستیم در این زمینه چنین امکاناتی را فراهم نمی‌کنیم؟

رهبر انقلاب در بیان اهمیت جریان‌سازی فکری و فرهنگی در زمینه‌ی جمعیت فرمودند که این کار با «صلوات بفرست» جلو نمی‌رود و باید گره‌های ذهنی را گشود و نخبگان جامعه را نسبت به ضرورت موضوع آگاه نمود. به نظر شما، فضای علمی و نخبگانی کشور، امروز تا چه میزان با بحران جمعیت و عواقب آن آشناست؟ برای ترویج و جریان‌سازی در این زمینه، چه فعالیت‌هایی می‌توان انجام داد؟
عرض بنده راجع‌به این سؤال این است که با توجه به رهنمود‌های مقام معظم رهبری و پس از ارائه‌ی این رهنمود‌ها، در واقع شوق زیادی در همه‌ی اقشار برای حرکت به سمت این موضوع ایجاد شده است. ما در بسیاری از جلسات که شرکت می‌کنیم، می‌بینیم که بسیاری از افراد فرهیخته با شوق و انگیزه، پیگیر موضوع می‌شوند. متأسفانه برخی از نخبگان ما در این زمینه به بازی با آمار پرداختند و سعی کردند از پرداختن به آمار صحیح طفره بروند. آیا یک استاد به‌تنهایی حق دارد آمار را زیر سؤال ببرد؟ یک استاد حق ندارد بدون بررسی یک آمار در عرصه‌ها و مجامع علمی کشور، آن را به مراجع بین‌المللی و سازمان ملل ارائه کند. نظر بنده این است که در این زمینه، استقبال نخبگان و جامعه‌ی علمی کشور بسیار زیاد است، اما شاید تلاش ما در حد پاسخ‌گویی به تمام این نیاز‌ها نباشد. البته با تأسیس شورای راهبری توسط رئیس‌جمهور، اگر این شورا آغاز به کار کند، ما توانایی پاسخ‌گویی به نیاز‌های تمام جامعه را خواهیم داشت. متأسفانه در این عرصه، هم در دولت ضعف داریم و هم در مجلس. اقدام بسیار مؤثری که می‌تواند در آینده از محقق شدن نتایج برنامه‌های نادرست گذشته جلوگیری کند، تغییر برنامه‌ی تنظیم خانواده‌ی فعلی است.

با توجه به گذشت سه سال از شروع تأکیدات رهبری در زمینه‌ی بحران جمعیت و افزایش جمعیت، عملکرد نهاد‌های سیاست‌گذار در این زمینه را تا چه حد مناسب می‌دانید؟ به نظر شما، کدام نهاد باید متصدی اصلی جلوگیری از این بحران باشد؟
برای جواب این سؤال، من بحث را با یک مثال آغاز می‌کنم. در زمان جنگ و در شرایط جنگی، ما یک ستاد فرماندهی جنگ داشتیم که تمام سازمان‌ها، چه مرتبط و چه نامرتبط با جنگ، فعالیت‌های خود را با این ستاد هماهنگ می‌کردند و تصمیمات اصلی در این ستاد گرفته می‌شد. در همین زمان، ممکن بود ما مجروحانی داشته باشیم که ستاد تمامی امور مربوط به آنان را به وزارت بهداشت ارجاع بدهد. آیا درست بود در همین زمان، به علت اینکه مجروحان به وزارت بهداشت نیاز داشتند، کل تصمیم‌گیری‌های مرتبط با جنگ را به وزارت بهداشت واگذار کنیم؟ پس آیا به نظر شما، عقلانی است موضوعی با این اهمیت را، که با بسیاری از زمینه‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در ارتباط است، تنها به یک وزارت مثل وزارت بهداشت واگذار کنیم؟ واضح است که خیر. بنابراین باید نگاه جامع و کلان‌تری به این موضوع داشت.

