باور به اینکه توفیق هدایت به سبل الهی به هر کسی عطا نخواهد شد

ص 580

سوره انسان

إِنَّ هذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شاءَ اتَّخَذَ إِلى‏ رَبِّهِ سَبیلاً (29)

وَ ما تَشاؤُنَ إِلاَّ أَنْ یَشاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلیماً حَکیماً (30)

یُدْخِلُ مَنْ یَشاءُ فی‏ رَحْمَتِهِ وَ الظَّالِمینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً أَلیماً (31)

باور به اینکه انسان بر ویژگی های نفس خود واقف است

ص 577

سوره قیامت

بَلِ الْإِنْسانُ عَلى‏ نَفْسِهِ بَصیرَةٌ (14)

وَ لَوْ أَلْقى‏ مَعاذیرَهُ (15)

باور به اینکه ریشه ی بسیاری از سوالات به ظاهر علمی و شبهات درباره قیامت و معاد، گرایش انسان به گناه و آزادیهای بی حد و حصر است

ص 577

سوره قیامت

لا أُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیامَةِ (1)

وَ لا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ (2)

أَ یَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظامَهُ (3)

بَلى‏ قادِرینَ عَلى‏ أَنْ نُسَوِّیَ بَنانَهُ (4)

بَلْ یُریدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَهُ (5)

یَسْئَلُ أَیَّانَ یَوْمُ الْقِیامَةِ (6)

باور به اینکه ریشه ی روی گردانی از قرآن نترسیدن از آخرت است نه بهانه های دیگر

ص 577

سوره مدثر

فَما لَهُمْ عَنِ التَّذْکِرَةِ مُعْرِضینَ (49)

کَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ (50)

فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ (51)

بَلْ یُریدُ کُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ یُؤْتى‏ صُحُفاً مُنَشَّرَةً (52)

کَلاَّ بَلْ لا یَخافُونَ الْآخِرَةَ (53)

باور به علم خداوند به جزئیات حالات انسان

ص 519

سوره ق

وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَریدِ (16)

باور به معیار برتری بودن تقوا نزد خداوند نه خانواده و ...

ص 517

سوره حجرات

یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثى‏ وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ (13)

خطاب به همه مردم است و این پیامی است جهانی

حکمت تفاوت ها و ملیت مختلف داشتن فقط شناخت و برقراری ارتباط است نه چیز دیگر

باور به اینکه کسی دسترسی به علم غیب ندارد مگر آن کسانی که خدا بخواهد

ص 573

سوره جن

قُلْ إِنْ أَدْری أَ قَریبٌ ما تُوعَدُونَ أَمْ یَجْعَلُ لَهُ رَبِّی أَمَداً (25)
عالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلى‏ غَیْبِهِ أَحَداً (26)
إِلاَّ مَنِ ارْتَضى‏ مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ یَسْلُکُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً (27)
لِیَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسالاتِ رَبِّهِمْ وَ أَحاطَ بِما لَدَیْهِمْ وَ أَحْصى‏ کُلَّ شَیْ‏ءٍ عَدَداً (28)

باور به اینکه عصیان رسول هم موجب دخول در آتش می شود

ص 573

سوره جن

إِلاَّ بَلاغاً مِنَ اللَّهِ وَ رِسالاتِهِ وَ مَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نارَ جَهَنَّمَ خالِدینَ فیها أَبَداً (23)

معمولا کسی به عصیانِ رسول توجه نمیکند.

خوب است در این مورد مصادیقی بیان شود و گفته شود که عصیان رسول و جانشینان او هم بسیار مهم است.

باور به اینکه نباید با سیاستهای اشتباهِ تعدیل نسل کاری کرد که غلبه بشر به سمت کافران باشد

ص 571

سوره نوح

وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْکافِرینَ دَیَّاراً (26)

إِنَّکَ إِنْ تَذَرْهُمْ یُضِلُّوا عِبادَکَ وَ لا یَلِدُوا إِلاَّ فاجِراً کَفَّاراً (27)

باور به اینکه گاهی برخی گناهان و خطاها موجب سقوط بزرگ انسان می شود

ص 571

سوره نوح

مِمَّا خَطیئاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا ناراً فَلَمْ یَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصاراً (25)

وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْکافِرینَ دَیَّاراً (26)

باور به اینکه کار اصلی انسان در دنیا عبودیت خداست

ص 570

سوره نوح

إِنَّا أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‏ قَوْمِهِ أَنْ أَنْذِرْ قَوْمَکَ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ (1)

قالَ یا قَوْمِ إِنِّی لَکُمْ نَذیرٌ مُبینٌ (2)

أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطیعُونِ (3)

باور به اینکه کار خدا زمین نمی ماند و در صورت رویگردانی ما خداوند گروه دیگری را برای این کار می آورد

