باور به اینکه کفران نعمت ولایت تنها سبب افزایش خشم الهی و خسارت کافران خواهد شد

ص 439

هُوَ الَّذِى جَعَلَکمُ‏ْ خَلَئفَ فىِ الْأَرْضِ  فَمَن کَفَرَ فَعَلَیْهِ کُفْرُهُ  وَ لَا یَزِیدُ الْکَافِرِینَ کُفْرُهُمْ عِندَ رَبهِِّمْ إِلَّا مَقْتًا  وَ لَا یَزِیدُ الْکَافِرِینَ کُفْرُهُمْ إِلَّا خَسَارًا(39)

باور به نامحدود بودن پاداشها و مجازاتهای الهی در قیامت

ص 438

الَّذِى أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِن فَضْلِهِ لَا یَمَسُّنَا فِیهَا نَصَبٌ وَ لَا یَمَسُّنَا فِیهَا لُغُوبٌ(35)
وَ الَّذِینَ کَفَرُواْ لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لَا یُقْضىَ‏ عَلَیْهِمْ فَیَمُوتُواْ وَ لَا یخَُفَّفُ عَنْهُم مِّنْ عَذَابِهَا  کَذَالِکَ نجَْزِى کلُ‏َّ کَفُورٍ(36)

باور به تجلی خشیت الهی در اهل علم حقیقی

ص 437

أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ ثَمَرَاتٍ مخُّْتَلِفًا أَلْوَانهَُا  وَ مِنَ الْجِبَالِ جُدَدُ  بِیضٌ وَ حُمْرٌ مخُّْتَلِفٌ أَلْوَانهَُا وَ غَرَابِیبُ سُودٌ(27)
وَ مِنَ النَّاسِ وَ الدَّوَابّ‏ِ وَ الْأَنْعَامِ مخُْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ کَذَالِکَ  إِنَّمَا یخَْشىَ اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَؤُاْ  إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ غَفُورٌ(28)

باور به عدم تساوی ولی الهی ای که صاحب حیات و نور و بصیرت است با طاغوتهای کور باطن و ظلمانی

ص 437

وَ مَا یَسْتَوِى الْأَعْمَى‏ وَ الْبَصِیرُ(19)
وَ لَا الظُّلُمَاتُ وَ لَا النُّورُ(20)
وَ لَا الظِّلُّ وَ لَا الحَْرُورُ(21)
وَ مَا یَسْتَوِى الْأَحْیَاءُ وَ لَا الْأَمْوَاتُ  إِنَّ اللَّهَ یُسْمِعُ مَن یَشَاءُ  وَ مَا أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فىِ الْقُبُورِ(22)

باور به فقر مطلق خلق نسبت به خدا و سهولت نابودی یک گروه از مردم و جایگزینی عده ای دیگر توسط او

ص 436

یَأَیهَُّا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلىَ اللَّهِ  وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنىِ‏ُّ الْحَمِیدُ(15)
إِن یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَ یَأْتِ بخَِلْقٍ جَدِیدٍ(16)
وَ مَا ذَالِکَ عَلىَ اللَّهِ بِعَزِیزٍ(17)

باور به بی اثر بودن الاهه های ساختگی کسانی که نسبت به ولایت شرکت می ورزند

ص 435

یُولِجُ الَّیْلَ فىِ النَّهَارِ وَ یُولِجُ النَّهَارَ فىِ الَّیْلِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ یجَْرِى لِأَجَلٍ مُّسَمًّى  ذَالِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ لَهُ الْمُلْکُ  وَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ مَا یَمْلِکُونَ مِن قِطْمِیرٍ(13)
إِن تَدْعُوهُمْ لَا یَسْمَعُواْ دُعَاءَکمُ‏ْ وَ لَوْ سمَِعُواْ مَا اسْتَجَابُواْ لَکمُ‏ْ  وَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ یَکْفُرُونَ بِشِرْکِکُمْ  وَ لَا یُنَبِّئُکَ مِثْلُ خَبِیرٍ(14)
ضهسه

باور به اختصاص همه عزت ها به خدای متعال و جلوه آن در خدمت عملی به ولایت و مقابله با مکر دشمنان ولایت

ص 435

مَن کاَنَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَللهِ‏َِّ الْعِزَّةُ جَمِیعًا  إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکلَِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّلِحُ یَرْفَعُهُ  وَ الَّذِینَ یَمْکُرُونَ السَّیَِّاتِ لهَُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ  وَ مَکْرُ أُوْلَئکَ هُوَ یَبُورُ(10)

باور به حق بودن وعده های الهی در مورد پاداش و مجازاتهای اخروی و خطر فریب خوردن از دنیا و شیطان

ص 435

یَأَیهَُّا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ  فَلَا تَغُرَّنَّکُمُ الحَْیَوةُ الدُّنْیَا  وَ لَا یَغُرَّنَّکُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ(5)
إِنَّ الشَّیْطَانَ لَکمُ‏ْ عَدُوٌّ فَاتخَِّذُوهُ عَدُوًّا  إِنَّمَا یَدْعُواْ حِزْبَهُ لِیَکُونُواْ مِنْ أَصحَْابِ السَّعِیرِ(6)

باور به اینکه گشوده شدن درهای رحمت و مسدود شدن آن همه به دست خداست

ص 434

مَّا یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحْمَةٍ فَلَا مُمْسِکَ لَهَا  وَ مَا یُمْسِکْ فَلَا مُرْسِلَ لَهُ مِن بَعْدِهِ  وَ هُوَ الْعَزِیزُ الحَْکِیمُ(2)

