باور به اینکه مجادله درنشانه های ولایت الهی کار انسان را به شادمانیهای ناحق و تکبر می رساند و در نهایت سوء عاقبت به دنبال دارد

ص 475

ثمُ‏َّ قِیلَ لهَُمْ أَیْنَ مَا کُنتُمْ تُشْرِکُونَ(73)
مِن دُونِ اللَّهِ  قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا بَل لَّمْ نَکُن نَّدْعُواْ مِن قَبْلُ شَیًْا  کَذَالِکَ یُضِلُّ اللَّهُ الْکَافِرِینَ(74)
ذَالِکُم بِمَا کُنتُمْ تَفْرَحُونَ فىِ الْأَرْضِ بِغَیرِْ الْحَقّ‏ِ وَ بِمَا کُنتُمْ تَمْرَحُونَ(75)

باور به اینکه استکبار و رویگردانی از درخواست از خدا منجر به دخول ذلیلانه در جهنم خواهد شد

ص 474
وَ قَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونىِ أَسْتَجِبْ لَکمُ‏ْ  إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبرُِونَ عَنْ عِبَادَتىِ سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ(60)

باور به قطعی بودن آخرت و اینکه اکثر مردم باور حقیقی به این موضوع ندارند

ص 474

إِنَّ السَّاعَةَ لاََتِیَةٌ لَّا رَیْبَ فِیهَا وَ لَاکِنَّ أَکْثرََ النَّاسِ لَا یُؤْمِنُونَ(59)

باور به اینکه خدا قطعا فرستادگان خود و پیروان آنها را هم در دنیا و هم در قیامت یاری خواهد کرد

ص 473

إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ فىِ الحَْیَوةِ الدُّنْیَا وَ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهَادُ(51)

باور به اینکه نجات حقبقی در گرو واگذاری کامل امور به خداست هر چند با کشته شدن در راه خدا همراه باشد

ص 472

فَسَتَذْکُرُونَ مَا أَقُولُ لَکُمْ  وَ أُفَوِّضُ أَمْرِى إِلىَ اللَّهِ  إِنَّ اللَّهَ بَصِیرُ  بِالْعِبَادِ(44)
فَوَقَئهُ اللَّهُ سَیَِّاتِ مَا مَکَرُواْ  وَ حَاقَ بَِالِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذَابِ(45)

باور به اینکه مکّاری متکبران برایشان زینت داده شده است وصد البته که از این مکرها راه به جایی نخواهند برد

ص 471

وَ قَالَ فِرْعَوْنُ یَهَمَنُ ابْنِ لىِ صَرْحًا لَّعَلىّ‏ِ أَبْلُغُ الْأَسْبَابَ(36)
أَسْبَابَ السَّمَاوَاتِ فَأَطَّلِعَ إِلىَ إِلَاهِ مُوسىَ‏ وَ إِنىّ‏ِ لَأَظُنُّهُ کَذِبًا  وَ کَذَالِکَ زُیِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِهِ وَ صُدَّ عَنِ السَّبِیلِ  وَ مَا کَیْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فىِ تَبَابٍ(37)

باور به اینکه مجادله کنندگان بی منطق علیه ولایت الهی دچار خشم خدا و قساوت قلب خواهند شد

ص 471

الَّذِینَ یجَُادِلُونَ فىِ ءَایَاتِ اللَّهِ بِغَیرِْ سُلْطَانٍ أَتَئهُمْ  کَبرَُ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ وَ عِندَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ  کَذَالِکَ یَطْبَعُ اللَّهُ عَلىَ‏ کُلّ‏ِ قَلْبِ مُتَکَبرٍِّ جَبَّارٍ(35)

باور به اینکه متکبران عالم برای مقابله با جریان نبوت دست به کشتار جسمی و فرهنگی جامعه می زنند و این رویه زورمدارانه را با چاشنی تزویر همراه می کنند

ص 469 و 470

فَلَمَّا جَاءَهُم بِالْحَقّ‏ِ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ اقْتُلُواْ أَبْنَاءَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَهُ وَ اسْتَحْیُواْ نِسَاءَهُمْ  وَ مَا کَیْدُ الْکَافِرِینَ إِلَّا فىِ ضَلَلٍ(25)
وَ قَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونىِ أَقْتُلْ مُوسىَ‏ وَ لْیَدْعُ رَبَّهُ  إِنىّ‏ِ أَخَافُ أَن یُبَدِّلَ دِینَکُمْ أَوْ أَن یُظْهِرَ فىِ الْأَرْضِ الْفَسَادَ(26)

باور به اینکه مخالفان انبیاء الهی هر قدر هم دارای قدرت و ثروت باشند با عذاب الهی نابود خواهند شد

ص 469

أَ وَ لَمْ یَسِیرُواْ فىِ الْأَرْضِ فَیَنظُرُواْ کَیْفَ کاَنَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ کاَنُواْ مِن قَبْلِهِمْ  کاَنُواْ هُمْ أَشَدَّ مِنهُْمْ قُوَّةً وَ ءَاثَارًا فىِ الْأَرْضِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبهِِمْ وَ مَا کاَنَ لَهُم مِّنَ اللَّهِ مِن وَاقٍ(21)
ذَالِکَ بِأَنَّهُمْ کاَنَت تَّأْتِیهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَکَفَرُواْ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ  إِنَّهُ قَوِىٌّ شَدِیدُ الْعِقَابِ(22)

