باور به اینکه هدف خلفت آزمایش انسانها است

ص 562

سوره ملک

الَّذی خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیاةَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَ هُوَ الْعَزیزُ الْغَفُورُ (2)

این آیه می فرماید خداوند متعال مرگ و زندگی را آفرید تا شما را بیازماید و مشخص شود که کدامتان بهتر عمل میکنید.
این آیه اگر در کنار آیاتی مثل «و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون» و «اللَّهُ الَّذی خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَیْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدیرٌ وَ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحاطَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عِلْماً (طلاق/12)» -که گویا هدف خلقت را حصول معرفت به خدا میداند- قرار بگیرد، در مورد هدف خلقت میتواند پاسخگویی خوبی به سوالات داشته باشد.
 

باور به اینکه ایمان پس از رویت عذاب الهی که در پی استکبار و استغنای بشر به علم ناقص خود دامنگیر او می شود ارزش و فایده ای ندارد

ص 476

فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَرِحُواْ بِمَا عِندَهُم مِّنَ الْعِلْمِ وَ حَاقَ بِهِم مَّا کاَنُواْ بِهِ یَسْتهَْزِءُونَ(83)
فَلَمَّا رَأَوْاْ بَأْسَنَا قَالُواْ ءَامَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ کَفَرْنَا بِمَا کُنَّا بِهِ مُشْرِکِینَ(84)
فَلَمْ یَکُ یَنفَعُهُمْ إِیمَانهُُمْ لَمَّا رَأَوْاْ بَأْسَنَا  سُنَّتَ اللَّهِ الَّتىِ قَدْ خَلَتْ فىِ عِبَادِهِ  وَ خَسِرَ هُنَالِکَ الْکَافِرُونَ(85)

باور به اینکه مجادله درنشانه های ولایت الهی کار انسان را به شادمانیهای ناحق و تکبر می رساند و در نهایت سوء عاقبت به دنبال دارد

ص 475

ثمُ‏َّ قِیلَ لهَُمْ أَیْنَ مَا کُنتُمْ تُشْرِکُونَ(73)
مِن دُونِ اللَّهِ  قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا بَل لَّمْ نَکُن نَّدْعُواْ مِن قَبْلُ شَیًْا  کَذَالِکَ یُضِلُّ اللَّهُ الْکَافِرِینَ(74)
ذَالِکُم بِمَا کُنتُمْ تَفْرَحُونَ فىِ الْأَرْضِ بِغَیرِْ الْحَقّ‏ِ وَ بِمَا کُنتُمْ تَمْرَحُونَ(75)

باور به اینکه انسان همواره در حال خسران است (در مورد از بین رفتن عمرش)

ص 601

إِنَّ الْانسَانَ لَفِى خُسْرٍ(2/عصر)
إِلَّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَ تَوَاصَوْاْ بِالْحَقّ‏ِ وَ تَوَاصَوْاْ بِالصَّبرِْ(3/عصر)

باور به اینکه بی نیازی انسان را به طغیان میکشد

ص 597

کلاََّ إِنَّ الْانسَانَ لَیَطْغَى(6/علق)
أَن رَّءَاهُ اسْتَغْنىَ(7/علق)

باور به اینکه انسان در رنج و سختی آفریده شده است

ص 594

لَقَدْ خَلَقْنَا الْانسَانَ فىِ کَبَدٍ(4/بلد)

باور به اینکه هر کسی نگهبانی دارد

ص 591

إِن کلُ‏ُّ نَفْسٍ لمََّّا عَلَیهَْا حَافِظٌ(4/طارق)

باور به اینکه یاد معاد انسان را از گناه باز می دارد

ص 587

أَ لَا یَظُنُّ أُوْلَئکَ أَنهَُّم مَّبْعُوثُونَ(4/ مطففین)

باور به اینکه اعتقاد به توحید موجب سامان زندگی می شود

ص 461

سوره زمر

ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً رَجُلاً فیهِ شُرَکاءُ مُتَشاکِسُونَ وَ رَجُلاً سَلَماً لِرَجُلٍ هَلْ یَسْتَوِیانِ مَثَلاً الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ (29)

این سلما لرجل بودن و فیه شرکاء متشاکسون بودن دو حالتی است که یکی به معنای وحدت و ساماندهی و آرامش و یکی به معنای پراکندگی و کثرات است.

راهبردِ وحدت گرایی در مدیریت هم از این آیه شریفه برداشت می شود.