برنامه‌ای که ما در شورای عالی انقلاب فرهنگی در نظر داریم، این است که یک مرکز عالی و جامع تخصصی جمعیت، هم از لحاظ علمی و تخصصی به‌صورت دائمی تحولات جمعیت را بررسی نماید و هم از نظر برنامه‌ریزی، وارد میدان شود. این مجموعه باید بتواند روند برنامه‌ریزی‌ها را در بین سه قوه در این زمینه، آسان‌تر و منظم‌تر نماید. این مرکز از نظر اجرایی، زیرمجموعه‌ی ریاست‌جمهوری است و از نظر علمی هم با وزارت علوم همکاری می‌کند.

در این زمینه، در رابطه با اینکه برنامه‌ای موجود است یا خیر، باید گفت که یک برنامه‌ی مصوب با امضای شانزده وزیر به‌همراه بودجه و سایر ملزومات تا سال ۹۵ وجود دارد که در آن، تقسیم کارها به‌صورت دقیق برای هر بخش صورت گرفته است. به نظر بنده، در این زمینه، اولین ارگان‌هایی که باید وارد شوند، وزارتخانه‌های بهداشت، آموزش‌وپرورش و علوم هستند. البته نیاز است تا همکاری‌هایی نیز از طرف وزارت رفاه صورت بگیرد تا ان‌شاءالله برنامه به‌صورت مطلوب اجرایی شود.

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۳۳

امیرحسین صفاریان

#برداشت قرآنی
الان یکی از دغدغه‌های مذهبی‌های ما رزق نیست، بلکه تربیت صحیح فرزندان است. این یکی از فتنه‌های شیطانی برای جلوگیری از فرزندآوری است که: آیا اگر بچه‌هایی به دنیا بیاورم، می‌رسم تربیتشان کنم یا نه؟ یعنی همان «خَشیَةَ إملاقٍ» را به اسم تربیت مطرح و وسوسه می‌کند. قرآن صریحاً گفته که اگر پدران و مادران توانستند فرزندانشان را نذر خداوندشان کنند، خداوند خودش تربیت آن را کفایت می‌کند. در قرآن، آن‌جا که می‌گوید شیطان از چپ و راست و جلو و عقب می‌آید، مرحوم علامه‌ی طباطبایی توضیح می‌دهد که یعنی به اسم کار خوب، مانع کار خوب می‌شود.

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۳۶

امیرحسین صفاریان

#حدیث
عن الانبی صلی الله علیه و آله: اُطلُبُوا الوَلَدَ وَ التَمِسوهُ؛ فَإنَّهُ قُرَّةُ العَینِ، و رَیحانَةُ القَلبِ (مکارم الأخلاق: ج ۱ ص ۴۸۰ ح ۱۶۶۵)

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۳۸

امیرحسین صفاریان

#حدیث
عن النبی صلی الله علیه و آله: لا یَدَع أحَدُکُم طَلَبَ الوَلَدِ؛ فَإِنَّ الرَّجُلَ إذا ماتَ و لَیسَ لَهُ وَلَدٌ انقَطَعَ اسمُهُ (کنز العمّال: ج ۱۶ ص ۲۸۱ ح ۴۴۴۶۹)

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۴۰

امیرحسین صفاریان

#حذیث
عن النبی صلی الله علیه و آله:
بَیتٌ لا صِبیانَ فیهِ لا بَرَکَةَ فیهِ (کنز العمّال: ج ۱۶ ص ۲۷۴ ح ۴۴۴۲۵)

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۴۱

امیرحسین صفاریان

#حدیث
عن الرضا علیه السلام:
إنَّ اللّه َ تَبارَکَ و تَعالى إذا أَرادَ بِعَبدٍ خَیرا لَم یُمِتهُ حَتّى یُرِیَهُ الخَلَفَ (من لا یحضره الفقیه: ج ۳ ص ۴۸۱ ح ۴۶۹۰)

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۴۲

امیرحسین صفاریان

#حدیث
عن النبی صلی الله علیه و آله: دَعُوا الحَسناءَ العاقِرَ، و تَزَوَّجُوا السَّوداءَ الوَلودَ؛ فَإنِّی اُکاثِرُ بِکُمُ الاُمَمَ یَومَ القِیامَةِ. (کنز العمّال: ج ۱۶ ص ۲۹۳ ح ۴۴۵۴۵)