باور به اینکه کافران هر زمان همچون گذشتگانشان هرگز به خواسته اصلی خود که حکومت مطلق در زمین است نخواهند رسیدو با این آرزو دنیا را ترک خواهند کرد

ص 434

وَ حِیلَ بَیْنهَُمْ وَ بَینْ‏َ مَا یَشْتهَُونَ کَمَا فُعِلَ بِأَشْیَاعِهِم مِّن قَبْلُ  إِنهَُّمْ کاَنُواْ فىِ شَکٍ‏ّ مُّرِیبِ (54)

باور به اینکه قیام برای اقامه ولایت که اجر رسالت است، نفعش برای خود امت است

ص 433

قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُم بِوَاحِدَةٍ  أَن تَقُومُواْ لِلَّهِ مَثْنىَ‏ وَ فُرَادَى‏ ثُمَّ تَتَفَکَّرُواْ  مَا بِصَاحِبِکمُ مِّن جِنَّةٍ  إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِیرٌ لَّکُم بَینْ‏َ یَدَىْ عَذَابٍ شَدِیدٍ(46)
قُلْ مَا سَأَلْتُکُم مِّنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ  إِنْ أَجْرِىَ إِلَّا عَلىَ اللَّهِ  وَ هُوَ عَلىَ‏ کلُ‏ِّ شىَ‏ْءٍ شهَِیدٌ(47)

باور به اینکه اموال و اولاد زیاد علت یا حتی دلیل قرب و نزدیکی به خدا نیست مگر برای اهل ایمان و عمل صالح بواسطه آنها

ص 432

وَ مَا أَمْوَالُکمُ‏ْ وَ لَا أَوْلَادُکمُ بِالَّتىِ تُقَرِّبُکمُ‏ْ عِندَنَا زُلْفَى إِلَّا مَنْ ءَامَنَ وَ عَمِلَ صَالِحًا فَأُوْلَئکَ لهَُمْ جَزَاءُ الضِّعْفِ بِمَا عَمِلُواْ وَ هُمْ فىِ الْغُرُفَاتِ ءَامِنُونَ(37)

باور به اینکه نصرت الهی قطعا شامل حال رسولان الهی می شود و جنود الهی قطعا پیروز می شوند

ص452

سوره صافات

وَ لَقَدْ سَبَقَتْ کَلِمَتُنا لِعِبادِنَا الْمُرْسَلینَ (171)

إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ (172)

وَ إِنَّ جُنْدَنا لَهُمُ الْغالِبُونَ (173)

باور به اینکه همواره اهل قدرت و ثروت با تکیه بر اموال و قدرتهای مادی خود به رسولان الهی کافر می شوند

ص 432

وَ مَا أَرْسَلْنَا فىِ قَرْیَةٍ مِّن نَّذِیرٍ إِلَّا قَالَ مُترَْفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ کَفِرُونَ(34)
وَ قَالُواْ نحَْنُ أَکْثرَُ أَمْوَالًا وَ أَوْلَادًا وَ مَا نحَْنُ بِمُعَذَّبِینَ(35)

باور به اینکه عباد مخلص توصیفات درستی از خدا میکنند و غیر آنان فهم درستی ندارند

ص 452

سوره صافات

سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ (159)

إِلاَّ عِبادَ اللَّهِ الْمُخْلَصینَ (160)

باور به ارسال رسول خدا به عنوان بشارت دهنده و انذار دهنده همه مردم جهان نه فقط مسلمانان

ص 431

وَ مَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا کَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِیرًا وَ نَذِیرًا وَ لَکِنَّ أَکْثرََ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ(28)

باور به اینکه نزد خدا زن و مرد فرقی ندارند

ص 451
سوره صافات

أَصْطَفَى الْبَناتِ عَلَى الْبَنینَ (153)

ما لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ (154)

أَ فَلا تَذَکَّرُونَ (155)

أَمْ لَکُمْ سُلْطانٌ مُبینٌ (156)

فَأْتُوا بِکِتابِکُمْ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ (157)

 

باور به اینکه خدا فرزند ندارد

ص 451

سوه صافات

فَاسْتَفْتِهِمْ أَ لِرَبِّکَ الْبَناتُ وَ لَهُمُ الْبَنُونَ (149)

أَمْ خَلَقْنَا الْمَلائِکَةَ إِناثاً وَ هُمْ شاهِدُونَ (150)

أَلا إِنَّهُمْ مِنْ إِفْکِهِمْ لَیَقُولُونَ (151)

وَلَدَ اللَّهُ وَ إِنَّهُمْ لَکاذِبُونَ (152)

باور به اینکه شفاعت در نزد خدا مخصوص کسانی است که از سوی او اجازه شفاعت داشته باشند

ص 431

وَ لَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ  حَتىَّ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُواْ مَا ذَا قَالَ رَبُّکُمْ  قَالُواْ الْحَقَّ  وَ هُوَ الْعَلىِ‏ُّ الْکَبِیرُ(23)

باور به اینکه اختیار ابلیس در فریب خلق خدا به جهت آزمودن یقین آنها به قیامت است

ص 430

وَ مَا کَانَ لَهُ عَلَیهِْم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن یُؤْمِنُ بِالاَْخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فىِ شَکٍ‏ّ  وَ رَبُّکَ عَلىَ‏ کلُ‏ِّ شىَ‏ْءٍ حَفِیظٌ(21)