باور به شکست کفار در صورت رویارویی با مومنان

ص 513

وَ لَوْ قاتَلَکُمُ الَّذینَ کَفَرُوا لَوَلَّوُا الْأَدْبارَ ثُمَّ لا یَجِدُونَ وَلِیًّا وَ لا نَصیراً (22)

سُنَّةَ اللَّهِ الَّتی‏ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلُ وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدیلاً (23)

سوره فتح

باور به اینکه نتیجه ی استقامت در راه حق چشیدن آب گوارای حیات است

ص 573

سوره جن

وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّریقَةِ لَأَسْقَیْناهُمْ ماءً غَدَقاً (16)

باور به اینکه یکی از نتایج ایمان آسان شدن سختی های راه حق است

ص 572

سوره جن

وَ أَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدى‏ آمَنَّا بِهِ فَمَنْ یُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلا یَخافُ بَخْساً وَ لا رَهَقاً (13)

باور به اینکه گاهی برخی گناهان و خطاها موجب سقوط بزرگ انسان می شود

ص 571

سوره نوح

مِمَّا خَطیئاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا ناراً فَلَمْ یَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصاراً (25)

وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْکافِرینَ دَیَّاراً (26)

باور به اینکه استغفار سبب نزول برکات و سعادت دنیایی انسان می شود.

ص 570

سوره نوح

فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً (10)
یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً (11)
وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهاراً (12)
ما لَکُمْ لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقاراً (13)

باور به اینکه کار خدا زمین نمی ماند و در صورت رویگردانی ما خداوند گروه دیگری را برای این کار می آورد

ص 510

هَاأَنتُمْ هَؤُلَاء تُدْعَوْنَ لِتُنفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَمِنکُم مَّن یَبْخَلُ وَمَن یَبْخَلْ فَإِنَّمَا یَبْخَلُ عَن نَّفْسِهِ وَاللَّهُ الْغَنِیُّ وَأَنتُمُ الْفُقَرَاء وَإِن تَتَوَلَّوْا یَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَیْرَکُمْ ثُمَّ لَا یَکُونُوا أَمْثَالَکُمْ ﴿۳۸﴾

سوره محمد

بخل در راه خدا به خدا ضرر نمی رساند بلکه بخل نسبت به خودمان است

باور به عدم توانایی ضرر رساندن به خدا، توسط کفاری که دشمن رسول هستند

ص 510

إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّهِ وَشَاقُّوا الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الهُدَى لَن یَضُرُّوا اللَّهَ شَیْئًا وَسَیُحْبِطُ أَعْمَالَهُمْ ﴿۳۲﴾

سوره محمد ص

علاوه بر آن اعمالشان حبط می شود و به نتیجه نمی رسد

باور به خارج نمودن ضغن و کینه ها توسط خداوند در صورت مریض القلب بودن

509

أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَن لَّن یُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ ﴿۲۹﴾ محمد

باور به سنت استدراج و املا برای مکذبین حقایق دین

ص 566

سوره قلم

فَذَرْنی‏ وَ مَنْ یُکَذِّبُ بِهذَا الْحَدیثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لا یَعْلَمُونَ (44)

وَ أُمْلی‏ لَهُمْ إِنَّ کَیْدی مَتینٌ (45)

باور به ثبت بودن مصیبتها از قبل و کارکرد بسیار مهم تربیتی مصیبت در زندگی

ص 540

ما أَصابَ مِنْ مُصیبَةٍ فِی الْأَرْضِ وَ لا فی‏ أَنْفُسِکُمْ إِلاَّ فی‏ کِتابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَها إِنَّ ذلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسیرٌ (22)

لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلى‏ ما فاتَکُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاکُمْ وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ (23)

الَّذینَ یَبْخَلُونَ وَ یَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَ مَنْ یَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمیدُ (24)

باور به اینکه مردم در قیامت سه دسته اند و مقربین آنهایی هستند که در مسابقه عبودیت پیروز شده اند

ص 534

وَ کُنْتُمْ أَزْواجاً ثَلاثَةً (7)

فَأَصْحابُ الْمَیْمَنَةِ ما أَصْحابُ الْمَیْمَنَةِ (8)

وَ أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ ما أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ (9)

وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ (10)

أُولئِکَ الْمُقَرَّبُونَ (11)

باور به اینکه کافران خودشان فریب خورده اند هر چند که مدعی فریب دادن دیگرانند

ص 525

أَمْ یُریدُونَ کَیْداً فَالَّذینَ کَفَرُوا هُمُ الْمَکیدُونَ (42)

باور به اینکه خدا انس و جن را تنها برای عبودیت آفریده است

ص 523

وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ (56)

باور به اینکه استقامت بر اعتقاد توحیدی البته در تمام ارکان زندگی سبب تنزّل ملائکه برای بشارت و یاری مومنان در دنیا و آخرت خواهد شد

