باور به اینکه جان کافران به سختی و جان مومنین به آسانی گرفته میشود

ص 583

وَ النَّازِعَاتِ غَرْقًا(1/نازعات)
وَ النَّاشِطَاتِ نَشْطًا(2/نازعات)

باور به اینکه سخن بیهوده و دروغ در بهشت راه ندارد

ص 583

لَّا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَ لَا کِذَّابًا(35/نبا)

باور به اینکه عذاب مناسب عمل شخص است

ص 582

جَزَاءً وِفَاقًا(26/نبا)

باور به ثبت تمام اعمال و رفتار انسان در دنیا

ص 582

وَ کلُ‏َّ شىَ‏ْءٍ أَحْصَیْنَاهُ کِتَابًا(29/نبا)

باور به اینکه اعتقاد به توحید موجب سامان زندگی می شود

ص 461

سوره زمر

ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً رَجُلاً فیهِ شُرَکاءُ مُتَشاکِسُونَ وَ رَجُلاً سَلَماً لِرَجُلٍ هَلْ یَسْتَوِیانِ مَثَلاً الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ (29)

این سلما لرجل بودن و فیه شرکاء متشاکسون بودن دو حالتی است که یکی به معنای وحدت و ساماندهی و آرامش و یکی به معنای پراکندگی و کثرات است.

راهبردِ وحدت گرایی در مدیریت هم از این آیه شریفه برداشت می شود.

باور به اینکه قرآن کتاب هدایت است

ص 461

سوره زمر

اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدیثِ کِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِیَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلینُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلى‏ ذِکْرِ اللَّهِ ذلِکَ هُدَى اللَّهِ یَهْدی بِهِ مَنْ یَشاءُ وَ مَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ (23)

باور به اینکه بندگی و عبودیت فقط در برابر خداست

ص 460

سوره زمر

وَ الَّذینَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ یَعْبُدُوها وَ أَنابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرى‏ فَبَشِّرْ عِبادِ (17)

باور به اینکه خسارت عظیم از دست دادن خود و اهل انسان است

ص 460

سوره زمر

فَاعْبُدُوا ما شِئْتُمْ مِنْ دُونِهِ قُلْ إِنَّ الْخاسِرینَ الَّذینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلیهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَلا ذلِکَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبینُ (15)

لَهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِنَ النَّارِ وَ مِنْ تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ذلِکَ یُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبادَهُ یا عِبادِ فَاتَّقُونِ (16)

این ایات یک راهبرد تربیتی را هم بیان میکند و آن هم تخویف است.

باور به اینکه نیکوکاران در همین دنیا جزای نیکوکاری خود را میبینند

ص 459

سوره زمر

قُلْ یا عِبادِ الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّکُمْ لِلَّذینَ أَحْسَنُوا فی‏ هذِهِ الدُّنْیا حَسَنَةٌ وَ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةٌ إِنَّما یُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَیْرِ حِسابٍ (10)

باور به اینکه شهدای راه هدایت جامعه مورد غفران و اکرام الهی قرار می گیرند

ص 441

قِیلَ ادْخُلِ الجَْنَّةَ  قَالَ یَالَیْتَ قَوْمِى یَعْلَمُونَ(26)
بِمَا غَفَرَ لىِ رَبىّ‏ِ وَ جَعَلَنىِ مِنَ الْمُکْرَمِینَ(27)

باور به گمراهی کسانی که الاهه های ساختگی را به جای خدا به عبودیت گرفته اند

ص 441

ءَ أَتخَِّذُ مِن دُونِهِ ءَالِهَةً إِن یُرِدْنِ الرَّحْمَانُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنىّ‏ِ شَفَعَتُهُمْ شَیًْا وَ لَا یُنقِذُونِ(23)
إِنىّ‏ِ إِذًا لَّفِى ضَلَالٍ مُّبِینٍ(24)

باور به ثبت شدن همه اعمال اعم از ما تقدّم و ما تأخّر در وجود مقدس امام معصوم علیه السلام

ص 440

إِنَّا نحَْنُ نُحْىِ الْمَوْتىَ‏ وَ نَکْتُبُ مَا قَدَّمُواْ وَ ءَاثَرَهُمْ  وَ کلُ‏َّ شىَ‏ْءٍ أَحْصَیْنَاهُ فىِ إِمَامٍ مُّبِینٍ(12)