ص 510

هَاأَنتُمْ هَؤُلَاء تُدْعَوْنَ لِتُنفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَمِنکُم مَّن یَبْخَلُ وَمَن یَبْخَلْ فَإِنَّمَا یَبْخَلُ عَن نَّفْسِهِ وَاللَّهُ الْغَنِیُّ وَأَنتُمُ الْفُقَرَاء وَإِن تَتَوَلَّوْا یَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَیْرَکُمْ ثُمَّ لَا یَکُونُوا أَمْثَالَکُمْ ﴿۳۸﴾

سوره محمد

بخل در راه خدا به خدا ضرر نمی رساند بلکه بخل نسبت به خودمان است

ویژگی های مصلین

ص 569

سوره معارج

إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً (19)

إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً (20)

وَ إِذا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعاً (21)

إِلاَّ الْمُصَلِّینَ (22)

الَّذینَ هُمْ عَلى‏ صَلاتِهِمْ دائِمُونَ (23)

وَ الَّذینَ فی‏ أَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ (24)

لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ (25)

وَ الَّذینَ یُصَدِّقُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ (26)

وَ الَّذینَ هُمْ مِنْ عَذابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ (27)

إِنَّ عَذابَ رَبِّهِمْ غَیْرُ مَأْمُونٍ (28)

وَ الَّذینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ (29)

إِلاَّ عَلى‏ أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومینَ (30)

فَمَنِ ابْتَغى‏ وَراءَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ العادُونَ (31)

وَ الَّذینَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ (32)

وَ الَّذینَ هُمْ بِشَهاداتِهِمْ قائِمُونَ (33)

وَ الَّذینَ هُمْ عَلى‏ صَلاتِهِمْ یُحافِظُونَ (34)

أُولئِکَ فی‏ جَنَّاتٍ مُکْرَمُونَ (35)

باور به اینکه انسان در طبیعت خود حریص است

ص 569

سوره معارج

إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً (19)
إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً (20)
وَ إِذا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعاً (21)

باور به ثبت بودن مصیبتها از قبل و کارکرد بسیار مهم تربیتی مصیبت در زندگی

ص 540

ما أَصابَ مِنْ مُصیبَةٍ فِی الْأَرْضِ وَ لا فی‏ أَنْفُسِکُمْ إِلاَّ فی‏ کِتابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَها إِنَّ ذلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسیرٌ (22)

لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلى‏ ما فاتَکُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاکُمْ وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ (23)

الَّذینَ یَبْخَلُونَ وَ یَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَ مَنْ یَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمیدُ (24)

باور به اینکه زندگی پست این دنیا تنها بازی و سرگرمی و جلوه گری و فخر فروشی و فزون طلبی است

ص 540

اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیاةُ الدُّنْیا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زینَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَیْنَکُمْ وَ تَکاثُرٌ فِی الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ کَمَثَلِ غَیْثٍ أَعْجَبَ الْکُفَّارَ نَباتُهُ ثُمَّ یَهیجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یَکُونُ حُطاماً وَ فِی الْآخِرَةِ عَذابٌ شَدیدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٌ وَ مَا الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ مَتاعُ الْغُرُورِ (20)

باور به اینکه طغیان نفسانی کافران آنها را به مقابله با پیامبران می کشاند نه عقل و درک آنها

ص 525

أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلامُهُمْ بِهذا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طاغُونَ (32)

باور به اینکه تکذیب و توهین به پیامبران از روی طغیان نفسانی کافران است

ص 523

أَ تَواصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طاغُونَ (53)

باور به اینکه معاد به سوی خداست

ص 563

سوره ملک

قُلْ هُوَ الَّذی ذَرَأَکُمْ فِی الْأَرْضِ وَ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ (24)

به نظر میرسد آیاتی که در این زمینه هستند بسیار فراوان می باشند و باید یک کار علمی خوبی روی آنها انجام شود. آیات فراوانی که می فرمایند: الیه المصیر. یا مقصد را لقای رب معرفی میکنند یا مباحثی مثل الیه ترجعون را مطرح میکنند و...

این بحث ناظر به معاد است و قطعا اثرات عملی خوبی هم در زندگی خواهد داشت ولی به نظر میرسد مغفول مانده است. حداقل من خیلی کم در موردش مطلب دیده ام.

باور به اینکه اهل شنیدن سخنان اهل معرفت و همچنین اهل تعقل نجات میابند

ص 562
سوره ملک

تَکادُ تَمَیَّزُ مِنَ الْغَیْظِ کُلَّما أُلْقِیَ فیها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها أَ لَمْ یَأْتِکُمْ نَذیرٌ (8)
قالُوا بَلى‏ قَدْ جاءَنا نَذیرٌ فَکَذَّبْنا وَ قُلْنا ما نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَیْ‏ءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ فی‏ ضَلالٍ کَبیرٍ (9)
وَ قالُوا لَوْ کُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ ما کُنَّا فی‏ أَصْحابِ السَّعیرِ (10)