باور به اینکه بندگی و عبودیت فقط در برابر خداست

ص 460

سوره زمر

وَ الَّذینَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ یَعْبُدُوها وَ أَنابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرى‏ فَبَشِّرْ عِبادِ (17)

باور به اینکه خسارت عظیم از دست دادن خود و اهل انسان است

ص 460

سوره زمر

فَاعْبُدُوا ما شِئْتُمْ مِنْ دُونِهِ قُلْ إِنَّ الْخاسِرینَ الَّذینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلیهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَلا ذلِکَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبینُ (15)

لَهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِنَ النَّارِ وَ مِنْ تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ذلِکَ یُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبادَهُ یا عِبادِ فَاتَّقُونِ (16)

این ایات یک راهبرد تربیتی را هم بیان میکند و آن هم تخویف است.

باور به اینکه نیکوکاران در همین دنیا جزای نیکوکاری خود را میبینند

ص 459

سوره زمر

قُلْ یا عِبادِ الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّکُمْ لِلَّذینَ أَحْسَنُوا فی‏ هذِهِ الدُّنْیا حَسَنَةٌ وَ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةٌ إِنَّما یُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَیْرِ حِسابٍ (10)

باور به اینکه هر کس مسئول اعمال خودش است

ص 459

سوره زمر

إِنْ تَکْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنْکُمْ وَ لا یَرْضى‏ لِعِبادِهِ الْکُفْرَ وَ إِنْ تَشْکُرُوا یَرْضَهُ لَکُمْ وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى‏ ثُمَّ إِلى‏ رَبِّکُمْ مَرْجِعُکُمْ فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ إِنَّهُ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ (7)

باور به عدم تاثیر انذار ولی الهی در کسانی که تبعیت از ذکر و خشیت در غیب از خدا ندارند

ص 440

وَ سَوَاءٌ عَلَیهِْمْ ءَ أَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ(10)
إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ وَ خَشىِ‏َ الرَّحْمَانَ بِالْغَیْبِ  فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَ أَجْرٍ کَرِیمٍ(11)

باور به ربوبیت خدا از ابتدای خلقت یافتن او در بطن مادر

ص 459

سوره زمر

خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها وَ أَنْزَلَ لَکُمْ مِنَ الْأَنْعامِ ثَمانِیَةَ أَزْواجٍ یَخْلُقُکُمْ فی‏ بُطُونِ أُمَّهاتِکُمْ خَلْقاً مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ فی‏ ظُلُماتٍ ثَلاثٍ ذلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ لَهُ الْمُلْکُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ (6)

باور به اینکه ماه و خورشید در تسخیر انسان هستند

ص 458

سوره زمر

خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ یُکَوِّرُ اللَّیْلَ عَلَى النَّهارِ وَ یُکَوِّرُ النَّهارَ عَلَى اللَّیْلِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ یَجْری لِأَجَلٍ مُسَمًّى أَلا هُوَ الْعَزیزُ الْغَفَّارُ (5)

عبودیت فقط مختص به خداست و انسان هیچ کس دیگری را نباید بندگی کند

ص 458

سوره زمر

أَلا لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ وَ الَّذینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیاءَ ما نَعْبُدُهُمْ إِلاَّ لِیُقَرِّبُونا إِلَى اللَّهِ زُلْفى‏ إِنَّ اللَّهَ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ فی‏ ما هُمْ فیهِ یَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدی مَنْ هُوَ کاذِبٌ کَفَّارٌ (3)

باور به اینکه همواره اهل قدرت و ثروت با تکیه بر اموال و قدرتهای مادی خود به رسولان الهی کافر می شوند

ص 432

وَ مَا أَرْسَلْنَا فىِ قَرْیَةٍ مِّن نَّذِیرٍ إِلَّا قَالَ مُترَْفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ کَفِرُونَ(34)
وَ قَالُواْ نحَْنُ أَکْثرَُ أَمْوَالًا وَ أَوْلَادًا وَ مَا نحَْنُ بِمُعَذَّبِینَ(35)

باور به اینکه عباد مخلص توصیفات درستی از خدا میکنند و غیر آنان فهم درستی ندارند

ص 452

سوره صافات

سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ (159)

إِلاَّ عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصینَ (160)

باور به اینکه نزد خدا زن و مرد فرقی ندارند

ص 451
سوره صافات

أَصْطَفَى الْبَناتِ عَلَى الْبَنینَ (153)

ما لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ (154)

أَ فَلا تَذَکَّرُونَ (155)

أَمْ لَکُمْ سُلْطانٌ مُبینٌ (156)

فَأْتُوا بِکِتابِکُمْ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ (157)