باور به اینکه هر کس مسئول اعمال خودش است

ص 459

سوره زمر

إِنْ تَکْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنْکُمْ وَ لا یَرْضى‏ لِعِبادِهِ الْکُفْرَ وَ إِنْ تَشْکُرُوا یَرْضَهُ لَکُمْ وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى‏ ثُمَّ إِلى‏ رَبِّکُمْ مَرْجِعُکُمْ فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ إِنَّهُ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ (7)

باور به عدم تاثیر انذار ولی الهی در کسانی که تبعیت از ذکر و خشیت در غیب از خدا ندارند

ص 440

وَ سَوَاءٌ عَلَیهِْمْ ءَ أَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ(10)
إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ وَ خَشىِ‏َ الرَّحْمَانَ بِالْغَیْبِ  فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَ أَجْرٍ کَرِیمٍ(11)

باور به ربوبیت خدا از ابتدای خلقت یافتن او در بطن مادر

ص 459

سوره زمر

خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها وَ أَنْزَلَ لَکُمْ مِنَ الْأَنْعامِ ثَمانِیَةَ أَزْواجٍ یَخْلُقُکُمْ فی‏ بُطُونِ أُمَّهاتِکُمْ خَلْقاً مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ فی‏ ظُلُماتٍ ثَلاثٍ ذلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ لَهُ الْمُلْکُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ (6)

باور به اینکه ماه و خورشید در تسخیر انسان هستند

ص 458

سوره زمر

خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ یُکَوِّرُ اللَّیْلَ عَلَى النَّهارِ وَ یُکَوِّرُ النَّهارَ عَلَى اللَّیْلِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ یَجْری لِأَجَلٍ مُسَمًّى أَلا هُوَ الْعَزیزُ الْغَفَّارُ (5)

باور به اینکه تنها علت عدم اخذ کافران به ولایت، به عذاب الهی، مهلت و اجل تعیین شده برای آنها از سوی خداسست

ص 440

وَ لَوْ یُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا کَسَبُواْ مَا تَرَکَ عَلىَ‏ ظَهْرِهَا مِن دَابَّةٍ وَ لَاکِن یُؤَخِّرُهُمْ إِلىَ أَجَلٍ مُّسَمًّى  فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ کاَنَ بِعِبَادِهِ بَصِیرَا(45)

عبودیت فقط مختص به خداست و انسان هیچ کس دیگری را نباید بندگی کند

ص 458

سوره زمر

أَلا لِلَّهِ الدِّینُ الْخالِصُ وَ الَّذینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیاءَ ما نَعْبُدُهُمْ إِلاَّ لِیُقَرِّبُونا إِلَى اللَّهِ زُلْفى‏ إِنَّ اللَّهَ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ فی‏ ما هُمْ فیهِ یَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدی مَنْ هُوَ کاذِبٌ کَفَّارٌ (3)

باور به اینکه کفر ظالمان نسبت به ولایت از روی استکبار آنهاست و مکر آنها دامن خودشان را خواهد گرفت

ص 439

وَ أَقْسَمُواْ بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمَانهِِمْ لَئنِ جَاءَهُمْ نَذِیرٌ لَّیَکُونُنَّ أَهْدَى‏ مِنْ إِحْدَى الْأُمَمِ  فَلَمَّا جَاءَهُمْ نَذِیرٌ مَّا زَادَهُمْ إِلَّا نُفُورًا(42)
اسْتِکْبَارًا فىِ الْأَرْضِ وَ مَکْرَ السَّیىّ‏ِ  وَ لَا یحَِیقُ الْمَکْرُ السَّیئّ‏ُِ إِلَّا بِأَهْلِهِ  فَهَلْ یَنظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ الْأَوَّلِینَ  فَلَن تجَِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِیلًا  وَ لَن تجَِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تحَْوِیلاً(43)

باور به اینکه وعده ظالمان به یکدیگر در مخالفت با ولایت فریبی بیش نیست

ص 439

قُلْ أَ رَءَیْتُمْ شُرَکاَءَکُمُ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونىِ مَا ذَا خَلَقُواْ مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لهَُمْ شِرْکٌ فىِ السَّمَاوَاتِ أَمْ ءَاتَیْنَاهُمْ کِتَابًا فَهُمْ عَلىَ‏ بَیِّنَتٍ مِّنْهُ  بَلْ إِن یَعِدُ الظَّالِمُونَ بَعْضُهُم بَعْضًا إِلَّا غُرُورًا(40)