باور به اینکه شفاعت در نزد خدا مخصوص کسانی است که از سوی او اجازه شفاعت داشته باشند

ص 431

وَ لَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ  حَتىَّ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُواْ مَا ذَا قَالَ رَبُّکُمْ  قَالُواْ الْحَقَّ  وَ هُوَ الْعَلىِ‏ُّ الْکَبِیرُ(23)

باور به اینکه اختیار ابلیس در فریب خلق خدا به جهت آزمودن یقین آنها به قیامت است

ص 430

وَ مَا کَانَ لَهُ عَلَیهِْم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن یُؤْمِنُ بِالاَْخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فىِ شَکٍ‏ّ  وَ رَبُّکَ عَلىَ‏ کلُ‏ِّ شىَ‏ْءٍ حَفِیظٌ(21)

باور به قطعی بودن قیامت و پاداش اهل ایمان و عمل صالح و مجازات اهل کفر در آن

ص 428

وَ قَالَ الَّذِینَ کَفَرُواْ لَا تَأْتِینَا السَّاعَةُ  قُلْ بَلىَ‏ وَ رَبىّ‏ِ لَتَأْتِیَنَّکُمْ عَالِمِ الْغَیْبِ  لَا یَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فىِ السَّمَاوَاتِ وَ لَا فىِ الْأَرْضِ وَ لَا أَصْغَرُ مِن ذَالِکَ وَ لَا أَکْبرَُ إِلَّا فىِ کِتَابٍ مُّبِینٍ(3)
لِّیَجْزِىَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّلِحَاتِ  أُوْلَئکَ لهَُم مَّغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیمٌ(4)
وَ الَّذِینَ سَعَوْ فىِ ءَایَاتِنَا مُعَاجِزِینَ أُوْلَئکَ لهَُمْ عَذَابٌ مِّن رِّجْزٍ أَلِیمٌ(5)

باور به اینکه سخن محکم و متقیانه باعث اصلاح اعمال و غفران ذنوب می شود

ص 427

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلاً سَدیداً (70)

یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمالَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظیماً (71)

باور به اینکه آزار دهندگان پیامبر مورد لعنت خدا در دنیا و آخرت هستند

ص 426

إِنَّ الَّذینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهیناً (57)

باور به اینکه آگاهی خدا از آشکار و پنهان موجب دقت در خطورات قلبی نسبت به عیال پیامبر

ص 425

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلاَّ أَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ إِلى‏ طَعامٍ غَیْرَ ناظِرینَ إِناهُ وَ لکِنْ إِذا دُعیتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا وَ لا مُسْتَأْنِسینَ لِحَدیثٍ إِنَّ ذلِکُمْ کانَ یُؤْذِی النَّبِیَّ فَیَسْتَحْیی‏ مِنْکُمْ وَ اللَّهُ لا یَسْتَحْیی‏ مِنَ الْحَقِّ وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ ذلِکُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِکُمْ وَ قُلُوبِهِنَّ وَ ما کانَ لَکُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَ لا أَنْ تَنْکِحُوا أَزْواجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَداً إِنَّ ذلِکُمْ کانَ عِنْدَ اللَّهِ عَظیماً (53)
إِنْ تُبْدُوا شَیْئاً أَوْ تُخْفُوهُ فَإِنَّ اللَّهَ کانَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلیماً (54)

باور به اینکه پیامبر گواه و بشارت دهنده و انذار دهنده و دعوت کننده خدا به اذن خدا و چراغ هدایت روشنگر است

ص 424

یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیراً (45)

وَ داعِیاً إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنیراً (46)

باور به ضرورت تبلیغ رسالات الهی بدون ترس و واهمه و با تکیه به پشتوانه های الهی

ص 423

الَّذینَ یُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ یَخْشَوْنَهُ وَ لا یَخْشَوْنَ أَحَداً إِلاَّ اللَّهَ وَ کَفى‏ بِاللَّهِ حَسیباً (39)

باور به عدم جواز مومنین جهت مخالفت با امر رسول خدا

ص 423

وَ ما کانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ یَکُونَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً مُبیناً (36)

باور به تطهیر الهی اهل بیت عصمت علیهم السلام

ص 422

وَ قَرْنَ فی‏ بُیُوتِکُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الْأُولى‏ وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتینَ الزَّکاةَ وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً (33)

باور به اینکه خداوند مومنین را از ظلمات خارج میکند و به سوی نور می برد

ص423

هُوَ الَّذی یُصَلِّی عَلَیْکُمْ وَ مَلائِکَتُهُ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ کانَ بِالْمُؤْمِنینَ رَحیماً (احزاب/43)

باور به عدم تبعیض بین زنان و مردان مومن در بهره مندی از مواهب معنوی الهی

ص 422

سوره احزاب

إِنَّ الْمُسْلِمینَ وَ الْمُسْلِماتِ وَ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْقانِتینَ وَ الْقانِتاتِ وَ الصَّادِقینَ وَ الصَّادِقاتِ وَ الصَّابِرینَ وَ الصَّابِراتِ وَ الْخاشِعینَ وَ الْخاشِعاتِ وَ الْمُتَصَدِّقینَ وَ الْمُتَصَدِّقاتِ وَ الصَّائِمینَ وَ الصَّائِماتِ وَ الْحافِظینَ فُرُوجَهُمْ وَ الْحافِظاتِ وَ الذَّاکِرینَ اللَّهَ کَثیراً وَ الذَّاکِراتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظیماً (احزاب/35)