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۴۳

امیرحسین صفاریان

#حدیث
اِنَّ اللّه‏َ لَیَرْحَمُ الْعَبْدَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوَلَدِهِ. (کافى، ج ۶، ص ۵۰، ح ۵)

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۴۷

امیرحسین صفاریان

#حدیث

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام، قَالَ: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله علیه و آله: أَکْثِرُوا الْوَلَدَ، أُکَاثِرْ بِکُمُ الْأُمَمَ غَداً».[1]

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۴۸

امیرحسین صفاریان

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام، قَالَ: «لَمَّا لَقِیَ یُوسُفُ أَخَاهُ، قَالَ لَهُ‏[1]: یَا أَخِی‏[2]، کَیْفَ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَتَزَوَّجَ‏[3] النِّسَاءَ[4] بَعْدِی؟

فَقَالَ‏[5]: إِنَّ أَبِی أَمَرَنِی وَ قَالَ‏[6]: إِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَکُونَ‏[7] لَکَ‏[8] ذُرِّیَّةٌ تُثْقِلُ الْأَرْضَ‏ بِالتَّسْبِیحِ، فَافْعَلْ».

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۵۰

امیرحسین صفاریان

#حدیث
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام، قَالَ: «إِنَّ فُلَاناً- رَجُلًا «11» سَمَّاهُ- قَالَ: إِنِّی کُنْتُ زَاهِداً فِی الْوَلَدِ حَتّى‏ وَقَفْتُ بِعَرَفَةَ، فَإِذَا إِلى‏ جَانِبِی‏ «12» غُلَامٌ شَابٌّ یَدْعُو وَ یَبْکِی وَ یَقُولُ: یَا رَبِّ، وَالِدَیَّ وَالِدَیَّ، فَرَغَّبَنِی فِی الْوَلَدِ حِینَ سَمِعْتُ ذلِکَ». «13»

۱۸ خرداد ۹۵ ، ۱۵:۵۱

امیرحسین صفاریان

#حدیث
کَتَبْتُ إِلى‏ أَبِی الْحَسَنِ علیه السلام: إِنِّی اجْتَنَبْتُ‏ «5» طَلَبَ الْوَلَدِ مُنْذُ خَمْسِ سِنِینَ، وَ ذلِکَ أَنَّ أَهْلِی کَرِهَتْ ذلِکَ وَ قَالَتْ‏ «6»: إِنَّهُ یَشْتَدُّ عَلَیَّ تَرْبِیَتُهُمْ؛ لِقِلَّةِ الشَّیْ‏ءِ، فَمَا تَرى‏؟
فَکَتَبَ علیه السلام إِلَیَ‏ «7»: «اطْلُبِ الْوَلَدَ؛ فَإِنَّ اللَّهَ- عَزَّ وَ جَلَّ- یَرْزُقُهُمْ». «8»

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

نور در حرم نور

نور در حرم نور

تفسیر قران در محضر حضرت معصومه سلام الله علیها

طبقه بندی موضوعی

ماه مبارک رمضان 1401 با موضوع اقتدار امت اسلامی

ماه مبارک رمضان 1400 با موضوع دولت اسلامی

ساختار ها و نهادها

برنامه ها و قوانین

ویژگی های کارگزاران

ماه مبارک رمضان 99 با موضوع جهاد و مقاومت

ماه مبارک رمضان 98 با موضوع داستانهای قرآن

ماه مبارک رمضان 97

ماه مبارک رمضان 96

ماه مبارک رمضان 95

خدا شناسی

توحید افعالی

علم خداوند

توحید در ربوبیت

سنتهای الهی

هستی شناسی

نبوت

معاد

ولایت

انسان شناسی

خلاصه آمار

کلمات کلیدی

29

24

27

20

22

23

25

30

21

j10

j2

j28

j26

j22

j7

j6

j5

j3

j30

j29

j27

j24

j23

j21

j20

j18

j17

j14

j12

j11

بایگانی

آخرین مطالب

آخرین نظرات

نویسندگان

پیوندها

2-5 فرزند زخیره آخرت، سرمایه یا هزینه (223 بقره)

n2

نظرات (۳۸)

ارسال نظر