ص 480

إِنَّ الَّذینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتی‏ کُنْتُمْ تُوعَدُونَ (30)
نَحْنُ أَوْلِیاؤُکُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ وَ لَکُمْ فیها ما تَشْتَهی‏ أَنْفُسُکُمْ وَ لَکُمْ فیها ما تَدَّعُونَ (31)
نُزُلاً مِنْ غَفُورٍ رَحیمٍ (32)

باور به اینکه ایمان پس از رویت عذاب الهی که در پی استکبار و استغنای بشر به علم ناقص خود دامنگیر او می شود ارزش و فایده ای ندارد

ص 476

فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَرِحُواْ بِمَا عِندَهُم مِّنَ الْعِلْمِ وَ حَاقَ بِهِم مَّا کاَنُواْ بِهِ یَسْتهَْزِءُونَ(83)
فَلَمَّا رَأَوْاْ بَأْسَنَا قَالُواْ ءَامَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ کَفَرْنَا بِمَا کُنَّا بِهِ مُشْرِکِینَ(84)
فَلَمْ یَکُ یَنفَعُهُمْ إِیمَانهُُمْ لَمَّا رَأَوْاْ بَأْسَنَا  سُنَّتَ اللَّهِ الَّتىِ قَدْ خَلَتْ فىِ عِبَادِهِ  وَ خَسِرَ هُنَالِکَ الْکَافِرُونَ(85)

باور به اینکه مخالفان انبیاء الهی هر قدر هم دارای قدرت و ثروت باشند با عذاب الهی نابود خواهند شد

ص 469

أَ وَ لَمْ یَسِیرُواْ فىِ الْأَرْضِ فَیَنظُرُواْ کَیْفَ کاَنَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ کاَنُواْ مِن قَبْلِهِمْ  کاَنُواْ هُمْ أَشَدَّ مِنهُْمْ قُوَّةً وَ ءَاثَارًا فىِ الْأَرْضِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبهِِمْ وَ مَا کاَنَ لَهُم مِّنَ اللَّهِ مِن وَاقٍ(21)
ذَالِکَ بِأَنَّهُمْ کاَنَت تَّأْتِیهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَکَفَرُواْ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ  إِنَّهُ قَوِىٌّ شَدِیدُ الْعِقَابِ(22)

باور به اینکه تنها علت عدم اخذ کافران به ولایت، به عذاب الهی، مهلت و اجل تعیین شده برای آنها از سوی خداسست

ص 440

وَ لَوْ یُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا کَسَبُواْ مَا تَرَکَ عَلىَ‏ ظَهْرِهَا مِن دَابَّةٍ وَ لَاکِن یُؤَخِّرُهُمْ إِلىَ أَجَلٍ مُّسَمًّى  فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ کاَنَ بِعِبَادِهِ بَصِیرَا(45)

باور به اینکه کفر ظالمان نسبت به ولایت از روی استکبار آنهاست و مکر آنها دامن خودشان را خواهد گرفت

ص 439

وَ أَقْسَمُواْ بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمَانهِِمْ لَئنِ جَاءَهُمْ نَذِیرٌ لَّیَکُونُنَّ أَهْدَى‏ مِنْ إِحْدَى الْأُمَمِ  فَلَمَّا جَاءَهُمْ نَذِیرٌ مَّا زَادَهُمْ إِلَّا نُفُورًا(42)
اسْتِکْبَارًا فىِ الْأَرْضِ وَ مَکْرَ السَّیىّ‏ِ  وَ لَا یحَِیقُ الْمَکْرُ السَّیئّ‏ُِ إِلَّا بِأَهْلِهِ  فَهَلْ یَنظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ الْأَوَّلِینَ  فَلَن تجَِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِیلًا  وَ لَن تجَِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تحَْوِیلاً(43)

باور به اینکه کافران هر زمان همچون گذشتگانشان هرگز به خواسته اصلی خود که حکومت مطلق در زمین است نخواهند رسیدو با این آرزو دنیا را ترک خواهند کرد

ص 434

وَ حِیلَ بَیْنهَُمْ وَ بَینْ‏َ مَا یَشْتهَُونَ کَمَا فُعِلَ بِأَشْیَاعِهِم مِّن قَبْلُ  إِنهَُّمْ کاَنُواْ فىِ شَکٍ‏ّ مُّرِیبِ (54)

باور به اینکه نصرت الهی قطعا شامل حال رسولان الهی می شود و جنود الهی قطعا پیروز می شوند

ص452

سوره صافات

وَ لَقَدْ سَبَقَتْ کَلِمَتُنا لِعِبادِنَا الْمُرْسَلینَ (171)

إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ (172)

وَ إِنَّ جُنْدَنا لَهُمُ الْغالِبُونَ (173)