باور به اینکه نعمت ولایت الهی را خدا به هر کس که بخواهد می دهد تا او درباره روز قیامت انذار دهد

ص 468

رَفِیعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ یُلْقِى الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلىَ‏ مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ لِیُنذِرَ یَوْمَ التَّلَاقِ(15)

باور به اینکه ملکوتیان همواره در حال دعا و استغفار برای اهل زمین هستند و ازخدا تقاضای نجات آنها را از چنگال طاغوتیان دارند

ص 468 و 467

الَّذِینَ یحَْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ یُسَبِّحُونَ بحَِمْدِ رَبهِِّمْ وَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ رَبَّنَا وَسِعْتَ کُلَّ شىَ‏ْءٍ رَّحْمَةً وَ عِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِینَ تَابُواْ وَ اتَّبَعُواْ سَبِیلَکَ وَ قِهِمْ عَذَابَ الجَْحِیمِ(7)
رَبَّنَا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتىِ وَعَدتَّهُمْ وَ مَن صَلَحَ مِنْ ءَابَائهِمْ وَ أَزْوَاجِهِمْ وَ ذُرِّیَّتِهِمْ  إِنَّکَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ(8)
وَ قِهِمُ السَّیَِّاتِ  وَ مَن تَقِ السَّیَِّاتِ یَوْمَئذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ  وَ ذَالِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ(9)

باور به اینکه تنها کافران درباره نشانه های ولایت الهی مجادله میکنند

ص 467

مَا یجَُدِلُ فىِ ءَایَاتِ اللَّهِ إِلَّا الَّذِینَ کَفَرُواْ فَلَا یَغْرُرْکَ تَقَلُّبهُُمْ فىِ الْبِلَادِ(4)

باور به اینکه حساب و کتاب آخرت تحت اشراف نور الهی و بدون هرگونه ظلمی برگزار خواهد شد

ص 466

وَ نُفِخَ فىِ الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فىِ السَّمَاوَاتِ وَ مَن فىِ الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاءَ اللَّهُ  ثمُ‏َّ نُفِخَ فِیهِ أُخْرَى‏ فَإِذَا هُمْ قِیَامٌ یَنظُرُونَ(68)
وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبهَِّا وَ وُضِعَ الْکِتَابُ وَ جِاْى‏ءَ بِالنَّبِیِّنَ وَ الشهَُّدَاءِ وَ قُضىِ‏َ بَیْنهَُم بِالْحَقّ‏ِ وَ هُمْ لَا یُظْلَمُونَ(69)
وَ وُفِّیَتْ کلُ‏ُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَا یَفْعَلُونَ(70)

باور به اینکه شرک در ولایت حتی از سوی پیامبر خدا سبب نابودی عمل او می شود چه رسد به سایرین

ص 465

وَ لَقَدْ أُوحِىَ إِلَیْکَ وَ إِلىَ الَّذِینَ مِن قَبْلِکَ لَئنِ‏ْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَ لَتَکُونَنَّ مِنَ الخَْاسِرِینَ(65)

باور به اینکه جایگاه متکبرین در جهنم است و خدا اهل تقوی را از عذاب نجات خواهد

ص 465

وَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ تَرَى الَّذِینَ کَذَبُواْ عَلىَ اللَّهِ وُجُوهُهُم مُّسْوَدَّةٌ  أَ لَیْسَ فىِ جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْمُتَکَبرِِّینَ(60)
وَ یُنَجِّى اللَّهُ الَّذِینَ اتَّقَوْاْ بِمَفَازَتِهِمْ لَا یَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَ لَا هُمْ یحَْزَنُونَ(61)

باور به ضرورت عدم قنوط و یاس از رحمت خدایی که همه گناهان را در صورت انابه و تسلیم می تواند مورد غفران قرار دهد

ص 464

قُلْ یَاعِبَادِىَ الَّذِینَ أَسْرَفُواْ عَلىَ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُواْ مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ  إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا  إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ(53)
وَ أَنِیبُواْ إِلىَ‏ رَبِّکُمْ وَ أَسْلِمُواْ لَهُ مِن قَبْلِ أَن یَأْتِیَکُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ(54)

باور به اینکه خدای خالق آسمانها و زمین، حاکم روز قیامت در بین بندگانش است

ص 463

قُلِ اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ عَلِمَ الْغَیْبِ وَ الشهََّدَةِ أَنتَ تحَْکمُ‏ُ بَینْ‏َ عِبَادِکَ فىِ مَا کاَنُواْ فِیهِ یخَْتَلِفُونَ(46)

باور به اینکه خدا برای رسیدگی به امور بنذگانش کافی است

ص 462

أَ لَیْسَ اللَّهُ بِکاَفٍ عَبْدَهُ  وَ یخَُوِّفُونَکَ بِالَّذِینَ مِن دُونِهِ  وَ مَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ(36)

باور به اینکه خداوند هیچ کفو و همتایی ندارد

ص 604

وَ لَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدُ (4/اخلاص)

باور به اینکه انسان همواره در حال خسران است (در مورد از بین رفتن عمرش)

ص 601

إِنَّ الْانسَانَ لَفِى خُسْرٍ(2/عصر)
إِلَّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَ تَوَاصَوْاْ بِالْحَقّ‏ِ وَ تَوَاصَوْاْ بِالصَّبرِْ(3/عصر)